هدف از انجام این تحقیق، شناسایی و تدوین شاخص هایی برای ارزیابی فرصت های سرمایه گذاری در طرح های گردشگری است. تلاش عمده این تحقیق تعیین تعدادی از بارزترین و مهم ترین شاخص هاست تا بتوان با استناد به آنان و اطلاعات موجود، به اولویت بندی میان طرحهای مناطق نمونه گردشگری پرداخت و مناسب ترین گزینه های سرمایه گذاری را، در جهت نیل به توسعه پایدار منطقه برگزید. به لحاظ روش شناسی، روش تحقیق توصیفی (description research) است که در آن به بررسی و توصیف جزء به جزء شرایط موجود در روند طرح ریزی طرح های گردشگری پرداخته شده و بر اساس عقاید و مبانی نظری جاری به مطالعه طرح ها و توصیف تفاوت آنچه که در حقیقت می باید باشد و آنچه که در واقعیت وجود دارد اشاره شده است. ابتدا به شاخص شناسی در بحث فرصت ها و طرح های گردشگری موجود در کشورمان پرداخته و سپس به منظور اولویت بندی فرصت ها از روش ارزیابی و انتخاب "ماتریس اولویت بندی طرح" (project prioritization matrix) استفاده شده است. محدوده مورد مطالعه در این تحقیق استان اصفهان می باشد و جامعه آماری مورد بررسی شامل تعداد 21 طرح منطقه نمونه گردشگری مصوب تا تاریخ انجام تحقیق می باشد. در روند گردآوری اطلاعات از روش های مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه و پرسشنامه استفاده شده است. برای ارزیابی فرصت های موجود تیمی کارشناسی متشکل از خبرگان و کارشناسان حوزه های گردشگری، برنامه ریزی منطقه ای و سرمایه گذاری از تهیه کنندگان و تصویب کنندگان طرح های مناطق نمونه گردشگری تشکیل شده و ابتدا به گزینش مهم ترین شاخص ها برای اولویت بندی فرصت ها پرداخته و سپس هر یک به امتیازدهی فرصت های موجود در محدوده مورد مطالعه بنا به تخصص خود پرداخته اند. نتایج تحقیق و اولویت های به دست آمده در ارزیابی فرصت ها، گویای نقش پر رنگ تاسیسات و تسهیلات گردشگری در جذب گردشگران به یک جاذبه ی گردشگری است. واین نکته ی مهم که در احیای گردشگری، شناخت دقیق فرصت ها ی موجود اساسی ترین گام در تخصیص سرمایه های لازم و تسریع رشد صنعت گردشگری است. ارزیابی فرصت های گردشگری در استان اصفهان نیز نشان می دهد که فرصت هایی که دارای کیفیت و تنوع بالاتری از خدمات گردشگری هستند و به سایر قطبهای گردشگری و تسهیلات گردشگری نزدیک ترند، دارای امتیاز و اولویت بالاتری در جذب سرمایه می باشند.

تجربه ایجاد شهرهای جدید در کشورهای اروپایی به ویژه انگلستان نتایج ارزشمند و موفقیت آمیزی را به همراه داشته است ، لذا الگوی ایجاد این شهرها در سایر کشورهایی که با مشکلات مشابه مواجه بودند نیز مورد استفاده قرار گرفت.ایران نیز یکی از این کشورهاست که از سال های آخر قبل از انقلاب تا به امروز ، این الگو را به عنوان راه حلی برای کاهش مشکلات ناشی از تراکم جمعیت در شهرهای بزرگ تجربه نموده است. این پژوهش سعی بر آن دارد تا با دستیابی به شناختی کامل از اهداف منطقه ای ایجاد شهرهای جدید و نقش کنونی این شهرها در سطح مناطق، میزان موفقیت شهر جدید اندیشه در جذب سرریز جمعیت و نقش آن در مهار توسعه مادرشهرهای تهران و کرج مورد بررسی قرار دهد.لذا مطابق با این اهداف سه فرضیه اینگونه مطرح شد که شهر جدید اندیشه در جذب جمعیت موفق و در مهار توسعه مادر شهرها موثر لکن در تأمین اشتغال ساکنین نقش موثری نداشته است. داده های مورد نیاز برای آزمون فرضیات نیز از روش مطالعات کتابخانه ای ، داده های آماری و نیز مصاحبه استخراج و برای تجزیه و تحلیل داده ها ، به فراخور نیاز هر فرضیه از روش های ، مقطعی ، triangulation (روش چند گانه ای) و مقایسه تطبیقی نقشه ها استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات موید دو فرضیه اول بوده، لکن فرضیه سوم را مورد تأیید قرار نداده است.از این رو شهر جدید اندیشه مطابق با نتایج این پژوهش به عنوان یکی از موفق ترین شهرهای جدید در تحقق اهداف منطقه ای معرفی شده که به نوبه خود نقش بسیار موثری در تعادل بخشی به فضای سکونت و اشتغال منطقه ای داشته است. ?

