سیما و منظر فضاهای شهری، بارزترین تجلی گاه فرهنگ هر جامعه به شمار می روند که کیفیت آنها به میزان زیادی متأثر از فرهنگ است. متقابلاً فرهنگ مردمان یک جامعه نیز به شدت متأثر از فضاهای شهری، ویژگی ها و کیفیات آن فضاهاست. بسیاری از مشکلاتی که امروزه گریبانگیر شهرهای ماست، نشأت گرفته از عدم توجه به این تأثیر متقابل میان سیما و منظر فضاهای شهری و فرهنگ مردمان استفاده کننده از این فضاها، در مداخلات و طراحی هاست. این بی توجهی، سبب بی علاقگی، نا رضایتی و عدم احساس تعلق مردم به محیط زندگی شان شده است، که این مهم، خود، مشکلات بسیار شدیدی را در تمامی ابعاد زندگی شهری درپی داشته است. از این رو، آنچه که در مداخلات و طراحی ها، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، در درجه نخست، تلاش در جهت شناخت اصول فرهنگی حاکم بر مردمان استفاده کننده از فضا، و پس از آن توجه به این اصول در مداخلات و طراحی هاست. در این راستا، در پژوهش حاضر تلاش شده است تا با شناسایی و در نظر گرفتن غالب ترین متغیرهای فرهنگی تأثیر گذار بر سیما و منظر شهری، شاخص ها و اصولی که لازم است در جهت طراحی سیما و منظری مطلوب برای مردمان یک فرهنگ مورد توجه قرار گیرند، معرفی گشته و راهنماهای طراحی در این راستا ارائه گردند. روشن است که درجه اهمیت و تأثیرگذاری هریک از این اصول و شاخص ها، از فرهنگی به فرهنگ دیگر، متفاوت خواهد بود و نیازمند بومی سازی است.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که به منظور بررسی افسردگی در دختران نوجوان مقطع متوسط عمومی دبیرستانهای عادی دخترانه شهر تهران در سال تحصیلی 79-1378 انجام گردیده است. در این پژوهش تعداد 683 نفر از دختران نوجوان دبیرستانهای شهر تهران در گروه سنی 18-14 سال با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند. میانگین سنی واحدهای پژوهش ‏‎x=16/39‎‏ سال با انحراف معیار ‏‎sd=1/13‎‏ بود. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه بود که این پرسشنامه در دو بخش تنظیم شد در بخش اول 27 سوال مربوط به مشخصات فردی و خانوادگی واحدهای پژوهش مطرح گردید و در بخش دوم از پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد. پرسشنامه افسردگی بک 21 حالت مشخصه افسردگی را ارزیابی می کند که در مقابل هر یک از این 21 حالت 4 عبارت دارای ارزش عددی معین قید شده است. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کای اسکوئر) استفاده شد. یافته ها و نتایجاین بررسی درباره هدف اول و دوم این پژوهش (بررسی شیوع و شدت افسردگی در دختران نوجوان) نشان داد که شیوع افسردگی در دختران نوجوان دبیرستانهای شهر تهران 5/4 درصد می باشد و با استفاده از آزمون بک، شدت افسردگی با میانگین 57/16 و با انحراف معیار 9/10 بصورت خفیف در دختران نوجوان دبیرستانهای شهر تهران وجود دارد. نتایج حاصل از بررسی رابطه بین عوامل فردی و خانوادگی واحدهای پژوهش و شیوع و شدت افسردگی (هدف چهارم پژوهش) مشخص کرد که افزایش سن دانش آموز، داشتن خانواده پرجمعیت، پایین بودن تحصیلات پدر، پایین بودن سطح اقتصادی خانواده، سابقه ابتلا به بیماری شدید و مزمن، تحت درمان پزشکی بودن به دلیل بیماری، زندگی نکردن با والدین، و معدل پایین در ترم گذشته، عدم موفقیت در یک موضوع مهم و تغییر عمده در زندگی، تفریح نکردن در اوقات فراغت، داشتن اختلاف با والدین و دوستان و خواهر و برادرها و اولیا مدرسه، نداشتن دوستعان صمیمی، مشاجره والدین با یکدیگر و وجود خشونت در خانواده از عوامل مرتبط با افسردگی هستند. بین شدت افسردگی و پایه تحصیلی دانش آموز، رتبه تولد، سن پدر و مادر، میزان تحصیلات مادر، شغل پدر و مادر، سن اولین قاعدگی، داشتن سابقه مردودی، مرگ و بیماری نزدیکان و افزاش فشار کار مدرسه ارتباط معنی دار آماری وجود ندارد.