چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

نتایج نشان داد که سطوح تیماری اثر معنی داری روی درصد میوه بندی، وزن خوشه، درصد مواد جامد محلول و نسبت وزن خشک به وزن تر شاخه داشت . بین سطوح تیماری از نظر وزن حبه، ph و اسیدیته افشره اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

بمنظور بررسی تاثیر سطوح مختلف سرشاخه زنی برروی چندین صفت کمی و کیفی درمو، واریته سلطانین آزمایشی (درواحد موکاری ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان وابسته به دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز) اجرا گردید. هدف ازانجام آزمایش دستیابی به بهترین میزان حذف سرشاخه ها و یابعبارتی میزان حذف سرشاخه ها و یابعبارتی میزان هرس سبز بوده است دراین آزمایش حذف شاخه ها با بازده سطح مورد مقایسه قرار گرفتند. سطوح مختلف عبارت بودند از : حذف صفرتاصددرصد سرشاخه ها، آزمایش انجام شده درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی باچهار تکرار بمورد اجرا گذاشته شد. پس از تجزیه واریانس داده های حاصله از تاثیر سطوح مختلف سرشاخه زنی برروی خصوصیات کمی و کیفی انگور، برای مقایسه میانگین ها از آزمون ((دانکن)) استفاده گردید. نتایج بدست آمده ازاین تحقیق نشان میدهد که اعمال تیمار هرس سبز یا شاخه زنی برروی صفاتی چون میزان عملکرد، مجموعه مواد جامد قابل حل، اندازه حبه، میزان مواد خشک در شاخه های فصل جاری، دارای اختلاف معنی داری بوده است لکن تاثیر تمیارها برروی میزان اسید عصاره حبه ها و ph دارای اختلاف معنی دار نبوده است . بهبود عملکرد بوته های مو تیمار شده به میزان 40 درصد حذف سرشاخه های اتفاق افتاده است درحالیکه با حذف 50 درصد حذف اتفاق افتاده است ، اگرچه باتیمار 60 درصد دارای اختلاف ناچیزی میباشد. افزایش اندازه حبه ها در اثر اعمال تیمارهای 40 درصد و 50 درصد حذف اتفاق افتاده است . و بالاخره مطلوبترین مقدار وزن خشک شاخه های فصل جاری، مربوط به اعمال تیمار 50 درصد حذف سرشاخه هامیباشد. درمجموع بنظر میرسد، اعمال تیمار 50 درصد حذف سرشاخه ها باترکیب حذف کلیه شاخه های فرعی (10 درصد) باضافه حذف 20 درصد از شاخه های بامحصول (16 برگ آخر) باضافه حذف 20 درصد از شاخه های بدون محصول (8 برگ آخر) درنقاط مشابه ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان مفید میباشد.

نودوپنج درصد محصول موازجوانه های اصلی حاصل میشود که سبز نشدن تعدادی ازاین جوانه ها بعداز هرس ، منجر به ازبین رفتن محصول این تنوع جوانه ها میگردد و این امر نه تنها درکاهش محصول تاثیر محسوسی میگذارد بلکه موجب دگرگونی فرم نبات درآینده گردیده ودرکیفیت رشد و درطول عمر مو درسالهای بعد تاثیر منفی میگذارد. علاوه برسبز نشدن تعدادی از جوانه های اصلی مو تعداد دیگری دربعضی حالات بطور غیریکنواخت سبز میشوند در نتیجه بعضی جوانه ها زودتر و برخی دیرتر سبز میشوند که این امر موجب میگردد جوانه هایی که دیر سبز میشوند اکثرا تولید شاخه های ضعیف نمایندوازلحاظ رشد مغلوب شاخه هایی میگردند که ازجوانه های سبز شده بوجود آمده اند. زود ویادیر سبز شدن جوانه های مودرتولید و پرورش انگور مسائل مهمی را مطرح میسازد که ازطرفی موجب دیررس یازودرس شدن محصول میگردد واز طرف دیگر ممکن است درصورت زودجوانه زدن جوانه ها باسرمای بهاره مواجه شوند و اعضای سبز که خیلی حساس به سرما میباشند مورد مخاطره قرارگیرند. باتوجه به اهمیت مسئله تحقیقات متعددی تاکنون برای شناخت علل دیر جوانه زدن یا عدم جوانه زدن عده ای از جوانه های اصلی مو صورت گرفته است واکثر محققین براین عقیده اند که مسئله مربوط به فیزیولوژی و بیولوژی نبات میگردد. دراین رابطه موضوع خواب جوانه ها که دررابطه باتغییرات بیوشیمیائی درنبات میباشد و موضوع رقابت بین جوانه ها از لحاظ مواد هیدروکربنه ازعلل اصلی میباشد. بااینکه بعضی ازعوامل شیمیائی ویازراعی و حتی فیزیکی درکیفیت جوانه زنی مو شناخته شده ولی اولا باز هم نکات مبهمی هنوز وجود دارد و درثانی عکس العمل عوامل شناخته شده برحسب نوع واریته و کلیمای منطقه کاملا متفاوت است و درشرایط آب و هوایی ایران بویژه درتبریز و آب و هوای مشابه آن و در مورد واریته های سلطانین، فخری و یاقوتی که ازگونه vinifera بوده و از واریته های بسیار مهم صادراتی و غالب کشور ما میباشند هیچگونه مطالعه ای صورت نگرفته است . درحالیکه بخصوص درمورد واریته سلطانین عدم جوانه زنی و یا غیریکنواختی جوانه زنی مسئله مهمی درموستانهای ایران میباشد وچون این واریته اصولا کم بارده بوده ونیاز به هرس طویل میباشد لذا افت جوانه زنی در کاهش محصول حائز اهمیت است (3).

