نام پژوهشگر: منصور رستگار فسایی
کاظم موسوی منصور رستگار فسایی
محور اصلی شعر فارسی انسان و هستی است و ابعاد مختلف وجودی انسان به چند گونگی ارائه شعر انجامیده است . زاویه دید و استفاده از زبانی مناسب برای بیان این نگرش ، تفاوتهایی را در شیوه های شعر فارسی ایجاد نموده و سبک های مهم شعر فارسی براساس این زاویه دید و عناصر زبانی تدوین شده است . این پایان نامه در هشت فصل تنظیم شده است : فصل اول: مقدمه : در این فصل به چگونگی تغییر و تحول قالب قبل از نیما و قالبهای بعد از نیما ، زبان و بیان شعر معاصر در سه مقوله سنتی ، بازیافتی و نوگرایی پرداخته و نیز خلاصه ای از محتوای شعر معاصر ارائه شده است . فصل دوم : پیشینه تحقیق : در این فصل به سوابق آثار منتشر شده سبک شناسی و شیوه کار آنها پرداخته شده است . فصل سوم ، سبک شناسی شعر نیما: قالبهای موجود در شعر نیما، چگونگی زبان و بیان و تلاش او برای نزدیک نمودن زبان شعر به طبیعت نثر و نیز محتوا و موضوعات شعری او در این فصل گنجانده شده است . فصل چهارم ، پنجم ، ششم و هفتم : به ترتیب به ویژگیهای سبکی و چگونگی قالب ، زبان ، بیان و محتوای اشعار مهدی اخوان ثالث ، احمد شاملو،سهراب سپهری و فروغ فرخزاد پرداخته است . فصل هشتم ، نتیجه گیری : خلاصه ای از نتایج بدست آمده از سبک شناسی شعر معاصر و نیز ویژگیهای برجسته شعری پنج شاعر به صورت مقایسه ای ارائه شده است .
محمدعلی آتش سودا منصور رستگار فسایی
این پایان نامه تلاشی است برای توصیف سبک نثر داستانی معاصر. هدف اصلی شناخت ویژگیهای سبکی نثر داستانی امروز است از جهت واژه گزینی ، جمله بندی ، شیوه های ایجاز یا اطناب ، چگونگی تکرار ، توجه به زبان عامیانه ، تاثیر متون کهن ، صنایع ادبی و غیره . از آنجا که شناخت این موارد جز با توصیف سبک نویسندگان معاصر به طور جداگانه ممکن نیست ، آثار داستانی هشت نویسنده مطرح در فاصله سالهای 1300 تا 1357 ه ش مبنای پژوهش حاضر قرار گرفته است .این هشت تن عبارتند از : محمدعلی جمالزاده ، صادق هدایت ، بزرگ علوی ، صادق چوبک ، جلال آل احمد، سیمین دانشور، ابراهیم گلستان ، هوشنگ گلشیری .