تاثیر کوتاه مدت دو نوشیدنی انرژی زا بر توان بی هوازی دانشجویان دختر ورزشکار هدف از این مطالعه تعیین آثارمصرف کوتاه مدت دو نوشیدنی انرژی زای شارک و جینس بر شاخص های توان بی هوازی (اوج، حداقل، میانگین و شاخص خستگی) بود. بدین منظور 12 دانشجوی دختر ورزشکار دانشگاه تهران با میانگین سنی 5/1±21 سال، میانگین وزن 97/5 ± 91/56 کیلوگرم، قد 59/4 ± 67/1 سانتی متر و شاخص توده بدنی 34/1 ± 28/20 کیلوگرم بر متر مربع به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. پژوهش از نوع دوسوکور بود و آزمودنی ها طی 4 جلسه پس از صرف صبحانه استاندارد و استفاده از نوشیدنی های شارک، جینس و دارونما به مقدار 6 میلی لیتر به ازای هر کیلو گرم از وزن بدنشان در آزمون ویژه سنجش توان بی هوازی ( آزمون رست) شرکت کردند. با توجه به تک گروهی و چهار مرحله ای بودن پژوهش حاضر از روش تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. نتایج پژوهش هیچ تفاوت معنی داری بین شاخص های توان بی هوازی، توان اوج (577/. = p )، توان حداقل(132/. = p )، توان میانگین(853/. = p )، و شاخص خستگی(132/. = p ) در چهار مرحله آزمون ( پیش آزمون، مرحله دارونما، مرحله نوشیدنی شارک و مرحله نوشیدنی جینس) در دختران ورزشکار نشان نداد.(05/. > p) بنابراین، نتیجه گرفته می شود که هدف کوتاه مدت دو نوشیدنی انرژی زای شارک و جینس نمی تواند بر شاخص های توان بی هوازی و شاخص خستگی دانشجویان دختر ورزشکار تاثیر داشته باشد. واژه های کلیدی : نوشیدنی انرژی زا، شاخص های توان بی هوازی، دختران ورزشکار

چکیده هدف از پژوهش حاضر، مطالعه آثار 6 هفته مصرف مکمل coq10 بر توان هوازی،توان بیشینه ، توان حداقل، توان متوسط و شاخص خستگی بازیکنان تیم فوتبال بود ، به این منظور تیم فوتبال شرکت واحد که در لیگ دسته یک کارگری حضور دارد به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شد و سپس 20 بازیکن این تیم با میانگین سن 2.22± 30 سال، وزن 8.64± 72.85 کیلوگرم، قد 6.04±175.75 سانتی متر و bmi 1.90±23.50 و دور شکم7.18±83.20 سانتی متر به صورت تصادفی به دو گروه دارو و دارونما تقسیم گردیدند، هر دو گروه در هفته 3 جلسه تمرین می کردند و تمامی شرایط برای آنها یکسان بود، با این تفاوت که گروه دارو مکمل coq10 و گروه دارونما ماده ای از لحاظ ظاهری مشابه آن (آرد گندم بهداشتی) ولی بی اثررا مصرف کردند ، روش اجرا دوسوکور بود و محقق و آزمودنی ها از نوع ماده مصرفی بی اطلاع بودند ، آزمودنی ها به مدت 6 هفته هر روز 100 میلی گرم مکملcoq10 یا دارونما مصرف کردند. ابتدا قد و وزن آنها اندازه گیری شد و سپس با استفاده از آزمون rast و کوپر به فاصله 24ساعت از یکدیگر توان هوازی و انواع شاخص های توان بی هوازی اندازه گیری گردید، و سپس بعد از 6 هفته مجدداً از آزمودنی ها، آزمون های یاد شده به عمل آمد ، داده های حاصل با استفاده از نرم افزار آماری spss16 و روش آماریt همبسته و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت ، نتایج حاصل بیان گر وجود تفاوت معنی دار (p<0.05 ) در مقدار توان هوازیp=0.016 بود و در نقطه مقابل تغییر معنی داری در متغیرهای توان بیشینهp=0.933 ، توان حداقلp=0.258 ، توان متوسطp=0.625 و شاخص خستگیp=0.569 مشاهده نشد. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش و بدست آمدن تاثیرات مثبت این مکمل بر توان هوازی به نظر می رسد که ورزشکاران بتوانند از این مکمل استفاده بکنند، ولی هنوز نیاز به پژوهش های بیشتری در این زمینه احساس می شود . واژه های کلیدی : مکملq10 ، توان هوازی ، توان بی هوازی ، شاخص خستگی ، فوتبالیستهای غیر حرفه ای

هدف از این پژوهش، مطالعه اثر تمرین ایروبیک و مقاومتی بر سطح ملکول چسبان سلولی(icam-1) زنان میانسال بی تحرک بود. بدین منظور از بین 80 نفر زن سالم غیر ورزشکار و دارای اضافه وزن که در محدوده سنی30-50 سال قرار داشتند و به فرهنگسرای دختران مراجعه می کردند ، تعداد30 نفر زن انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه ایروبیک ، مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. بدین صورت که تعداد 10 نفر در گروه ایروبیک با میانگین سنی 9/4±2/41و میانگین قد 44/4±158 و میانگین وزن 8/13±6/83 و میانگین bmi 03/5±4/33 و تعداد 10 نفر نیز در گروه مقاومتی با میانگین سنی 05/5±7/44 و میانگین قد 73/5±6/159 و میانگین وزن 9±4/80 و میانگین bmi 3/2±5/31 و همچنین تعداد 10 نفر نیز در گروه کنترل با میانگین سنی 19±41 و میانگین قد 21±2/157 و میانگین وزن 7/36±6/80 و میانگین bmi 8/13±7/32 تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و هفته ای 3 جلسه و هر جلسه 1 ساعت و صبح ها ، طبق پروتکل تمرینی بصورت منظم و فزاینده اجرا شد. برای مطالعه تاثیر 36 جلسه پیاپی تمرین ایروبیک و مقاومتی ، پس از انجام اندازه گیری های اولیه از جمله درصد چربی زیر پوستی ، اندازه گیری های آنتروپومتریکی و قد و وزن ، اولین مرحله خون گیری از آزمودنی ها بصورت ناشتا توسط متخصصین آزمایشگاه مرکز قلب تهران به عمل آمد. مجددا در انتهای دوره پژوهش نیز مرحله دوم خون گیری و اندازه گیری ها انجام شد. خون گیری مرحله دوم نیز در حالت ناشتائی و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. برای آنالیز بیوشیمیایی و سنجش مقادیر (icam-1) از کیت تجاری الایزا شرکت bandar med اتریش توسط دستگاه elisa reader مدل spectera استفاده شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون های کولموگروف- اسمیرنف ، آزمون لوین ، آنالیز واریانس یک سویه ، آزمون t-test همبسته و آزمون تعقیبی lsd و tukey تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان می دهد ، تمرینهای منظم و فزاینده ایروبیک (60-90درصد mhr ) ،کاهش معنی داری در مقادیر (icam-1) ، ( شاخص پیش گوئی کننده حوادث قلبی و عروقی ) ، (p=0.008) ایجاد می کند. (p?0/01) و همچنین تمرینات منظم و فزاینده مقاومتی (60-80 درصد1rm ) نیز منجر به کاهش معنی دار در مقادیر (icam-1) ، (p=0.0001) میگردد(p?0/001) . تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک سویه و سپس آزمون تعقیبیlsd حاکی از تفاوت معنی دار بین گروه های تمرینی ایروبیک و کنترل (p=0.014) و مقاومتی وکنترل (p=0.013) است(p?0/05) و بین تمرینات ایروبیک و مقاومتی از نظر میزان تاثیر ، اختلاف معنی داری وجود ندارد (p=0.985) . همچنین از مزایای دیگر این دو برنامه تمرینی می توان به کاهش مقادیر bmi و درصدچربی بدن در پایان دوره نیز اشاره کرد. به طور کلی این پژوهش نشان می دهد، اندازه گیری ملکول چسبان سلولی (icam-1) ابزار سودمندی در تشخیص موثر عوامل مختلف محیطی در اختلالات عروقی بوده و احتمالا تمرینات منظم و فزاینده ایروبیک و مقاومتی مطابق با پروتکل تمرینی انجام شده با میزان تاثیر مشابه با کاهش غلظت (icam-1) میتواند روشی سودمند در پیشگیری و کاهش آترواسکلروز باشد.