فضاها و عرصه های عمومی یکی از عناصر ضروری و اساسی زندگی روزمره شهری و مهم ترین بخش شهرها به شمار می روند، در این میان پارک های شهری به عنوان بخش مهمی از فضاهای عمومی و بازنمود زندگی مدرن شهری، محیط هایی برای لذت، تفریح، گذران اوقات فراغت، زندگی اجتماعی و تبادل فرهنگ، افکار، دیدگاه ها، عقاید و نظرات هستند. در دوران معاصر با افزایش فردگرایی، عملکرد اجتماعی بسیاری از فضاهای عمومی از جمله پارک های شهری ازبین رفته است، لذا توجه به محیط کالبدی پارک ها به عنوان محملی برای بازیابی همجواری از دست رفته انسان ها، در جهت نزدیکتر کردن آنان به یکدیگر و جبران بخشی از تعاملات اجتماعی از دست رفته اهمیت بیشتری یافته است. این پژوهش با هدف شناسایی ابعاد کالبدی موثر بر اجتماع پذیری پارک های شهری، قصد دارد با سازگاری هرچه بیشتر شرایط کالبدی و معنایی محیط پارک های شهری منطبق بر نیازها و خواسته های کاربران فضا، پارک ها را تبدیل به فضایی جامعه پذیر سازد. لذا پس از بررسی سوابق موضوع در بخش مبانی نظری، با استخراج شاخص های موثر با آزمون فرضیه محدوده مورد مطالعه از طریق نظرسنجی ارزیابی گردید. در بخش نظرسنجی پاسخ دهندگان به صورت تصادفی ساده، به تعداد 384 نفر انتخاب گردیدند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss و بوسیله ضرایب همبستگی تک متغیره و چندمتغیره تحلیل گردیدند و روابط معنادار بین متغیرهای دخیل در اجتماع پذیری، استنباط گردیدند. براساس نتایج به دست آمده از پرسشنامه ها، بین شاخص های کالبدی که معیارهای نفوذپذیری و دسترسی، بدنه ها و جوانب، منظر و عناصر گیاهی، خدمات و مبلمان، مدیریت، کاربری های همجوار را شامل می شود و مطلوبیت اجتماع پذیری در فضای پارک های شهری ارتباط معناداری وجود دارد. به معنای این که با ارتقای ویژگی های کالبدی پارک های شهری، اجتماع پذیری نیز بهبود خواهد یافت. بین شاخص های معنایی محیط نیز که معیارهای سرزندگی، خاطره، آسایش و راحتی، زیبایی، ایمنی و امنیت را دربرمی گیرد و اجتماع پذیری پارک های شهری همبستگی ارتباط معنادار وجود دارد.

ایستگاه های مترو به عنوان یکی از عناصر اصلی در سامانه های قطار شهری می باشند که در نقش نقاط تلاقی و گره های شبکه خطوط، به عنوان مبادی ورودی و خروجی به شبکه ایفای نقش می نمایند. باتوجه به حجم بالای استفاده کنندگان از مترو و مدت زمان توقف مسافران، ایستگاه ها به کانون هایی موثر در فعالیت های روزانه ی شهری تبدیل شده اند و با در نظر گرفتن روند رو به رشد گسترش شبکه مترو در کلان شهر تهران و نیاز روز افزون به آن، بر اهمیت کیفیت محیط ایستگاه های مترو به عنوان یک محیط پرتردد شهری، افزوده خواهد شد. هدف این پایان نامه یافتن معیارهای کالبدی، عملکردی و روانشناختی کیفیت محیط ایستگاه ها و سپس سنجش کیفیت فعلی ایستگاه های خط4 مترو تهران بر مبنای این مولفه های بدست آمده می باشد. روش انجام این تحقیق بر مبنای مدل انتخاب تجربی(choice experiment)، و استفاده از تکنیک تحلیل رگرسیونی چندمتغیره می باشد. این مدل دارای ساختاری سلسله مراتبی و متشکل از معیارها و زیرمعیارهایی در سطوح مختلف بوده که در این میان، زیرمعیارهای سطح آخر مدل به عنوان متغیرهای مستقل در تعیین میزان کیفیت محیط ایستگاه ها در قالب پرسشنامه در اختیار شهروندان استفاده کننده از شبکه مترو در محدوده مورد مطالعه قرار گرفته و سپس نتایج آن بعد از انجام تحلیل های آماری مناسب، مورد بررسی واقع شده است. محدوده مورد مطالعه این تحقیق 12 ایستگاه بهره برداری شده خط 4 مترو تهران تا تاریخ انجام تحقیق می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که در نگاه استفاده کنندگان از ایستگاه های مترو عواملی همچون بهداشت محیط، مبلمان، حس امنیت و آسایش اقلیمی نقش اساسی در تعیین کیفیت کلی ایستگاه دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد که در خط 4 مترو تهران ایستگاه های چهارراه ولیعصر و توحید دارای بالاترین سطح کیفیت در میان ایستگاه ها بوده و راهکارهایی به منظور ارتقاء کیفیت در سایر ایستگاه ها ارائه گشته است.