برای بررسی چگونگی روند دارودرمانی در بیمارستان امیراعلم تعداد 30 بیمار شناخته شده با آنژین ناپایدار اعم از بیماران بستری و پرونده بیمارانی که قبلا" بستری شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیماران از هر دو جنس زن و مرد انتخاب شده و گروههای سنی مختلفی را شامل میشوند. در این تحقیق ما مشخصات بیمار، علائم مشاهده شده و بیماریهای قبلی بیمار را نیز مورد مطالعه و تفحص قرار دادیم و در نهایت چگونگی انجام دارودرمانی را بررسی نمودیم داروهای مصرفی در نزد این بیماران همان داروهای مورد استفاده دراکثر مراکز درمانی جهان یا همان روش ذکر شده در قبل بود. دراین ارزیابی ریسک فاکتورهای مختلفی که در بروز بیماری موثرند در نزد بیماران بستری شده مورد بررسی قرار گرفت . نتیجه : مقایسه دارودرمانی در بیمارستان امیراعلم با دارودرمانی که در سایر مراکزدرمانی دنیا انجام شد این نتیجه را بدست میدهد که قرابت و همسوئی بسیار بالائی بین این مراکز با بیمارستان امیراعلم وجود دارد همانگونه که قبلا" توضیح داده شد تنها موارد اختلاف بین نحوه درمان آن مراکز با بیمارستان امیراعلم در اضافه بودن 2 داروی ایزوسورباید دی نیترات و دی پیریدامول بر روش فوق میباشد باتوجه به اینکه نتیجه درمان در بیماران مورد بررسی در همه بیماران مثبت ارزیابی شده و همه بیماران به پروتکل درمانی فوق جواب مثبت دادند ما را به صداقت این روش بیشتر مطمئن میسازد. در پروتکل درمانی بیمارستان امیراعلم پروپرانولول دارای درصد مصرف پائینی میباشد و میزان مصرف آن بانیفیدیپین تقریبا" معادل میباشد. نیتروگلیسیرین و هپارین در همه بیماران مصرف شده اند. باید توجه نمود که نیتروگلیسیرین در بیماران ما بصورت زیر زبانی و در سایر مراکزمطالعه شده بصورت انفوزیون وریدی مصرف میشود. که این اختلاف دیگر 2 پروتکل داروئی میباشد. از آنجا که زمان اثر نیتروگلیسیرین در روشهای تزریقی و زیرزبانی تفاوت بسیار کمی دارد. و استفاده از روش زیر زبانی بسیار سهل تر است و همچنین نتایج حاصل نیز مفیدبوده است بنظر نمیرسد تفاوت چندانی در نتیجه این 2 نوع مصرف موجود باشد. مطلب دیگر اینکه عنایت بسیار کمی نسبت به مصرف استرپتوکیناز در بیماران این مرکز شده است (بیمارستان امیراعلم) فقط دو مورد در این تحقیق دیده شده است .