چکیده به منظور بررسی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی سنگین بر واکنش مرحله حاد و مراحل بازیافت hs-crpو پایش روند زمانی تغییرات آن 18 مرد سالم (سن: 38/3 ± 20/25 سال، قد: 46/6 ±40/178 سانتیمتر، وزن: 95/11 ± 80/75 کیلوگرم) از بین دانشجویان رشته تربیت بدنی به صورت داوطلب در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی های هر یک از این دو گروه به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند که در مجموع دو گروه این تحقیق را تشکیل می دادند. در ابتدا و در حالت ناشتا، از کلیه آزمودنی ها یک نوبت خون گیری به عمل آمد. در مرحله بعد، تمامی آزمودنی ها یک رژیم غذایی ساده را به عنوان صبحانه صرف کردند. سپس، آزمودنی های گروه آزمایش به انجام یک فعالیت ورزشی مقاومتی سنگین با شدت 70-80% 1rm در حرکات منتخب واداشته شدند. بلافاصله بعد از اتمام فعالیت ورزشی مقاومتی، بار دیگر از تمام آزمودنی ها (در هر دو گروه) نمونه های خونی تهیه شد. 4 ساعت بعد، سومین نوبت خون گیری نیز از تمام آزمودنی ها گرفته شد. کلیه متغیرهای خونی به صورت همزمان از طریق روش elisa مورد اندازه گیری قرار گرفت و داده های بدست آمده به کمک روش های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و نیز ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی سنگین موجب کاهش معنی دار hs-crp، ldl-c وtc در همه زمان های پس از فعالیت ورزشی(01/0>p) ،کاهش معنی دار hdl-c در زمان t3 (01/0>p) و نیز عدم کاهش معنی دارtg در گروه آزمایشی شد. در گروه کنترل هیچ تغییر به لحاظ آماری معنادار در hs-crp تشخیص داده نشد، هرچند نحوه پاسخ ldl-c، hdl-cو tcکاهش معنی دار در همه زمان های پس از فعالیت ورزشی (01/0>p) و کاهش معنی دارtg در زمان t3 (01/0>p) داشت. به علاوه نتایج، هیچ ارتباط به لحاظ آماری معنادار بینhs-crp با ldl-c، hdl-c، tcو tgنشان نداد. روی هم، یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی سنگین می تواند به کاهش غلظت های خونی hs-crp، ldl-c، hdl-cوtc که از عوامل پیش بینی کننده خطر قلبی عروقی در افراد می باشند، منجر شود. واژه های کلیدی: فعالیت ورزشی مقاومتی سنگین، hs-crp، ldl-c، hdl-c،tc ، tg

هدف ازاین تحقیق بررسی تأثیر 8 هفته تمرین پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی (پلایومتریک- قدرتی) بر چابکی کشتی گیران آزاد کار جوان شهرستان ایلام بود. این تحقیق از نوع تحقیقات نیمه تجربی است که جامعه آماری آن را 328 نفر از کشتی گیران جوان آزاد کار شهرستان ایلام تشکیل داده است. بدین منظور تعداد 40 نفر از آنها به صورت تصادفی انتخاب شدند و پس از گرفتن تست چابکی ایلینویز در پیش آزمون از آنها، به چهار گروه 10 نفره تمرین قدرتی، تمرین پلایومتریک، تمرین ترکیبی و کنترل تقسیم بندی شدند و متعاقباً پس از 8 هفته انجام پروتکل های تمرینی مختلف از آنها پس آزمون بعمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی وابسته، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی lsd استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن بود که انجام 8 هفته تمرینات قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی بر کاهش زمان آزمون چابکی کشتی گیران تأثیر معنی داری دارد (05/0p<). در رابطه با تفاوت های بین گروهی، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که در پیش آزمون تفاوت معنی داری بین میزان چابکی آزمودنی ها در هر یک از گروه های تحقیق وجود ندارد (655/0, p= 856f=). اما پس از 8 هفته مداخله های تمرینی مختلف اختلاف معنی داری بین آنها مشاهده شد (009/0, p= 48/4f=) که نتایج آزمون تعقیبی lsd نشان داد که بیشترین اثر را بر بهبود چابکی ابتدا تمرینات ترکیبی سپس تمرینات پلایومتریک و در نهایت تمرینات قدرتی داشته است. البته بین گروه تمرین ترکیبی و پلایومتریک و بین گروه تمرین قدرتی و کنترل این اختلاف معنی دار نبود. به طور کلی با استفاده از نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که، برای بهبود وضعیت چابکی کشتی گیران، انجام تمرینات پلایومتریک و به خصوص انجام تمرینات ترکیبی (پلایومتریک- قدرتی) بسیار مفیدتر از انجام تمرینات صرفاً قدرتی است. در نتیجه انجام تمرینات مذکور را با تأکید بر رعایت ویژگی های نمونه های تحقیق و معیارهای ورود و خروج نمونه ها در تحقیق حاضر توصیه می کنیم.

هدف از این پژوهش، مطالعه تاثیر یک دوره مسابقه ی رسمی تکواندو بر شاخص های اکسایشی و آنتی اکسایشی تکواندوکاران نخبه مرد بود. بدین منظور 8 تکواندوکار نخبه مرد حاضر در یک مسابقه رسمی به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. از آزمودنی ها در سه مرحله (72 ساعت قبل، 1 ساعت بعد و 24 ساعت پس از مسابقه) نمونه خونی گرفته شد. مالون دی آلدئید (adm) و پروتئین کربونیل (pc) به عنوان شاخص های اکسایشی وسوپراکسید دیسموتاز (dos) و گلوتاتیون احیا (hgs) به عنوان شاخص های آنتی اکسیدانی اندازه گیری شدند. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و آزمون سنجش های تکراری (rm) و آزمون فریدمن با 5 ?/0= ? و دامنه ی دو سویه و با استفاده از نرم افزار 18spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد یک دوره مسابقه ی تکواندو بر میزان dos (197/?=p ) و adm (687/?=p) سرم تاثیر معنی داری ندارد، اما باعث افزایش میزان pc (?/??=p) سرم خون در زمان بازیافت(ریکاوری) شد. همچنین، hsg پلاسمای خون نیز ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت. در مجموع، از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که احتمالا مسابقه در ورزشکاران نخبه باعث افزایش عوامل اکسایشی می گردد، اگرچه آن ها از سیستم دفاعی آنتی اکسایشی مناسبی برخوردارند، به نظر می رسد حضور عوامل اکسایشی در خون پایدارتر است. واژه های کلیدی : شاخص های اکسایشی ، شاخص های آنتی اکسایشی ، تکواندوکاران نخبه، مسابقه رسمی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر8 هفته مکمل سازی آهن بر توان هوازی، عملکرد استقامتی، لاکتات خون وذخایرآهن بدن دختران غیر ورزشکارانجام شد. آزمودنی های پژوهش 20 دختر غیر ورزشکار داوطلب و واجد شرایط (داشتن فریتین کمتر از 20نانوگرم بر میلی لیتر) با میانگین 31/1±60/17سال، میانگین وزن 35/6±35/58کیلوگرم و میانگین قد 62/4±65/160سانتی متر بودند که به روش تصادفی ساده و با استفاده از یک طرح دوسو کور به دو گروه تجربی (گروه دریافت کننده مکمل) وکنترل(دریافت کننده دارونما) تقسیم شدند . اطلاعات مربوط به حداکثر اکسیژن مصرفی(vo2max) ، زمان عملکرد تا واماندگی، میزان لاکتات خون،حداکثر ضربان قلب فعالیتی، وضعیت آهن بدن (غلظت فریتین،هموگلوبین، هماتوکریت، ظرفیت اتصال به آهن خون (tibc) ودرصداشباع ترانسفرین) قبل وبعدازمکمل سازی افراد درهر گروه جمع آوری وثبت گردید. طول دوره مکمل سازی 8 هفته بود ودر آن گروه تجربی(دریافت کننده مکمل) روزانه100میلی گرم آهن وگروه کنترل، روزانه 100میلی گرم دارونما را دریافت کردند. در پایان ،داده های جمع آوری شده بااستفادهاز آزمون های آماری tهمبسته (مقایسه قبل وبعداز مکمل سازی در هرگروه)و tمستقل (مقایسه دوگروه بعداز مکمل سازی )مورد بررسی قرار گرفتند.تجزیه وتحلیل یافته های پژوهش نشان داد : یک دوره 8 هفته ای مکمل سازی آهن در دختران غیر ورزشکار گروه تجربی، در مقایسه با گروه کنترل،توانسته است بر تمامی متغیر های پژوهش به جز حداکثر ضربان قلب فعالیتی (726/0p=)، تاثیر معنی داری داشته باشد(05/0>p). همچنین،مقایسه نتایج دوگروه بعداز مکمل سازی آهن نشان داد، مکمل سازی آهن در گروه تجربی توانسته است بر تمامی متغیر های پژوهش به جز حداکثر ضربان قلب فعالیتی(346/0=p)و درصد اشباع ترانسفرین(517/0=p)تاثیر معنی داری داشته باشد(05/0>p). واژگان کلیدی مکمل سازی آهن،توان هوازی،عملکرداستقامتی،لاکتات خون،ذخایر آهن بدن،دختران غیر ورزشکار

