چکیده در این پژوهش اثر پیش تیماری جیبرلین در 3 سطح (50، 100 و 200 میلی گرم در لیتر)، نیترات پتاسیم در 2 سطح (2/0 و 4/0 درصد) و تیوره در یک سطح (1 مولار) به طور جداگانه بر جوانه زنی و مراحل تکوین دانه رست های نسترن کوهی در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت های جیبرلین و نیترات پتاسیم 4/0 درصد باعث افزایش درصد جوانه زنی بذرهای نسترن کوهی می شود. نتایج نشان داد که جیبرلین 200 میلی گرم در لیتر و تیوره 1 مولار تاثیر بیشتری در سرعت جوانه زنی بذر دارند. رشد طولی ریشه و اندام هوایی، وزن خشک و وزن تر ریشه و اندام هوایی دانه رست های نسترن کوهی مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای 100 و 200 میلی گرم در لیتر جیبرلین سبب افزایش رشد طولی اندام هوایی دانه رست های نسترن کوهی نسبت به شاهد شد و تیمار 200 میلی گرم در لیتر جیبرلین باعث افزایش وزن تر و وزن خشک اندام هوایی شد. این تیمار به همراه تیمار 4/0 درصد نیترات پتاسیم باعث افزایش وزن تر و وزن خشک ریشه نسبت به نمونه شاهد شد. کلمات کلیدی: نسترن کوهی، جوانه زنی، جیبرلین، نیترات پتاسیم، تیوره

چکیده امروزه به دلیل اثرات مضر مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست استفاده از این مواد با محدودیتهایی روبرو است. از این رو یافتن مواد سالم برای استفاده در تکنولوژی پس از برداشت میوه ها و سبزیها ضروری می باشد. توت فرنگی از میوه های با اهمیت است که دارای مقادیر قابل توجهی ویتامین ث و ترکیبات فنولی می باشد و در بدن انسان نقش آنتی اکسیدانی دارد. توت فرنگی دارای عمر انباری کمی بوده و نمی توان آن را برای مدت زمان طولانی نگهداری کرد. از این رو این تحقیق به منظور یافتن تیماری جهت افزایش عمر ماندگاری آن انجام گرفت. در این تحقیق تأثیر غلظت های مختلف اسپرمیدین و اسپرمین شامل صفر، 5/0، 1، 2 و 4 میلی مولار را بر عمر پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم کاماروسا بررسی شد. میوه ها در محلو لهای مورد نظر به مدت 5 دقیقه غوطه ور شده و و پس از خشک شدن به سردخانه با دمای 5 درجه منتقل شدند. در روزهای اول، چهارم، هشتم و دوازدهم پس از شروع انبارداری، سفتی بافت، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، ph آب میوه، کیفیت میوه و عمر انبارمانی اندازه گیری شد. استفاده از اسپرمیدین به طور معنی داری باعث افزایش عمر انباری و سایر صفات میوه توت فرنگی شد، به طوریکه میوه های شاهد 7 روز عمر انباری داشتند، درحالیکه میوه های غوطه ور شده در محلول 2 میلی مولاراسپرمیدین، تا روز چهاردهم هنوز قابل عرضه به بازار بودند. استفاده از اسپرمیدین به طور معنی داری باعث حفظ سایر صفات کیفی میوه گردید. همچنین استفاده از اسپرمیدین 2 میلی مولار به طور معنی داری از نرم شدن میوه طی انبارداری جلوگیری نمود و باعث حفظ سفتی بافت میوه ها شد. کمترین کیفیت میوه در تیمار شاهد بود به تدریج با افزایش غلظت پلی آمین تا 2 میلی مولار کیفیت و عمر افزایش یافت و با افزایش بیشتر به 4 میلی مولار کاهش مشاهده گردید. در مقایسه بین پلی آمین های مورد آزمایش اسپرمین نتایج ضعیف تری از خود نشان داد. واژ ه های کلیدی: توت فرنگی، اسپرمیدین، اسپرمین، عمر پس از برداشت

برسی تاثیر اکسینهای مختلف بر روی ریشه زایی نوئل آبی پژوهش حاظر در سال 91 در محل گلخانه مهندس بنایی در شهر پاکدشت اجرا گردید . در این تحقیق،اثر سه تیمار iaa و naaو 2_4dبا غلظتهای (5000-10000-15000) و زمان قلمه گیری اواسط شهریور با روش فروبری سریع در محلول بر روی ریشه زایی قلمه های نوئل آبی رقمkosterpiceapungensاعمال گردید. بستر بکار رفته در این آزمایش مخلوط پیت و پرلیت به نسبت 10 به 1 بوده است. در بین سطوح هورمونی بکاررفته، سطح صفر به عنوان شاهد در نظرگرفته شد. طرح فاکتوریل در قالب پایه کاملا تصادفی جهت پیاده کردن تیمارهای آزمایش در سه تکرار وهر تکرار شامل 10 واحد آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادها نشان داد که تیمار هورمونی، در تمام شاخص های مورد اندازه گیری، در سطح 1% اختلاف معنی داری داشته است. بیشترین درصد ریشه زایی در تیمار10000 پی پی ام ایندول استیک اسیددرقلمه زنی اواسط شهریورودررقم kosterpiceapungens حاصل شده است. در مورد طول ریشه، بیشترین طول ریشه مربوط به تیمار 10000 پی پی ام ایندول استیک اسید در رقمkosterpiceapungens در قلمه زنی اواسط شهریور حاصل شده است. تیمار 10000 پی پی ام ایندول استیک اسیددر گونهkosterpiceapungens و در قلمه زنی اواسط شهریور، بیشترین تعداد ریشه نابجا را باعث شده و در نهایت بیشترین درصد قلمه های کالوس دار نیز در تیمار 5000 ایندول استیک اسید در رقم kosterpiceapungens و در قلمه زنی اواسط شهریور بدست آمده است.

