نازائی عدم حاملگی متعاقب یکسال نزدیکی بدون استفاده از روش های جلوگیری می باشد. حدود 10-15 درصد زوجها نازا هستند. با افزایش سن میزان نازائی نیز افزایش پیدا می کند بطوریکه نازائی در زنان 35-44 ساله دو برابر زنان 30-34 ساله است . پیش آگهی نازائی قویا تحت تاثیر علت آن می باشد و بهترین پیش آگهی در زنانی وجود دارد که اختلال تخمک گذاری وجود دارند. سن زنان، طول مدت نازائی و سابقه حاملگی از فاکتورهای دیگر تعیین کننده پیش آگهی هستند. کمتر از 50 درصد کسانی که جهت نازائی بررسی و درمان می شوند، حاملگی را تجربه می کنند. علل نازائی بطور کلی شامل عامل مردانه 35 درصد، اختلال تخمک گذاری 20 درصد، عامل لوله ای 20 درصد، عامل سرویکال 5 درصد، اندومتریوز 10 درصد و 10 درصد علل نامشخص می باشند، که عواملی مثل (s. t. d)، مصرف سیگار، pid، آندومتریوز، تماس با des، استفاده از iud و عوامل ایاتروژنیک در ایحاد علل نازائی زنانه نقش دارند. در میان علل زنانه، اختلال تخمک گذاری 40 درصد و لوله ای 30-50 درصد و سریکال کمتر ار 10 درصد را شامل می شود. با توجه به اینکه عامل مردانه شایعترین علت می باشد، semen analysis اولین اقدام پاراکلینک در بررسی زوجین نازا می باشد، p. c. t یکی از تستهائی است که برای بررسی فاکتور سرویکال استفاده می شود. در مطالعه انجام گرفته در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان معتضدی، شایعترین نازائی فاکتور male با 26/4 درصد و علت تخمدانی با 23/3 درصد در مرحله بعد بوده است . علل لوله ای 17 درصد، ناشناخته 15/1 درصد و الیگواسپرمی 11/7 درصد علل دیگر را تشکیل می دهند. در گروه سنی 15-19 سال، 20-24 سال شایعترین علت ، عامل تخمدانی و در گروه سنی 3-35، 25-40 و 40 سال به بالا شایعترین علت را عامل لوله ای تشکیل می دهد. در میان علل زنانه شایعترین، علت تخمدانی و در میان علل مردانه شایعترین علت را الیگواسپرمی تشکیل می دهد که در مجموع با آمار موجود در کتب رفرانس همخوانی نسبی دارد.

نازایی یکی از مشکلات جدی پزشکی و شاید بتوان گفت که حتی از معضلات مهم اجتماعی به شمار می آید. علیرغم اثرات نامطلوب روانی و روحی نازایی بر روی جنین چه بسا کانونهای گم خانواده ها که بدلیل عدم باروری و نداشتن فرزند به جدایی کشیده می شود و اهمیت بررسی و تحقیق در این رشته پزشکی جهت رسین به روشهای درمانی بهتر و سودمندتر بر همگان آشکار می باشد. نیاز روزافزون به شناخت مبانی علمی در زمینه تکنیک های درمانی جدید ناباروری سبب می شود که بهر موضوعی با علاقه نگاه کرده و آنرا جویا باشیم. پیشرفت سریع علم در زمینه های مختلف رشته بیماریهای زنان و زایمان مطالعه بی وقفه و کار مداوم را طلب می کنند امروزه با استفاده از روشهای مختلف کمک باروری یا art شامل و iui و ivf و zift و gift و غیره امکان باروری در زوجهای نابارور بیشتر شده است اگر چه هنوز معماهای زیادی در این زمینه علوم وجود دارد و نیاز به تلاش و تحقیق بیشتر احساس می شود. در این پژوهش تلاش هر چند اندک در جهت نیل به اهداف فوق شده است و گروهی از بیماران ناباور تحت درمان با کلومیفن سیترات قرار گرفته و اثر این دارو بر روی فازلوتئال مورد بررسی قرار گرفته است .