بمنظور بررسی اثرات 6 علف کش برروی علفهای موستانها آزمایشاتی در واحد تحقیقات مو دانشگاه تبریز (خلعت پوشان) اجرا گردید. هدف از این ازمایشات تعیین موثرتیرین علفکش پیش رویشی و پس رویشی بر روی علفهای هرز موستانها میباشد. سه علفکش پیش رویشی مورد استفاده (آترازین) (گزاپریم 80)، دی کلرتال متیل (داکتال 75 - w)، تریفلورالین (ترفلان) و سه علفکش دیگر پس رویشی (گیلفویست (راند آپ)، پاردی کلراید (گرامکسون)، هالکوکسی فوپ اتوکسی اتیل (گالانت تی ام) بودند. در بین علفکشهای پیش رویشی آترازین بهترین نتیجه را داد. آترازین (گزاپریم 80) بمیزان 10 کیلوگرم در هکتار بطور معنی داری (01ˆ0 p) بهتر از دو علفکش دیگر یعنی دیکلرتال متیل و تریفلورالین بود. نتایج همچنین نشان میدهد که موثرترین علف کش پس رویشی گلیفوسیت (راندآپ) بمیزان 6 لیتر در هکتار بود تیمار ترکیبی آترازین (گزاپریم 80) بمیزان 10 کیلوگرم، در هکتار + گیلفوسیت (راندآپ) بمیزان 6 لیتر در هکتار بهتر از ترکیبات تیماری دیگر بود، (گرچه اختلافات بین این تیمار با پنج ترکیب تیماری دیگر شامل : آترازین (گزاپریم 80) بمیزان 10 کیلوگرم در هکتار + پاراکوات دی کلراید (گرامکسون) بمیزان 5ˆ2 لیتر در هکتار و تریفلورالین (ترفلان) بمیزان 8ˆ1 لیتر در هکتار + پاراکوات دی کلراید (گرامکسون) بمیزان 5ˆ2 لیتر در هکتار و دیکلرتال متیل (داکتال) بمیزان 10 کیلوگرم در هکتار + گلیفوسیت (راندآپ) بمیزان 6 لیتر در هکتار معنی دار نبود (05ˆ0 p) . از ترکیب تیماری دی کلرتال متیل (داکتال 75 - w) بمیزان 10 کیلوگرم در هکتار + هالوکسی فوپ اتوکسی اتیل (گالانت تی ام) بمیزان 14 لیتر در هکتار ضعیف ترین نتیجه بدست آمد. بنابراین نتیجه گیری شد که با استفاده از آترازین (بعنوان یک علفکش پیش ریشی)، گلیفوسیت (بعنوان یک علفکش پس رویشی، آترازین + گلیفوسیت بعنوان یک تیمار ترکیبی) میتوان علفهای هرز موستانها را بطور موفقیت آمیز کنترل کرد.