مرگ داخل رحمی جنین(iufd ) یعنی مرگ جنینهایی که سن حاملگی بیشتر از 20 هفته داشته باشند یا وزن بالای 500 گرم داشته باشند. هدف عالی طب مامایی حفظ سلامتی زن باردار و تضمین تندرستی نوزاد است . به همین منظور، تحقیقات معاصر علم مامایی بر فیزیولوژی و پاتولوژی جنین ، نمو و محیط زیست او متمرکز شده است . نتیجه تحقیقات فوق این است که با جنین همانند یک بیمار رفتار می شود که نیاز به مراقبت دارد ، نظیر آنچه که متخصصین مامایی در مورد زن باردار انجام می دهند.

بر دل هر زوج نازائی رنج بی بری درخت زیبای زندگی سخت گران بود تا اینکه روح کاوشگر بشر بارقه هائی از امید بر این تیرگی سهمناک رقم زد و از آن پس هر قدم که پیشتر رقت سیاهی غم این حرمان را کمرنگ تر ساخت . هم اکنون با مطالعهات و کاوشهای مداوم، پاسخ پرسشهائی از این قبیل که "آیا من روزی صاحب فرزندی خواهم شد؟ روشهای طبی کنونی چه میزان موفقیت خواهند داشت ؟ و بالاخره تا چه وقت با امید به باروری به چنین درمانهائی ادامه دهم؟" تا حد زیادی آشکار شده است . امروزه با استفاده از روشهای متفاوت تلقیح مصنوعی شامل i. u. i و i. v. f و ... امکان باروری در زوجهای نابارور را زیاد کرده است . اگر چه هنوز هم تا رسیدن به شرایط آرمانی راه بسیاری فرا روی عالم تحقیق و پزشکی قرار دارد. اما با دستاورهای امید بخش اخیر می توان به آینده ای روشن تر دل خویش داشت . در بررسی که از دیدگان شما می گذرد تلاشی هر چند اندک در جهت نیل به هدف نامبرده می باشد که با بررسی پرونده های بیماران مراجعه کننده به مرکز نازائی بیمارستان معتضدی کرمانشاه که از تاریخ 76/1/1 الی 77/1/1 تحت لاپاراسکوپی قرار گرفته اند انجام شده است .

این مطالعه در سال 1375-1377 در مرکز آموزش درمانی معتضدی بر روی یکصد و پنجاه بیمار با شکایت از خونریزی نامرتب رحمی در محدوده سنی 40-50 سال صورت گرفته است . بعد از اقدامات اولیه که شامل تکمیل پرسشنامه تحقیقاتی بیماران و معاینه بالینی و انجام سونوگرافی این بیماران جهت دیلاتاسیون - کورتاژ آمارده شده و از چهار بخش رحم نمونه برداری شد و جهت پاتولوژی ارسال گردید. بعد از آماده شدن نتایج پاتولویژ، نتایج حاصله روی فرمهای مخصوص منتققل گردید. بعد از عدم وجود پاتولوژی دال بر بدخیمی برای این بیماران درمان دارویی شروع شده و نتایج بدست آمده عبارتند از: شایع ترین گروه سنی مراجعه کننده در این مطالعه در سنین حوالی یائسگی یعنی 47-50 بوده و شایع ترین پاتولژی پرولیفراسیون بوده که در محدوده سنی 40-50 سال می باشد. هیپرپلازی آندمتر در محدوده سنی 47-50 سال بیشتر دیده شده و دو مورد آتیپی گزارش شده است . با افزایش سن شیوع خونریزهای نامرتب رحمی افزایش می یابد. درمان داروی با پروژسترون به تنهایی کافی نبوده و تقریبا اکثریت بیماران نیاز به اقدامات درمانی دیگر چون gnrh - a و نوراتیندرون و d & c های مکرر جهت خونریزی دارند و نهایتا دو سوم بیماران هسترکتومی شده اند. این بیماری درمان داروی را کنترل نکرده اند و یا موثر نبوده و نهایتا با برداشتن بافت مورد نظر یافتند.