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت گلوتامین و تمرین تناوبی بر پاسخ hsp72 در بازیکنان فوتبال بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مردان 18-22 سال که بعنوان بازیکن فوتبال در تیم های امید مشغول به فعالیت بودند. وجامعه در دسترس را بازیکنان فوتبال تیم امید راه آهن تهران که تعداد آنها 40 نفر بود، تشکیل دادند. نمونه آماری پژوهش شامل 29 فوتبالیست با میانگین سنی 4±3/19 (سال)، وزن 2±3/69 (کیلوگرم)، قد 2/1±6/176 (سانتی-متر)، درصد چربی 7/1±1/12، شاخص توده بدنی 3/2±01/22 (کیلو گرم بر متر مربع) و حداکثر اکسیژن مصرفی3/1±5/53 (میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بودند که به صورت داوطلب و از میان جامعه مذکور انتخاب شدند. آزمودنی ها به چهار گروه کنترل (7n=)، مکمل گلوتامین (7n=)، مکمل گلوتامین تمرین تناوبی (8n=) و تمرین تناوبی (7n=) تقسیم شدند. نمونه گیری خونی در چهار مرحله ی پایه(پس از 14-12 ساعت ناشتایی)، پیش آزمون، پس آزمون و 90 دقیقه پس از آزمون از ورید پیش بازویی دست غیر برتر گرفته شد. گلوتامین مصرفی در گروه های مکمل، گلوتامین و مکمل گلوتامین تمرین تناوبی به مقدار g/kgbw5/0 و حجم ml/kgbw5 و در گروه های کنترل و تمرین تناوبی نیز همین مقدار دارونما(دکسترین) در یک ساعت قبل از پروتکل تمرین تناوبی بود. پروتکل تمرین تناوبی شامل 3 مرحله دویدن با شدت 80 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه و وهله های استراحتی 5 دقیقه ای پیاده روی بین مراحل تمرین بود. تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف، آزمون لوین، تحلیل واریانس یک راهه anova با آزمون تعقیبی شفه و تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر با آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0 p?در محیط نرم افزار spss نسخه 18 انجام گرفت. نتایج نشان داد مقادیر hsp72 در گروه مکمل گلوتامین بین مراحل پایه و پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0p?). در گروه مکمل گلوتامین تمرین تناوبی مقادیر hsp72 بین مراحل پایه و پس آزمون (001/0p?) و مراحل پایه و 90 دقیقه پس از آزمون (001/0p?) تفاوت معنی داری وجود داشت و در گروه تمرین تناوبی هیچگونه تفاوت معنی داری در مقادیر hsp72 وجود نداشت. با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود که مصرف مکمل گلوتامین محرک بیان hsp72 بوده و تمرین تناوبی به تنهایی نقشی در بیان hsp72 نداشته است. واژگان کلیدی : مکمل گلوتامین، تمرین تناوبی، hsp72، بازیکنان فوتبال

پروتئین اوری یک نارسایی کلیوی به معنای حضور پروتئین ها در ادرار می باشد، اما پروتئین اوری ورزشی که معمولا بعد از فعالیت بدنی اتفاق می افتد و در فعالیت های شدید بیشتر رایج است, فرایند ملایم و برگشت پذیری بوده که با علائم بالینی همراه نیست. هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان آلبومین، پروتئین تام و کراتینین به عنوان شاخص آسیب گلومرولی و بتا2 میکروگلوبولین به عنوان شاخص آسیب توبولی در پاسخ به دو نوع تمرین موازی(هم تمرینی) و هوازی و بررسی نسبت پروتئین به کراتینین به عنوان نشانگر دفع پروتئین ادرار شبانه روزی بود.30دانشجوی جوان داوطلب شرکت در پژوهش با میانگین سنی 3 22 سال، قد 4 174 سانتیمتر، وزن 64/3 42/72 کیلوگرم و شاخص توده بدن 14/2 27/21کیلوگرم بر مجذور قد به متر به سه گروه هوازی ,موازی(هم تمرینی) و کنترل تقسیم شدند که 10 جلسه به تمرین پرداختند. تمرین هوازی شامل 24 دقیقه رکاب زدن بر روی دوچرخه,تمرین گروه موازی شامل 12 دقیقه تمرینات قدرتی با وزنه و 12 دقیقه رکاب زدن بر روی دوچرخه و گروه کنترل هیچ فعالیتی نداشتند.48ساعت قبل از شروع برنامه تمرینی و همچنین 48ساعت بعد از اتمام 10جلسه تمرین, از آزمودنی ها آزمون بروس گرفته شد که بلافاصله قبل و 25 دقیقه بعد ازآزمون, نمونه ادرار جمع آوری شد و میزان آلبومین، پروتئین تام، کراتینین، بتا2 میکروگلوبولین و نسبت پروتئین به کراتینین اندازه گیری شد. لذا برای مقایسه متغیرها بین سه گروه تمرین هوازی، تمرین موازی(هم تمرینی) و گروه کنترل از روش آماری تحلیل واریانس یک راهه مستقل و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. همچنین برای بررسی تغییرات درون گروهی متغیرها از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی lsd استفاده شد.با توجه به نتایج بدست آمده از مقایسه دو نوع تمرین,میزان البومین,بتا 2میکروگلوبولین, پروتئین تام افزایش داشت اما این افزایش معنا دار نبود.اما میزان کراتیتن (p<0.05)افزایش معنادار داشت. و این نشان می دهد که نوع تمرین تاثیر چندانی در میزان دفع پروتئین ندارد.

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین لاکتات خون و پروتئینوری پس از یک فعالیت شدید در پسران غیر ورزشکار 14-12 سال انجام گرفت . بدین منظور27 نفر از دانش آموزان شهر قرچک به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند. میانگین سنی آزمودنی ها 80/0±22/13 سال بود. همچنین میانگیـن قد و وزن آزمودنی ها به ترتیب 56/9±89/158 سانتی متر و 53/5±52/45 کیلوگرم بود. درصد چربی بدن، شاخص توده بدن و فشار خون سیستولی و دیاستولی آزمودنی ها نیز مورد اندازه گیری قرار گرفتند.آزمودنی ها دریک گروه فعالیت دویدن 1600 متر را به صورت تداومی به حالت مسابقه ای دویدند. آزمایش شاخص های پروتئینوری (پـروتئین تام،کراتینین و آلبومین) ادرار قبل و 24 ساعت پس از فعالیت اندازه گیری شد. لاکتات خون قبل و بلافاصله پس از فعالیت با استفاده از لاکتومتر اندازه گیری شد. برای سنجش درصد چربی بدن از کالیپر، با استفاده از فرمول دو نقطه ای لومان و اسلاتر استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری، از آزمون t همبسته برای مقایسه متغیرها و ضـریب همبستگی پیرسون برای ارتباط بین متغیـرها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد: بیـن دفع پـروتئین تام،کراتینین و آلبومین قبل و 24 ساعت پس از فعالیت تفاوت معناداری وجود داشت(001/0? p). همچنین بین لاکتات خون بلافاصله پس از فعالیت، با دفع پروتئین تام، 24 ساعت پـس از فعالیت رابطه معنـاداری وجـود داشت(417/0=r)(05/0 ? p) و بیـن لاکتات خون با کـراتینیـن و آلبـومین رابطـه معناداری وجـود نداشت. با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت: فعالیت تداومی شدید باعث افزایش غلظت لاکتات خون و همچنین افزایش دفع پروتئین تام، کراتینین و آلبومین می شود وافزایش لاکتات خون(شاخص شدت فعالیت) با افـزایش دفع پروتئین تام رابطـه معنادار دارد. بعلاوه غلظت بیشتر پروتئین تام ادرار در مقایسه با آلبومین ادرار نشان می دهد که پروتئینوری ورزشی در پژوهش حاضر مخلوطی از نوع توبولی و گلومرولی است.با توجه به رابطه لاکتات خون و پروتئین تام می-توان گفت شدت فعالیت تاثیر زیادی بر پروتئینوری ورزشی دارد.