یکی از بزرگترین منابع آلاینده هوا در شهرهای بزرگ و عصر حاضر، خودروهای در حال تردد می باشد که به منظور کاهش این آلاینده ها، خودروسازان پیوسته فن آوری های جدیدی را به خدمت گرفته اند. در سال های اخیر با تولید خودروهای مجهز به واحد کنترل الکترونیک، دستیابی به اهدافی مانند رسیدن به کاهش مصرف سوخت، نقطه بهینه آلاینده خروجی و عملکرد مناسب خودرو، تا حدود زیادی میسر گردیده است. نکته اساسی این است که کالیبره نمودن این سیستم در آزمایشگاه با انجام محاسبات بسیار پیچیده منحصرا برای هر خودرو با فرض رانندگی ایده آل کلیه رانندگان صورت می پذیرد. اما آنچه مسلم است علیرغم تلاش های گسترده، هنوز تا رسیدن کامل به هدف، فاصله زیادی وجود دارد. این فاصله به دلیل عدم شناخت کامل قوانین در محاسبات و تفاوت در رانندگی دارندگان خودرو، می باشد. از طرفی طراحی واحد کنترل الکترونیک مختص هر خودرو، به دلیل پیچیدگی تطبیق با ویژگی های موتور، موجب صرف زمان و هزینه های اقتصادی مکرر می گردد. به منظور رفع مشکلات مطرح شده فوق در این پروژه بجای استفاده از بانک اطلاعات آزمایشگاهی، از کنترلر فازی عصبی استفاده شده است. بگونه ای که محاسبات بصورت لحظه ای با در نظر گرفتن تمام شرایط انجام گردد. سپس به منظور کاهش خطای کنترلر فازی و تطبیق با شرایط لحظه ای خودرو، بوسیله شبکه های عصبی با داده های طراحی شده توسط تیم مکانیک، تحت آموزش قرار گرفت. پس از آموزش شبکه فازی عصبی و قرار دادن آن روی سخت افزار طراحی شده توسط شرکت مهندسی کاوش اندیشان و ارسال به آزمایشگاه، نتایج حاصل شده، نشان داد که واحد کنترل الکترونیک تطبیقی توانسته، ضمن حل مشکل طراحی مختص هر موتور، از کاهش راندمان در مقابل رانندگی نامناسب جلوگیری و الزامات یورو 6 را بخوبی پاس نماید.

به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف ایندول بوتیریک اسیدونفتالین استیک اسید وترکیب این دو تنظیم کننده iba+naa)) بر ریشه زایی قلمه نیمه خشبی به لیمو lippia citriodoral.، آزمایش در سال 1390 در گلخانه واحد گرمسار اجرا گردید. قلمه های مورد نیاز از پایه های مادری که در بستر گلخانه نجف آباد کاشته شده و فاقد جوانه بودند، تهیه شدند این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار 16 تیمار اجرا گردید در این تحقیق تنظیم کننده ایندول بوتیریک اسید در پنج سطح 0،100،200،200،300،1000 میلی گرم در لیتر، تنظیم کننده نفتالین استیک اسید در پنج سطح 0،100،200،200،300،1000 میلی گرم در لیتر وترکیب این دو تنظیم کننده ها با غلظت ها 200 میلی گرم در لیترiba +200 میلی گرم در لیتر naa،1000 میلی گرم در لیترiba +1000 میلی گرم در لیتر naa،0200 میلی گرم در لیترiba +2000 میلی گرم در لیتر naa،3000 میلی گرم در لیترiba +3000 میلی گرم در لیتر naa،روی پنج سطح 0،200،1000،2000،3000 میلی گرم در لیتر تهیه شده وبخش تحتانی قلمه ها برای محلول غلیظ 30 ثانیه وبرای محلول رقیق 24 ساعت فوق قرار گرفت و هم چنین تیمارها شامل قارچ azospirillum lipoferum به مقدار 150 گرم، glomus intraradaices، صفاتی از فسفر ریشه، درصد ریشه دار شدن، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، وزن تر ساقه برگ، وزن خشک ساقه برگ، طول ریشه،تعداد شاخسارها مورد ارزیابی قرار گرفت، نتایج نشان داد که بیشترین درصد ریشه زایی مربوط به تیمارهای 200 میلی گرم در لیترiba +2000 میلی گرم در لیتر، naaبا غلظت 100 میلی گرم در لیتر بود بهترین طول ریشه در قلمهnaa با غلظت 100 میلی گرم در لیتر حاصل شد. قلمه هایی که با سودوموناس بیشترین مقدار جذب فسفر را داشتند. هم چنین وزن خشک ریشه در قلمه های که با غلظت 1000iba تیمار شدن بیشترین مقدار را نشان داد. بیشترین وزن تر شاخسار در قلمه هایی که با غلظت های(naa+iba) با (2000+2000) و 3000iba ،200iba بیشترین تعداد شاخسار را بود.