42 خانم الیگوآمنوریک با خصوصیات ‏‎pcos‎‏ در یک مطالعه بالینی آینده نگر برای یک دوره 3 ماهه متفورمین دریافت نمودند از این افراد 37 نفر پریود مطالعه را کامل نمودند 2 نفر به خاطر عدم تحمل دارو آن را قطع کردند و 3 نفر نیز اصلا دارو را مصرف نکرده بودند. ‏‎fsh‎‏ و ‏‎lh‎‏ و تستوتسترون کلی سرم و همچنین ‏‎fbs‎‏ و ‏‎gtt‎‏ قبل از پریود مطالعه انجام شدند هدف از انجام ‏‎fbs‎‏ و ‏‎gtt‎‏ این بود که اگر مریض ‏‎fbs‎‏ و یا ‏‎‏‎gtt‎‏ مختلف دارد از مطالعه حذف شود در پایان پریود مطالعه یعنی دوره 3 ماهه مصرف متفورمین مجدد تستوتسترون، ‏‎fsh‎‏ و ‏‎lh‎‏ اندازه گیری شدند همچنین منظم شدن سیکل در طی دوره 3 ماهه در پایان پریود مطالعه نیز بررسی شد. از 37 نفر که پریود مطالعه را کامل نمودند 26 نفر یعنی حدود 70% سیکلها منظم طی پریود مطالعه داشتند و 11 نفر یعنی حدود 30 درصد سیکل منظم پیدا نکردند و از 26 نفر که سیکل مرتب شده بود یک نفر ماه سوم مصرف متفورمین به علت عدم قاعدگی ‏‎b-hcg‎‏ انجام شد که حامله بود و در حال حاضر نیز 2 ماهه حامله می باشد و فعلا مشکل ندارد آزمایشات انجام شده بعداز مصرف متفورمین همگی کاهش داشتن کاهش ‏‎lh‎‏ از نظر آماری ‏‎p<0/0001‎‏ و کاهش تستوتسترون نیز از نظر آماری معنی دار بود ‏‎p<0/0005‎‏ و نسبت ‏‎lh/fsh‎‏ نیز کاهش از لحاظ آماری ‏‎p<0/0001‎‏ دانست کاهش وزن نیز از لحاظ آماری با ‏‎p<0/0001‎‏ معنی دار بود. کاهش ‏‎fsh‎‏ از لحاظ آماری معنی دار نبود. یک پریود 3 ماهه از مصرف متفورمین ممکن است باعث منظم شدن سیکلهای قاعدگی و برقراری زایایی در زنان با ‏‎pcos‎‏ شود برطرف شدن اختلالات اندوکرین و متابولیک در بیماران ‏‎pcos‎‏ ممکن است باعث برگشت و منظم شدن سیکلهای قاعدگی در بیماران ‏‎pcos‎‏ شود و متفورمین می تواند از طریق کاهش میزان انسولین خون باعث کاهش تولید آندروژنها شده و کاهش تولید آندروژن زمینه را جهت منظم شدن الگوی قاعدگی و تخمک گذاری آماده می کند. کاهش وزن در این میان می تواند عامل موثری باشد.

ناباروری به صورت انجام مقاربت جنسی بدون استفاده از روشهای جلوگیری از بارداری به مدت یکسال و رخ ندادن بارداری تعریف می شود. ناباروری را میتوان به ناباروری اولیه، که آن بارداری در گذشته اتفاق نیفتاده است و ناباروری ثانویه که در آن یک بارداری قبلی اتفاق افتاده است تقسیم می شود با توجه به اینکه یکی از علل نازایی هیپرپرولاکتینمی می باشد بر آن شدیم که در بیماران نازای مراجعه کننده به بیمارستان متعضدی مقدار پرولاکتین را اندازه گیری کرده و مورد بررسی قرار دهیم.طبق تعریف ترم هیپرپرولاکتینمی وقتی بکار می رود که در یک فرد در غیاب حاملگی و شیر دهی بطور مداوم سطح پرولاکتین سرم بیشتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر باشد. که یکی از علل شایع هیپرپرولاکتینمی را آدنومهای هیپوفیزی تشکیل می دهد.در این بررسی حدود 489 خانم نازا که در طی 6 ماه به این مرکز مراجعه نمودند در 49 مورد یعنی حدود 10% میزان پرولاکتین بالاتر از حد نرمال بود از این تعداد 41 نفر (6/83%) نازایی اولیه و 8 مورد (3/16%) نازایی ثانویه داشتند. که همه بیماران مورد درمان بابرموکریپتین کلومیفن ‏‎hmg‎‏ قرار گرفته بودند و از این میان 10 نفر آنها یعنی حدود 48/20% حاملگی رخ داده بود. نتایج کامل بررسی به صورت جداول در مبحث بحث و نتیجه گیری بطور مفصل بیان خواهد شد.