سندرم پیش قاعدگی (pms)،مجموعه ای ازاختلالات جسمی وروانی ورفتاری است که بسیاری اززنان جوان ومیانسال درفاز لوتئال سیکل ماهیانه خود به آن دچار می شوند.هدف ازتحقیق حاضر مقایسه تاثیر 8هفته تمرینات هوازی ویوگا برسندرم پیش قاعدگی دانشجویان دخترغیرورزشکاردانشگاه پیام نورساری بود. روش این پژوهش ازنوع نیمه تجربی است.به این منظور90دانشجودخترمجرد غیرفعال مبتلا به pms باقاعدگی منظم وفاقد سابقه بیماری خاص بادامنه سنی25-18سال که تجربه ای درروشهای تمرینی منتخب نداشتند، براساس فرم تشخیص موقت pms شناسایی شدند.60 نفراز آزمودنی ها که vo2max همگون تری داشتند به عنوان نمونه انتخاب وبه طور تصادفی به 3گروه 20نفری ایروبیک ،یوگا وکنترل تقسیم وپرسشنامه ای راتکمیل کردند. آزمودنی های گروه ایروبیک به مدت 8هفته و هرهفته 3جلسه وآزمودنی های گروه یوگا به مدت 8هفته وهرهفته 2جلسه دربرنامه تمرینی مشخص شرکت کردند،وآزمودنی های گروه کنترل دراین مدت درهیچ برنامه تمرینی سازمان یافته ای شرکت نداشتند.پس ازگذراندن یک دوره 8هفته ای ازتمرینات ورزشی ذکرشده پرسشنامه دیگری مجددا توسط آزمودنی های تکمیل شد.برای مقایسه متغیرها ازآمارتحلیلی نظیر آزمون ناپارامتری من ویتنی و آزمون ناپارامتری ویلکاکسون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که علائم بدنی، روانی و کلی pms در2گروه (ایروبیک ویوگا) کاهش معنی داری داشتند.(p<./.5) براساس نتایج حاصل ازتحقیق حاضر می توان این گونه اظهارکرد که تمرینات ایروبیک و یوگا به عنوان شیوه های غیر تهاجمی درکاهش علائم (بدنی ،روانی) pms تقریبا به یک میزان موثر می باشند،وچنانچه اختلافی نیز وجود داشته باشد ازلحاظ آماری معنی دار نیست.باتوجه به این که روشهای درمانی باید موثر،بی خطر،فاقدعوارض جانبی،آسان وقابل دسترس باشد،پیشنهاد می شود که دختران وخانمهای مبتلا به pms ،علاوه بر توجه به تمامی موارد تاثیرگذار برسندرم پیش قاعدگی،درهفته چند جلسه به انجام تمرینات ورزشی منظم بپردازند.

پیش زمینه: التهاب مزمن خفیف که با افزایش میزان شاخص های التهابی گردش خون مانند crp ، il-6 ،tnf-? و... مشخص می شود، یک ریسک فاکتور قوی برای چندین بیماری مزمن است.hs-crp به عنوان حساس ترین شاخص التهابی و پشگویی کننده مستقل بیماری های قلبی- عروقی معرفی شده است. افزایش میزان crpبا افزایش چاقی، بیماری های قلبی– عروقی ، دیابت نوع 2 و سندرم متابولیکی ارتباط دارد . هدف تحقیق : هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر8 هفته تمرینات هوازی بر مقادیر سرمیhs-crp دانش آموزان پسر مقطع متوسطه با bmi های متفاوت بود. مواد و روش ها : مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بود . به این منظور از میان داوطلبان شرکت در تحقیق تعداد 24 پسر به ظاهر سالم و غیر ورزشکار با میانگین سنی 47/0± 33/16 سال انتخاب و بر اساس شاخص توده بدن (kg/m2)به سه گروه لاغر (bmi کمتراز 19)، وزن نرمال (bmi 20 تا 23) وگروه چاق( bmi بیشتراز 27) تقسیم شدند . برنامه تمرینی تحقیق ، 8 هفته (هفته ای سه جلسه) دویدن هوازی پیش رونده با شدت60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب بود. برای سنجش مقادیر سرمیhs- crp آزمودنی ها ، در شرایط مشابه و در دو مرحله ، یعنی قبل و پس از اجرای برنامه تمرینی عمل خون گیری انجام شد . پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایج زیر بدست آمد : 1) برنامه تمرینی بر مقدارسرمیhs-crp آزمودنی های گروه لاغر اثر معنی داری نداشت (139/0p=). 2) برنامه تمرینی بر مقدارسرمیhs-crp آزمودنی های وزن نرمال اثر معنی داری نداشت( 233/0p=). 3) برنامه تمرینی بر مقدارسرمیhs-crp آزمودنی های گروه چاق اثر معنی داری نداشت(089/0p=). 4) بین پاسخ hs-crp آزمودنی ها به برنامه تمرینی تفاوت معنی داری وجود داشت (019/ 0 f=). نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد در پاسخ به برنامه تمرینی، میزان hs-crpگروه چاق نسبت به دو گروه دیگر کاهش معنی داری پیدا کرد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت 8 هفته تمرین هوازی اثر معنی داری بر مقادیر سرمیhs-crp آزمودنی ها نداشت که از علل احتمالی آن می توان به کافی نبودن شدت و مدت تمرین و همچنین کم بودن مقادیر پایه hs-crpآزمودنی ها اشاره کرد. از دیگر نتایج تحقیق حاضرکاهش معنی دار مقادیرhs-crp گروه چاق در مقایسه با دو گروه دیگر بود، که احتمالاً دلیل این اختلاف ، وضعیت چاقی و بیش تر بودن مقادیر پایه hs-crp در این گروه بود

تحقیق حاضر با هدفبررسی تاثیر مصرفکوتاه مدت گلوتامین بر اسید لاکتیک خون در دوره بازیافت پس از یک فعالیت بیشینه در پسران ورزشکار بود. بدین منظور از بین دانشجویان ورزشکار رشته تربیت بدنی دانشگاه تربیت دبیرشهید رجایی تهران تعداد 12 نفر آزمودنی بامیانگین سنی 414/1± 21 سال، میانگین وزن 967/5±83/67 کیلوگرم، میانگین قد80/2±25/175 سانتی متر و باشاخص توده بدنی 644/1±02/22 کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی262/4±64/10 بصورت تصادفی انتخاب شدند. در طی سه جلسه به فاصله 4 روز از هم، در 3 آزمون فزاینده بروس شرکت کردند. در هر جلسه آزمودنی ها به شکل دو سوکور 90 دقیقه قبل از شروع انجام آزمون، نوشیدنی خود را مصرف کردند. در جلسه اول دارونما و در جلسه دوم و سوم مکمل گلوتامین را به ترتیب به مقدار 3/0 و 6/0 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در 500 میلی لیتر آب معدنی دریافت کردند. با استفاده از دستگاهlactate scout، لاکتات پایه از انگشت وسط دست غیر برتر سنجش و تعداد ضربان قلب و فشار خون پایه افراد توسط دستگاه فشارخون دیجیتالی omron اندازه گیری شد. سپس بعد از گرم کردن شروع به انجام آزمون بروس بر روی نوارگردان کردند. زمان کلی انجام آزمون، حداکثر ضربان قلب، فشار خون و مقادیر لاکتات بلافاصله پس از اتمام آزمون ثبت گردید. از آزمودنی ها خواسته شد تا به استراحت غیر فعال بپردازند،سپس 1 ساعت بعد از آزمون دوباره ضربان قلب، فشار خون و مقادیر لاکتات سنجیده شد. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی(آزمون های اندازه گیری مکرر(repeated measures) و آزمون تعقیبی lsd ) بررسی شد و سطح معنی داری 05/0?p در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد: مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین با دُزهای متفاوت بر اسیدلاکتیک خون در دوره بازیافت پس از یک فعالیت بیشینه تاثیر معنی داری دارد(001/0?p)، بطوری که نشان داده شد اسید لاکتیک در گروه های مکمل نسبت به گروه دارونما پایین آمده و با مصرف مکمل گلوتامین، سطح اسید لاکتیک خود را در دوره بازیافت کاهش داده اند(001/0?p)، اما تاثیر مصرف دُزهای 3/0و 6/0 در میزان اسید لاکتیک خون با هم ،و همچنین 1 ساعت پس از فعالیت شدید تفاوت معنی دار نبود.مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین با دُزهای متفاوت بر vo2max در دوره بازیافت پس از یک فعالیت بیشینه تاثیر معنی داری دارد(001/0?p)، مصرف مکمل گلوتامین باعث افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی نسبت به مرحله دارونما شده است، بطوری که دُز مصرفی 6/0 بیشترین تاثیر را نسبت به مرحله مکمل 3/0 و دارونما داشته است(001/0?p). مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین با دُزهای متفاوت بر زمان درماندگی در دوره بازیافت پس از یک فعالیت بیشینه تاثیر معنی داری دارد(001/0?p).مصرف کوتاه مدت مکمل گلوتامین با دُزهای متفاوت بر ضربان قلبو بر فشار خون سیستولیو دیاستولیدر دوره بازیافت پس از یک فعالیت بیشینه تاثیر معنی داری نداشت. بنابراین، توصیه می شود ورزشکاران از مکمل گلوتامین، با توجه به اثرات سودمند اثبات شده در این تحقیق، برایکاهشسطح اسید لاکتیکخون در دوره بازیافت پس از یک فعالیت بیشینه و همچنین جهت افزایش عملکرد در فعالیت های شدید استفاده کنند.

