رساله حاضر مشتمل بر چند حدیث قرآنیست که طالبان علوم قرآنی را عموما و قاری قرآن را خصوصا مفید توان بود.در این کارآنچه بیش از هرچیز مدنظر بوده،انس داد بین قرائت ظاهر از یکسو و ترقی باطن از سوی دیگراست که اصل اصیل و اشرف مقا نزول کتاب الهی است و مهجوریت موضوع و بداعت عرضه آن برکسی پوشیده نیست . آخر رساله هم مشتمل بر بحثی پیرامون اختلاف قراءات است که آنهم از ابحاثی اس که باید گفت درباره اش بقدر کافی تحقیق بعمل نیامده و تضارب آراء و تشتت نظ دراین باره مبین این واقعیت است و نویسنده تا حد مقدور رساله، سعی نموده تا پرده ابهام از رخسار موضوع کنار زند تا خواننده خود بتواند پیرامون آن به قضاوت بنشیند .