در این پایان نامه ما به بررسی پیامدهای حاملگی در استفاده کنندگان از داروهای تحریک تخمک گذاری در بیماران مراجعه کننده به بخش ناباروری مرکز آموزشی درمانی متعضدی کرمانشاه از مهر 74 لغای مهر 77 پرداخته شده است . هدف اصلی در واقع همان عنوان پایان نامه می باشد. اهداف فرعی شامل: الف) تعیین جنس نوزادان متولد شده ب) تعیین میزان شیوع سقط ج) تعیین میزان شیوع زایمان زودرس د) تعیین توزیع چند قلویی ه) تعیین میزان مرده زایی ز) تعیین شیوع مشکلات حین حاملگی . روش انجام تحقیق بصورت بررسی پرونده های بیماران و مراجعه به منازل بیماران و انجام مصاحبه و کسب اطلاعات و ثبت اطلاعات در پرسشنامه ها طراحی شده صورت گرفت.نوع مطالعه از نوع توصیفی بوده و نحوه تجزیه و تحلیل داده ها بصورت محاسبه فراوانی ها و درصدهای مربوطه انجام شد تعداد کل نمونه ها 287 زن حامله بودند که از این تعداد 174 نمونه قابل دسترسی و بررسی بودند.

علل لوله ای و صفاقی در حدود40% - 30 عوامل نازایی در زنان را تشکیل می دهند. اتیولوژی بیماری لوله ای و صفاتی، می تواند بیماریهای التهابی لکن، جراحی های قبلی لگن و یا لوله ها، چسبندگی های دور لوله و دور تخمدانی و یا اندومتریوزیس باشد. تقریبا 5% از بیماران مبتلا به آسیب لوله، هیچ عامل واضح قابل تشخیص برای بیماری ندارند درمان این نوع علل نازایی، ‏‎ivf‎‏ و یا اعمال جراحی بازسازی لوله می باشد. توبوپلاستی می تواند از طریق لاپاراتومی، لاپاراسکوپی یا میکروسرجری انجام شود. اقدامات جراحی به منظور بازسازی لوله برحسب نوع و محل انسداد، و وجود و وسعت چسبندگی های لگنی و اطراف لوله، متفاوت می باشد و شامل توبوتوبال آناستوموزیس، فیمبریوپلاستی، سالپینگونئوپلاستی و سالپینگواوورایولیزیس و... می باشد. پروگنوز عمل جراحی به فاکتروهای نظیر سن بیمار، تکنیک و نوع عمل جراحی، تجربه جراح، طولی از لوله که بازسازی می شود بستگی دارد. در این تحقیق ما 30 بیمار را که تحت عمل جراحی توبوپلاستی قرار گرفته بودند، مطالعه کرده و 2 سال پس از عمل آنها مورد پیگیری قرار دادهنتایج حاصله به شرح زیر بودند:متوسط سن افراد تحت عمل 4/29 سال بود. بیشترین علت عمل جراحی را برگرداندن ‏‎tl‎‏ قبلی تشکیل می داد. (53%)بیشترین محل انسداد لوله قسمت میانی بود (3/43%)میزان تولید نوزاد زنده 35% و میزان ‏‎%9 ep‎‏ بود. بیشترین میزان تولید نوزاد زنده، در گروه با نوع عمل جراحی توبوتوبال آناستوموزیس جهت برگرداندن ‏‎tl‎‏ (7 مورد) اتفاق افتاده بود.