چکیده هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دو نوشیدنی انرژی زای ردبول و or بر عملکرد استقامتی رزمی کاران نخبه مرد بود. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و روش اجرای آن به صورت آزمایشگاهی بود. 10 نفر (میانگین و انحراف معیار سن 14/4 ±90/22 سال، قد 52/4 ± 05/173 سانتی متر، وزن 51/8 ± 9/65 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 08/ 2± 82/21 کیلوگرم بر مترمربع و ضربان قلب حداکثر 14/5 ± 08/185در دقیقه) داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. همه ی ورزشکاران از ورزشکاران نخبه ی ورزش های رزمی ووشو و تکواندو بودند که حداقل دارای یک مقام اول تا سوم کشوری در رشته ی ورزشی خود، و در لیگ برتر و یا لیگ دسته 1 کشور مشغول به مسابقه بودند. جهت کاهش تاثیرات یادگیری و سازگاری با محیط و شرایط آزمون، آزمودنی ها به صورت تصادفی منظم دارونما، نوشیدنی انرژی زای ردبول و or دریافت نمودند. همه ی آزمودنی ها در سه جلسه ی مجزا که فاصله ی هر جلسه با جلسه بعدی آزمون 4 روز بود، آزمون فزاینده ی بروس را انجام دادند. متغیرهای مورد اندازه گیری در این تحقیق حداکثر توان هوازی، زمان واماندگی، حداکثر ضربان قلب فعالیت و میزان درک فشار بودند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر در سطح معناداری (p<0/05) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین مصرف نوشابه های انرژی زای or، ردبول و دارونما بر حداکثر توان هوازی ورزشکاران نخبه مرد تفاوت معنی داری وجود نداشت (18p=/،857/1=f). بین مصرف نوشابه های انرژی زایor، ردبول و دارونما بر زمان واماندگی ورزشکاران نخبه مرد تفاوت معنی داری وجود نداشت (44p=/،852/=f). بین مصرف نوشابه های انرژی زای or، ردبول و دارونما بر حداکثر ضربان قلب فعالیت ورزشکاران نخبه مرد تفاوت معنی داری وجود نداشت (13p=/،300/2=f) و همچنین بین مصرف نوشابه های انرژی زای or، ردبول و دارونما بر میزان درک فشار ورزشکاران نخبه مرد تفاوت معنی داری وجود نداشت (95p=/،053/=f). با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت، بین نوشابه های انرژی زا ردبول، or و دارونمای ویتامین c بر افزایش عملکرد اسقامتی ورزشکاران نخبه رزمی کار تفاوت معنی داری وجود ندارد. بنابراین، نمی توان از نوشیدنی های انرژی زای ردبول و or با هدف افزایش استقامت ورزشکاران نخبه رزمی کار در تمرین یا مسابقه استفاده نمود، هر چند تحقیقات بیشتری برای اثبات نتایج این تحقیق مورد نیاز است و به یقین نمی توان بر مصرف یا مصرف نکردن این نوشیدنی های در رزمی کاران توصیه کرد. واژگان کلیدی: نوشیدنی انرژی زا، استقامت هوازی، آزمون بروس، ورزشکاران هنرهای رزمی.

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر چرخه عادت ماهانه بر هورمون رشد و استروژن و توان هوازی و بی هوازی در دختران 17-15 سال غیر ورزشکار می باشد. از این رو تعداد 15 نفر از دانش آموزان دختر غیر ورزشکار شهر قم با میانگین سنی 8/0±25/16 سال و میانگین وزن 63/9 ± 12/59 کیلوگرم و میانگین قد 59/5 ±6/162سانتی متر و درصد چربی 28/4 ±3/27 و شاخص توده بدنی7/2 ± 35/22 کیلوگرم/متر مربع انتخاب شدند. این تحقیق از نوع علی پس از وقوع و کلینیکی می باشد. میزان هورمون های رشد و استروژن در سه مرحله از چرخه قاعدگی ، مرحله ی خونریزی ( روز سوم )، مرحله ی فولیکولی ( روز دوازدهم ) و مرحله ی لوتئینی ( روز بیست و یکم ) با خونگیری از آزمودنی ها توسط آزمایشگاه تخصصی اندازه گیری شد و در همان روز دو آزمون پرش عمودی و آزمون بروس از آنها به عمل آمد. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی ( اندازه گیریهای تکراری و آزمون تعقیبی lsd و همبستگی پیرسون برای آزمون فرضیه ها) بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد: میزان هورمون رشد و استروژن در مراحل مختلف چرخه ی قاعدگی متفاوت است (01/0? p ). توان هوازی در مرحله ی لوتئینی دارای بیشترین میانگین و در مرحله ی فولیکولی دارای کمترین میانگین می باشد اما تفاوت معنی داری بین میانگین توان هوازی در مراحل مختلف چرخه قاعدگی مشاهده نشد .میزان توان بی هوازی ( پرش عمودی ) در مراحل مختلف چرخه ی قاعدگی تفاوت معنی داری (01/0? p ) دارد و در مرحله ی فولیکولار دارای بیشترین میزان و در مرحله ی لوتئال دارای کمترین میزان می باشد.همچنین، بین میزان هورمون رشد و هورمون استروژن و بین هورمون رشد و توان هوازی و بی هوازی رابطه ی معنی داری مشاهده نشد. همچنین، بین میزان هورمون استروژن و توان هوازی در مراحل مختلف چرخه ی قاعدگی و بین هورمون استروژن و توان بی هوازی در مراحل مختلف چرخه ی قاعدگی رابطه ی معنی داری مشاهده نشد . بنابراین، می توان این طور نتیجه گرفت که چرخه قاعدگی عملا محدودیتی در اجرای فعالیت های ورزشی هوازی ایجاد نمی کند، اما فعالیت های ورزشی بی هوازی بهتر است در مرحله ی فولیکولی چرخه قاعدگی انجام شود.همچنین تغییرات هورمون های رشد و استروژن در مراحل مختلف چرخه قاعدگی هیچ تداخلی با فعالیتهای ورزشی هوازی و بی هوازی ندارد.

هدف این مطالعه مقایسه دفع ادراری شاخص های خونی ناشی از دو نوع پروتکل شبه فوتبال و بازی رسمی فوتبال در نوجوانان ورزشکار پسر بود. بدین منظور 22 آزمودنی در دو گروه شبه فوتبال با میانگین و انحراف استاندارد سن 78/0+-18/14، وزن 10/09+-49/12 کیلوگرم، قد 64/9+-63/163 سانتی متر، bmi 14/2+-10/18 کیلوگرم بر متر مربع و گروه بازی رسمی فوتبال با میانگین و انحراف استاندارد سن 83/0+-90/14 سال، وزن 44/13+-04/58 کیلوگرم، قد 29/9-+45/170 سانتی متر، bmi 98/2+-61/19 کیلوگرم بر متر مربع به طور داوطلبانه انتخاب و آزمون گردیدند. نمونه های ادراری آنها در دو نوبت استراحتی 24 ساعت قبل از فعالیت ورزشی به صورت نمونه ادرار لحظه ای و پس از فعالیت ورزشی به صورت نمونه ادرار اولیه تا یک ساعت بعد از فعالیت جمع آوری و در آزمایشگاه بررسی شد. اطلاعات با روش آماری کروسکال والیس و به صورت کیفی و در سطح آلفای 05/0 آنالیز و مقایسه شدند. یافته های آماری نشان داد 3/36 درصد آزمودنی های هر گروه دچار هماچوری شدند و از بین شاخص ها، فقط میزان دفع سلول های قرمز ادراری از لحاظ آماری افزایش معنی داری را نشان داد (p=0/04) و شاخص های دیگر همچون سلول قرمز دیسمورفیک، کست سلول قرمز خون و هموگلوبین ادراری افزایش معنی داری را نشان ندادند. اما به طور کلی، میزان ادراری گلبول های قرمز خون و دیسمورفیک سلول قرمز خون در گروه پروتکل شبه فوتبال بیشتر از گروه پروتکل شبه فوتبال بود. به نظر می رسد شدت فعالیت در گروه پروتکل شبه فوتبال بیشتر بوده است که باعث دفع سلول قرمز خون دیسمورفیک با منشاء گلومرولا نیز شده است و هموگلوبین ادراری در نمونه های ادراری گروه پروتکل بازی رسمی فوتبال می تواند بازگو کننده همولیز ناشی از برخوردهای فیزیکی علاوه بر دلایل دیگر باشد.

