گندم بعنوان غذای اصلی حدود 3ˆ1 از جمعیت دنیا درتولید کالری و پروتئین موثر می باشد، امروزه در اصلاح گندم به منظور بالابردن تنوع ژنتیکی و انتقال صفات مطلوب از سایر گونه ها و جنس های گیاهی به گندم علاوه بر روشهای سنتی و کلاسیک اصلاح نباتات از روشهای جدید اصلاح از جمله کشت بافت و دو رگ گیری سماتیکی استفاده میشود. در این تحقیق بمنظور بررسی امکان ادغام یاخته ای از طریق پیوند کالها ابتدا نسبت به تولید کال در ارقام مختلف گندم معمولی، گندم دو روم و چاودار اقدام شد، محیط استفاده شده در هر سه نبات محیط پایه ms با سطح هورمونی 4ˆ0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر 2,4-d و 1ˆ0 میلی گرم در لیتر ba و 1 میلی گرم در لیتر iaa بود. که بترتیب الف ، ب ، ج، نامگذاری شد. ph محیط 1ˆ0 + 7ˆ5 و دمای اتاق کشت 5ˆ1 + 24 و شدت نور 1600 لوکس با فتوپریود 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی بود. ریز نمونه های استفاده شده جنین بالغ و قطعات گیاهچه جوان بود، نتایج نشان داد که جنین بالغ گندم معمولی رقم نوید در محیط کشت (ج) و جنین بالغ گندم دو روم رقم awaivit-6 در محیط کشت (ج) و جنین بالغ رقم stratovaskaya چاودار در محیط کشت (ج) بیشترین کالوس دهی را داشتند چون هدف از تولید کالوس در این آزمایشات استفاده آنها در آزمایش پیوند کالها بود در نتیجه کالها به محیط بازیابی منتقل نشدند و بعد از آنکه اندزه کالها به 13 (روش هوکر و نی برز) رسید قبل از مرحله تمایز نسبت به برش و پیوند کالها اقدام شد، محیط کشت استفاده شده محیط پایه ms با 5ˆ0 میلی گرم در لیتر iaa و 3ˆ0 میلی گرم در لیتر ba با سطح هورمونی 2، 1ˆ0، 0 و 1ˆ0 میلی گرم در لیتر 2,4-d بود، پیوندهای انجام شده شامل گندم معمولی چاودار و گندم دوروم چاودار بود. بعد از آنکه کالهای پیوند زده شده در محیط بازیابی قرار گرفتند بعد از 5-10 روز شروع به رشد از قسمتهای خارج از محل پیوند کردند ولی در محل پیوند هیچیک از کالهای پیوند شده رشدی مشاهده نشد و حتی در پیوندهایی که کال پیوند زده در قسمت بالای کال دیگر قرار داشت بعلت تماس نداشتن با محیط کشت بعد از مدتی خشک شده و از بین رفت و این نشان میدهد که ادغام یاخته ای از طریق پیوند کالها بدون اینکه دیواره سلولی برداشته شود امکان پذیر نیست و نتیجه گیری در این مورد تحقیق بیشتری می طلبد.