در این مطالعه میزان مرگ و میر تعداد 780 نفر از مادران حامله با سن زیر 18 سال و بالای 35 سال و نوزادان آنها که در 6 ماه اول سال 1377 به بیمارستان معتضدی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه مراجعه کرده اند مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج این مطالعه نشان داد که در مادران زیر 18 سالن اکثریت آنها اولین حاملگی خود را تجربه می کردندن سن متوسط آنها 17.31 بوده نحوه زایمان 1/4 آنها به طریق سزارین و شایع ترین علت آن زجر جنین بود. تعداد اندکی از آنها بیماری همزمان با حاملگی داشتند و اکثریت آنها سابقه سقط نداشتند. حدود 90 درصد آنها حاملگی ترم داشتند. در بین نوزادان آن ها 7 درصد وزن کمتر از 2500 گرم داشتند حدود 1/5 نوزادانشان بیماری داشتند و میزان مرگ نوزادان آنها 8.8 درصد بود. در مادران بالای سن 35 سال سن متوسط 37.75 بود و اکثریت آنها چندمین حاملگی خود را تجربه می کردند در 1/3 آنها زایمان به طریق سزارین و شایع ترین آن سزارین قبلی بود. حدود 10 درصد آنها بیماری همزمان با حاملگی داشتند 90 درصد آنها حاملگی ترم داشتند. 5 درصد آنها وزن زیر 2500 گرم و حدود 19 درصد نوزادانشان بیماری داشتند و 7.3 درصد نوزادان آنها فوت نموده اند. مرگ مادر در هر دو گروه سنی وجود نداشت .

به طور کلی همانطور که از مطالعه مورد نظر استنباط می شود در طی دو سال 1375 و 1376 استان کرمانشاه 71190 مورد موالید زن اتفاق افتاده است که از این تعداد 23 مورد منجر به مرگ مادران شده است و میزان مرگ و میر مادران در این استان 32/3 هزار تولد زنده بوده است . فراوانترین علل مرگ و میر مادران در بررسی انجام شده مربوط به خونریزی و بدنبال آن آمبولی بوده است به طوریکه خونریزی در صدد قرار گرفته و 52/1 درصد مرگ مادران را تشکیل می دهد که علت این موضوع شاید دیر ارجاع دادن مادران و زایمان در محلهایی خارج از بیمارستان ها می باشد چرا که از 12 مورد خونریزی هفت مورد یعنی حدود 58/3 در حین ارجاع فوت نموده اند. عفونت در دو مورد از مورتالیتی ها دیده شده که یکی به علت مرگ جنین و دیگری به علت عفونت پس از نفاس بوده است و درصد 8/7 را به خود اختصاص داده است که سومین مقام را به خود اختصاص داده که شاید علت آن افزایش سطح آگاهی مادران و استفاده از خدمات درمانی و بهداشتی در رعایت بهداشت توسط مادران می باشد. هم چنین از 93 مورد مرگ مادران سه مورد به علل غیر مستقیم بوده و سایر موارد به علل مستقیم بوده است . تنها یک مورد مرگ مادران که سرانجام حاملگی در آن ها بی نتیجه بوده رخ داده است که آن یک مورد هم بدلیل سقط می باشد. از نظر توزیع سنی بیشترین میزان موتالیتی در سنین 20-35 سالگی بوده مرگی در سن زیر 20 سال رخ نداده و کمترین مورتالیتی در سن 35-47 سالگی بوده که این توزیع بدلیل افزایش میزان حاملگی در سنین 20-35 نسبت به دو رنج دیگر می باشد. هم چنین بیشترین مورتالیتی در پاریتی 3 و 1 و 6 بوده که به ترتیب 6 و 4 و 4 مورتالیتی را شامل می شوند علت مورتالیتی بالا در حاملگی اول را می توان ریسک به فاکتورهایی که زایمان اول برای مادر دارد نسبت داد. و در پارتی ششم به افزایش موتالیتی با پیشرفت پارتیی با پیشرفت پاریتی ولی در کل بین اطلاعات بدست آمده رابطه معقولی پیدا نمی شود هم چنین از 23 مورد 11 زایمان در خارج از بیمارستان صورت گرفته که 54 درصد توسط قابله های آموزش ندیده بوده و از 12 موردی که در بیمارستهانها صورت گرفته 50 درصد توسط پزشک و مابقی توسط ماماهای پردانه دار صورت گرفته از نظر دریافت مراقبتها در حین زایمان 48 درصد خانمها این مراقبتها را دریافت ننموده اند. که می توان نتیجه گرفت که با افزایش آگاهی مردم و مادران در استفاده از خدمات بهداشتی و تقویت مراکز بهداشتی درمانی و انجام زایمانها در بیمارستانها می توان رنج مرگ و میر را پایین آرود گر چه هنوز تفاوت ما بین آمار این استان نسبت به ایالات متحده که 8 درصد هزار تولید زنده می باشد بسیار زیاد است .