(hmb) متابولیتی مشتق از لوسین است.پژوهش¬ها نشان داده اند مصرف این مکمل در کنار تمرینات مقاومتی سبب کاهش آسیب¬های عضلانی ناشی از تمرین شده و سبب تقویت سیستم ایمنی می¬شود.گلوتامین،مکمل دیگری است که احتمال داده می¬شود اثر مثبت بر سیستم ایمنی بدن داشته باشد.از آنجا که فعالیت ورزشی شدید می تواند منجر به نقص سیستم ایمنی شود لذا با توجه به تاثیر ایمنی و فعالیت بدنی،ما به بررسی اثر تعاملی مکمل-سازی hmb و گلوتامین بر تغییرات سایتوکاین های(il6 و il8) و شاخص¬های آسیب سلولی(ald,ck)پرداختیم. روش ها: 40 نفر از دختران غیر ورزشکار 18 تا 24 سال در چهار گروه( hmb n=10)، hmb+glu (n=10)،گلوتامین (n=10) و دارونما (n=10) تقسیم شدند.آزمودنی-ها،مکمل یا دارونما را شش روز قبل از یک جلسه فعالیت ورزشی بیشینه با شدت 70 تا 75 درصد یک تکرار بیشینه مصرف کردند. فعالیت ورزشی بیشینه،در دو روز جداگانه،قبل از مکمل سازی و پس از شش روز مکمل سازی اجرا شد ودر هر دو روز نمونه های خونی در سه نوبت ناشتا،پس از فعالیت و دو ساعت پس از فعالیت جمع¬آوری شد.تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از روش تجانس واریانس، همگنی متغیرها و با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف،نرمال بودن داده ها تعیین شد. برای تعیین وجود تفاوت معنی دار بین میانگین های نمره های افراد،از روش تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. آزمون های آماری در محیط spss ویرایش 16 انجام گرفته و حد معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که میزان ck ، ald ، 6il- ، 8il- در گروه های مکمل گیری گلوتامین و hmb و ترکیبی در قبل از فعالیت، پس از سرد کردن و دو ساعت پس از فعالیت با گروه کنترل اختلاف معنی داری دارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

افزایش آمادگی جسمانی یکی از اهداف تربیت بدنی در دوره های مختلف تحصیلی است . حفظ سطح مناسبی از عناصر جسمانی وابسته به بهداشت مانند استقامت قلب و عروق، قدرت و استقامت عضلانی، ترکیب بدنی و انعطاف پذیری، در کاهش خطر امراض قلبی، فشارخون، دیابت ، پوکی استخوان، چاقی و ناراحتی های روانی موثر است . به منظور ارزیابی ومقایسه میزان آمادگی جسمانی دانش اموزان دختر و پسر سراسر کشور با نرم ملی، این پژوهش به اجرا درآمد. هدف کلی پژوهش مقایسه بین میانگین های قابلیت های آمادگی جسمانی وابسته به بهداشت دانش آموزان دختر و پسر سنین 9 تا 17 استان های کشور با نرم ملی بوده است .

آنچه که در این پایان نامه مورد نظر است مقایسه وضعیت آمادگی جسمانی دانش آموزان مدارس مقطع ابتدایی دارای معلم تربیت بدنی با مدارس فاقد معلم تربیت بدنی. نتیجه: در مجموع میزان آمادگی جسمانی دانش آموزان دارای معلم تربیت بدنی بهتر از دانش آموزان فاقد معلم تربیت بدنی است .

هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه وضعیت آمادگی عمومی بدنی دانشجویان پسر نیمسال اول و آخر رشته تربیت بدنی دانشگاه تهران است .

هدف از انجام این پژوهش ، بررسی تاثیر تمرینات منتخب ساعات درس تربیت بدنی بر برخی از ویژگیهای ساختاری و فیزیولوژیکی دانش آموزان غیرورزشکار هنرستان شهید ذوالفقاری شهرستان بابلسر در سال تحصیلی 76-77 بوده است . بدین منظور، ویژگیهایی نظیر وزن، چربی زیر پوستی، توان هوازی بیشینه(vo2max ) ، توان هوازی، سرعت ، چابکی، انعطاف پذیری تنه، و قدرت تاکننده های انگشتان بوسیله آزمونهای معتبر و با ابزار دقیق اندازه گیری شده است .

هدف از این تحقیق بررسی رابطه بعضی از متغیرهای آنتروپومتریک و انعطاف پذیری با آزمون sit and reach می باشد. برخی از متغیرهای آنتروپومتریک از قبیل: قد، طول دست ، طول پا و طول قد نشسته و آزمونهای انعطاف پذیری ستون فقرات ، مچ پا، ران و آزمون sit and reach است که مورد اندازه گیری قرار گرفتند.

نتایج بیانگر آنست که: 1 - بین شاخص توده بدن گروه های سنی سه گانه تفاوت معنی داری وجود دارد. 2 - بین نمرات شنای سوئدی آزمودنی های گروه های سنی سه گانه تفاوت معنی داری وجود دارد. 3 - بین نمرات دراز و نشست آزمودنیهای گروه های سنی سه گانه تفاوت معنی داری وجود دارد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی روایی شاخص توده بدن و درصد چربی در دانش آموزان پسر 8 تا 12 ساله بوده است . نتیجه: 1 - بین شاخص توده بدن و درصد چربی بدن دانش آموزان پسر 8 ساله ارتباط معنی داری وجود دارد. 2 - بین شاخص توده بدن و درصد چربی بدن دانش آموزان پسر 9 ساله ارتباط معنی داری وجود دارد. 3 - بین شاخص توده بدن و درصد چربی بدن دانش آموزان پسر 10 ساله ارتباط معنی داری وجود دارد. 4 - بین شاخص توده بدن و درصد چربی بدن دانش آموزان پسر 11 ساله ارتباط معنی داری وجود دارد. 5 - بین شاخص توده بدن و درصد چربی بدن دانش آموزان پسر 8 تا 12 ساله ارتباط معنی داری وجود دارد.

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین هریک از اندازه های آنتروپومتریکی اندام فوقانی بدن با عملکرد حرکتی پرتاب دیسک دانش آموزان پسر غیرورزشکار 18 ساله است . نتایج نشان می دهد که: 1 - بین اندازه طول قد و توانایی پرتاب دیسک رابطه معنی داری وجود دارد. 2 - بین اندازه وزن و توانایی پرتاب دیسک رابطه معنی داری وجود دارد. 3 - بین اندازه طول کف دست و توانایی پرتاب دیسک رابطه معنی داری وجود دارد. 4 - بین اندازه طول ساعد و توانایی پرتاب دیسک رابطه معنی داری وجود دارد. 5 - بین اندازه طول بازو و توانایی پرتاب دیسک رابطه معنی داری وجود دارد. 6 - بین اندازه عرض مچ دست و توانایی پرتاب دیسک رابطه معنی داری وجود دارد. 7 - بین اندازه عرض آرنج و توانایی پرتاب دیسک رابطه معنی داری وجود دارد. 8 - بین اندازه محیط ساعد و توانایی پرتاب دیسک رابطه معنی داری وجود ندارد. 9 - بین اندازه محیط بازو و توانایی پرتاب دیسک رابطه معنی داری وجود ندارد. 10 - بین اندازه طول اندام فوقانی و توانایی پرتاب دیسک رابطه معنی داری وجود دارد.

نتایج این تحقیق عبارتند از: 1 - ورزش هوازی تناوبی منتخب تاثیر معنی داری بر میزان تغییر غلظت هورمون اریتروپویتین نداشته است . 2 - ورزش هوازی تداومی منتخب تاثیر معنی داری بر میزان تغییر غلظت هورمون اریتروپویتین نداشته است . 3 - بین تغییرات غلظت هورمون اریتروپویتین ناشی از تمرینات ورزشی هوازی تناوبی و تداومی تفاوت معنی داری وجود نداشته است .

در ورزش بسکتبال آگاهی از وضعیت بدنی و خصوصیات آناتومیکی، فیزیولوژیکی و شاخصهای آمادگی و مهارتی بازیکنان بسیار سودمند بوده و اطلاعات بس غنی را در اختیار مربیان و دست اندرکاران این رشته ورزشی قرار می دهد، و تیمها را در جهت موفقیت هر چه بیشتر و بهتر سوق خواهد داد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی و مقایسه برخی ویژگیهای آنتروپومتریک ، فیزیولوژیک و شاخصهای اجرای مهارت بین بسکتبالیستهای تیمهای ملی جوانان و بزرگسالان است .

نتایج زیر از پایان نامه مزبور حاصل می گردد: 1 - ارتباط معنی داری بین حداکثر اکسیژن مصرفی حاصل از آزمون بروس و آزمون بالک وجود دارد. 2 - ارتباط معنی داری بین حداکثر مدت زمان اجراء آزمون بروس و آزمون بالک وجود دارد. 3 - ارتباط معنی داری بین حداکثر ضربان قلب پایانی در آزمون بروس و آزمون بالک وجود دارد. 4 - ارتباط معکوس معنی داری بین حداکثر اکسیژن مصرفی در آزمون بروس و درصد چربی بدن آزمودنیها وجود ندارد. 5 - ارتباط معکوس معنی داری بین حداکثر اکسیژن مصرفی در آزمون بالک و درصد چربی بدن آزمودنیها وجود ندارد. 6 - ارتباط معکوس معنی داری بین حداکثر ضربان قلب بعد از آزمون بروس و درصد چربی بدن آزمودنیها وجود دارد. 7 - ارتباط معکوس معنی داری بین حداکثر ضربان قلب 15 دقیقه بعد از آزمون بروس و درصد چربی بدن آزمودنیها وجود ندارد. 8 - ارتباط معکوس معنی داری بین حداکثر ضربان قلب بعد از آزمون بالک و درصد چربی بدن آزمودنیها وجود ندارد. 9 - ارتباط معکوس معنی داری بین حداکثر ضربان قلب 15 دقیقه بعد از آزمون بالک و درصد چربی بدن آزمودنیها وجود ندارد. 10 - ارتباط معنی داری بین حداکثر ضربان قلب 15 دقیقه بعد از آزمون بروس و آزمون بالک وجود ندارد.

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر گلوکز مایع ده درصد(25 گرم قند محلول در 250 میلی لیتر آب ) بر تغییرات قندخون، مدت زمان و مسافت فعالیت بدنی بوده است . برای این منظور 12 ورزشکار زبده شمشیربازی انتخاب شده اند.

هدف از این تحقیق عبارت است از تعیین میزان تاثیرات پلیومتریک منتخب (6 جلسه تمرین و 3 جلسه تمرین در هفته) بر سرعت عکس العمل و چابکب ورزشکاران است . یافته های بدست آمده حاکی است : 1 - تمرینات پلیومتریک سه روز در هفته نسبت به تمرینات پلیومتریک 6 روز در هفته در مقایسه با گروه کنترل تاثیر بیشتری بر روی سرعت عکس العمل داشته است . 2 - هیچیک از تمرینات پلیومتریک (3 روز در هفته و 6 روز در هفته) در مقایسه با گروه کنترل بر روی چابکی تاثیر معنی داری نداشته است .

در این پژوهش با مطالعه رفتار لاکتات خون در می یابیم که انجام برنامه بازیافت فعال جهت دفع سریعتر لاکتات می بایست در زمانی طولانی تر از 12 دقیقه انجام شود و اگر زمان برنامه بازیافت کمتر باشد، ظاهرا" هیچ گونه تفاوتی بین بازیافت فعال و غیرفعال وجود ندارد. در خصوص تغییرات ضربان قلب نیز باید گفت که این برنامه بازیافت فعال توانسته است ضربان قلب آزمودنیها را در حد 120 ضربه در دقیقه ثابت نگهدارد که میانگین قابل قبولی می باشد و کمتر و بیشتر از این حد چندان قابل قبول نخواهد بود.

تمرینات پلیومتریک تاثیر معنی داری بر درصد چربی، توان بی هوازی، رکورد شنای 33متر، گروه تجربی داشته ، در حالیکه این تمرینات بر سرعت عکس العمل آن تاثیر معنی داری نداشته است . (گروه به دو قسمت تجربی و کنترل تقسیم شدند)

هدف از تحقیق حاضر، بررسی و مقایسه اثر پنج برنامه منتخب گرم کردن فعال(که از نظر نوع فعالیت و محتوای برنامه با یکدیگر متفاوتند) و یک برنامه استراحت ، بر دو عامل مهم آمادگی جسمانی یعنی چابکی و انعطاف پذیری است .

هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه میزان درصد چربی در بین پسران ورزشکار و غیرورزشکار نوجوان و همچنین بررسی و مقایسه درصدجربی در بین پسران ورزشکار نوجوان رسته مختلف ورزشی شهر تهران است .

هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین درصد چربی بدن و توان هوازی بیشینه(تکنیک جدید) با چربیها و لیپوپروتئینهای خون(کلسترول، تری گلیسرید، hdl و ldl ) در دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی دانشگاه بیرجند است .

هدف از این تحقیق بررسی میزان تاثیر تمرینات پلیومتریک بر سرعت دریبلینگ بازیکنان فوتبال است . تمرینات عادی فوتبال و همچنین تمرین ترکیبی(تمرینات عادی و تمرین پلیومتریک ) تاثیر معنی داری بر سرعت دریبلینگ دارد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر دو نوع برنامه گرم کردن منتخب 10 و 15 دقیقه ای بر غلظت اسیدلاکتیک خون آزمودنیها به دنبال یک فعالیت شدید بیشینه بوده است .

بررسی وضعیت آمادگی جسمانی در مدارس به دست اندرکاران آموزش و پرورش این امکان را می دهد تا ضمن آگاهی از هنجارهای جسمانی کودکان در حال رشد، بهتر بتوانند برای گسترش آمادگی های بدنی و روانی آنها برنامه ریزی کنند. هدف از تحقیق حاضر که از نوع همبستگی است ، بررسی رابطه بین ترکیب و برخی از ابعاد منتخب بدن با توان هوازی (vo2 max) در دانش آموزان دختر غیرورزشکار 18-17 ساله تهران است . بدین منظور 80 آزمودنی دختر که در دامنه سنی 18-17 سال قرار داشتند، بصورت تصادفی خوشه ای از 20 منطقه آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب و در این پژوهش شرکت کرده اند، ترکیب بدن آنان که شامل وزن چربی، وزن بدون چربی و درصد چربی و نیز ابعاد بدن شامل قد، وزن، سطح بدن و شاخص توده بدن (bmi) همراه با توان هوازی (vo2 max) اندازه گیری و ثبت گردید. تجزیه و تحلیل یافته ها که با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی انجام پذیرفته نشان می دهند: - بین درصد چربی و توان هوازی (vo2 max) آزمودنها، همبستگی معکوس معنی داری وجود دارد. (p0/0001) - بین وزن چربی و توان هوازی آزمودنیها، همبستگی معنی داری معکوس وجود دارد. (p0/000) - بین وزن بدون چربی و توان هوازی (vo2 max) آزمودنی ها، همبستگی معنی داری وجود ندارد. (p0/08) - بین وزن و توان هوازی آزمودنیها، همبستگی معنی داری وجود دارد. (p0/000) - بین سطح بدن و توان هوازی آزمودنیها، همبستگی معکوس معنی داری وجود دارد. (p0/00006) - بین شاخص توده بدن (bmi) و توان هوازی آزمودنیها، همبستگی معکوس معنی داری وجود دارد. (p0/0000) - بین قد وتوان هوازی (vo2max) آزمودنیها، همبستگی معنی داری وجود ندارد. (p0/353)

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه تاثیر دو برنامه تمرینی کششی ایستا (متوالی و متناوب) بر میزان انعطاف پذیری گروه عضلات پشت رانی (همسترینگ) دختران دانشجوی غیر ورزشکار می باشد. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی است . از میان حجم نمونه 45 نفر از آزمودنیها با دامنه سنی 25 تا 35 سال انتخاب شده و به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. گروه تجربی اول تمرینات کششی ایستا را به صورت متوالی (روزانه) شش روز در هفته به مدت سه هفته متوالی و گروه تجربی دوم تمرینات کششی ایستا را به صورت متناوب (یک روز در میان) سه روز در هفته به مدت شش هفته متوالی انجام دادند و گروه تجربی سوم هیچ کششی را انجام ندادند. برنامه تمرین کششی ایستا شامل 0 تکرار کشش ایستا با زمان کشش 30 ثانیه با زمان استراحت 60 ثانیه بین هر تمرین بود. میزان انعطاف پذیری عضلات همسترینگ آزمودنیها قبل و بعد از برنامه تمرینی با استفاده از آزمودنیهای hja, slr, srt (دامنه فلکشن مفصل ران) و آزمون ake (دامنه اکستنشن مفصل زانو) اندازه گیری شد و داده ها به کمک نرم افزار آماری spss/pc با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (واریانس یک طرفه، توکی، تی استیودنت وابسته و مستقل) تجزیه و تحلیل گردید. 1 - تمرین کششی ایستای متوالی (روزانه) بر میزان انعطاف پذیری گروه عضلات پشت رانی در سطح (p<0.001) تاثیر معنی داری دارد. 2 - تمرین کششی ایستای متناوب (یک روز در میان) بر میزان انعطاف پذیری گروه عضلات پشت رانی در سطج (p<0.001) تاثیر معنی داری دارد. 3 - اختلاف معنی داری بین تاثیر تمرین کششی ایستای متوالی (روزانه) و متناوب (یک روز در میان) بر میزان انعطاف پذیری گروه عضلات پشت رانی در سطح (p<0.01) وجود ندارد. علی رغم وجود تفاوت معنی دار بین اجرای تمرین کششی ایستا به دو صورت متوالی و متناوب اولا به لحاظ ایجاد انعطاف پذیری بیشتر در روش متناوب و ثانیا به لحاظ فرصت کافی بافت برای بهبود آسیب های احتمالی کشش ، اجرای کشش به صورت متناوب بر اجرای آن به صورت متوالی برتری دارد. همچنین با توجه به اینکه عضلاتی که کوتاهتر بوده اند علی رغم نوع تمرین به تمرینات بهتر جواب داده اند می توان نتیجه گرفت که طراحی طول مدت تمرین ارتباطی به مسزان کوتاهی عضلانی هستند.

فشار عضلانی که ضمن تمرینات فوتبال اعمال می شود، گاهی با صدمات عضلانی همراه است . در اغلب مطالعاتی که صدمات عضلانی را مورد بررسی قرار می دهند آنزیم کراتین کیناز سرمی بعنوان عکس العمل فعالیت عضلانی اندازه گیری می شود.با این توضیح و نظر به اینکه در دهه اخیر نقش نیتریک اسید‏‎(no)‎‏ و تغییرات آن از جنبه های مختلف از جمله فعالیت های ورزشی مورد توجه قرار گرفته ، زمینه تحقیقی فراهم شده است تا تاثیر یک دوره تمرین رایج در فوتبال بر میزان تغییرات ‏‎no‎‏ ودر نهایت میزان هم تغییری ‏‎no‎‏ با صدمات عضلانی ( تغییرات کراتین کیناز ) مورد بررسی قرار گیرد.

هدف این تحقیق استفاده از تمرینات هیپوکسی اینتروال برای یافتن تاثیر آن بر توان هوازی بیشینه، ضربان قلب استراحت ، هورمون اریتروپویتین و برخی عوامل خونی درگیر با این نوع فعالیت همانند هموگلوبین، هماتوکریت، رتیکولوسیت و سلولهای قرمز خون می باشد.

هدف از این تحقیق بررسی روایی و پایایی آزمون یک مایل جاگینگ در برآورد ‏‎v o2max‎‏ دانشجویان پسر 18-29 ساله دانشگاه تهران می باشد.

همواره نتایج تحقیقاتی که در خصوص رشته های گوناگون ورزش صورت می گیرد، نشان دهنده این واقعیت است که هر رشته ورزش درنوع خود پیچیدگی خاصی است که به تناسب متغیرهای مداخله کننده ، عوامل تاثیرگذار بیشتری مطرح می شوند که به خودی خود موجب پیچیده تر شدن فعالیت های تحقیقی می گردد.پژوهش حاضر می کوشد تا عوامل کلیدی را متناسب با موضوع تحقیق شناسایی کرده و در صورت امکان نسبت به اولویت بندی این عوامل بسنده نماید.

هدف کلی : هدف کلی از تحقیق حاضر عبارت است از بررسی تاثیر یکدوره تمرینات پلایومتریک بر توان بی هوازی بازیکنان دختر بدمینتون باشگاه فولاد مبارکه اصفهان گروه سنی 18 تا 29 سال.

هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت و بلند مدت مکمل ترکیبی ویتامین ث ، کربوهیدرات بر برخی از اجزای دستگاه ایمنی بدن به دنبال فعالیت بدنی شدید و درمانده ساز تک جلسه ای و چندجلسه ای است.

هدف از انجام این پژوهش ، مقایسه تاثیر دو برنامه آموزشی تک جلسه ای و دو جلسه ای درس تربیت بدنی بر عوامل آمادگی وابسته به بهداشت (تندرستی) دانش آموزان پسر غیرورزشکار بوده است. بدین منظور از عوامل آمادگی جسمانی وابسته به بهداشت عواملی مثل چربی زیرپوستی ، استقامت قلبی و عروقی، انعطاف پذیری تنه، استقامت و قدرت عضلات شکم و استقامت و قدرت عضلات کمربند شانه ای به وسیله آزمونهای معتبر و با ابزار دقیق اندازه گیری شده است.

هدف این تحقیق بررسی آثار تمرینات ترکیبی پلیومتریک و عادی فوتبال بر ویژگیهای مورفولوژیک و عملکردی قلب فوتبالیست ها در مقایسه با سازگاریهای قلبی ناشی از تمرینات عادی فوتبال است. در این پژوهش 30 دانشجوی فوتبالیست به صورت داوطلبانه در دو گروه تجربی و کنترل شرکت کردند. برنامه تمرینات در یک دوره سه ماهه و هفته ای سه روز به اجرا درآمد. ویژگیهای قلبی با استفاده از شویه غیرتهاجمی اکوکاردیوگرافی (یک بعدی، دوبعدی، و داپلر) برآوردشد. نتایج نهایی نشان دهنده افزایش معنی دار در اندازه ضخامت دیواره بین دو بطن در زمان سیستول ‏‎ [ (ivss), p<0/005] ‎‏ و دیاستول ‏‎ [p<0/03] (ivsd)‎‏ و ضخامت دیواره پشتی بطن چپ در زمان سیستول ‏‎ [p<0/001](pws)‎‏ و دیاستول ‏‎ [(pwd)p<0/002] ‎‏ در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بود. همچنین از نظر اندازه های عملکردی، درصد کسر خروجی ‏‎ [p<0/01](ef)‎‏ و نسبت کوتاه شدگی لیف ها میوکارد ‏‎ [p<0/02](fs)‎‏ در گروه تجربی به صورت قابل توجهی افزایش یافت. نتایج به وضوح آشکار می سازد که هیپرتروفی قلب فوتبالیست ها به صورت ترکیبی توسعه یافته و تابعی از دستگاه متابولیک غالب (80% بی هوازی و 20% هوازی) می باشد.

بسیاری از پژوهشگران اندازه گیری نسبت دور کمر به دور لگن ‏‎whr‎‏ را به عنوان شاخص پیکرسنجی ساده ای برای ارزیابی چاقی شکمی (چاقی مردانه) و احتمال خطر ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی و دیابت و پیشگیری ازاین بیماریها توصیه کرده اند. برخی دیگر از پژوهشگران نسبت دور کمر به قد ‏‎wsr‎‏ و برخی دیگر شاخص توده بدن ‏‎bmi‎‏ و بعضی درصد چربی بدن را شاخص بهتری برای تعیین خطر بیماریهای قلبی-عروقی و دیابت دانسته اند. با توجه به اینکه شاخصهای پیکرسنجی تحت تاثیر جنس، سن، قوم و نژاد ، فرهنگ اجتماعی-اقتصادی و ... هستند، تحقیق حاضر به منظور بررسی ارتباط شاخصهای پیکرسنجی با عوامل خطرزای قلبی-عروقی و دیابت شال غلظت کلسترول تام ، تری گلیسرید، لیپوپروتئین پرچگال، لیپوپروتئین کم چگال، لیپوپروتئین بسیار کم چگال ، عامل خطر ‏‎rf‎‏ و قند خون ناشتا و همچنین بررسی افراد فعال و غیرفعال از نظر میزان شاخص ها ی پیکرسنجی اشاره شده و در نهایت با هدف کلی هنجاریابی در بین مردان 40سال به بالای شهر اهواز انجام گرفت.