هدف از این پژوهش بررسی عوامل انسجام گروهی و ارتباط آن با پرخاشگری و افکار خودکشی درسربازان وظیفه به منظورارائه یک مدل پیشگیری بود.روش: تعداد 237نفر ازسربازان وظیفه مستقر در شهر تهران از طریق روش نمونه گیری طبقه ای ودردسترس با تناسب سطح تحصیلی زیر دیپلم،دیپلم و بالاتراز دیپلم انتخاب شدند.ابزارهای پژوهش عبارت بود از1- پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک (محقق ساخته)2- پرسشنامه انسجام گروهی نظامی (سی بلد و کلی)3- پرسشنامه پرخاشگری(هیوسمان،میلر و زللی4- مقیاس افکار خودکشی بک. این تحقیق از نوع همبستگی و پیش بینی است واز طریق رگرسیون چند متغیری به بررسی اثرات متغیز های تعریف شده پرداخته است.به منظوردست یابی به یک« مدل پیشگیری » محقق به ارائه یک مدل مفهومی از روابط میان متغیرها پرداخت.و بااستفاده ا نرم افزارلیزرل،آزمون این مدل انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد،میان عوامل انسجام گروهی با پرخا شگری وافکار خودکشی در سربازان وظیفه همبستگی معناداری وجود دارد(01/0 p <).ولی این همبستگی به صورت معکوس میباشد ،یعنی هرچه انسجام گروهی بیشتر باشد،پرخاشگری و افکارخودکشی کمتراست.ازمیان عوامل انسجام گروهی همبستگی میان عامل انسجام سربازبا فرمانده و افکارخودکشی بیشترا زعوامل دیگراست. (32/0- = r ، 01/0 p <) این بدان معناست که هر چقدر رابطه میان سرباز با فرمانده قویتر باشد میزان افکار خودکشی نیز درسربازان کمتر است. تحلیل رگرسیون چند متغیری نیز نشان دهنده یک رابطه خطی و پیش بینی کننده از متغیر افکار خود کشی توسط پرخاشگری و انسجام گروهی در سربازان وظیفه است. ولی یک مدل تعاملی این همبستگی را تقویت می کند هم چنین نتایج نشان دهنده عدم برازش مدل مفهومی توسط محقق بود .ولی با توجه به نتایج بدست آمده ونسبت بالای تمایلات مرگ واشتغالات ذهنی سربازان نسبت به این تفکرات ، مدل مفهومی دیگری که توسط محقق ارائه گردید برازش در حد قابل قبولی نشان داد . نتیجه گیری آنکه باوجود ارتباط وهمبستگی منطقی میان عوامل انسجام گروهی وپرخاشگری و افکار و تمایلا ت مرگ وخودکشی ، این نتایج از یک مدل گستره تر تعاملی حمایت می کند که در آن نقش متغیرهای قبل از دوران سربازی و یا خارج از محیط نظامی از جمله اعتقادات مذهبی ومعنوی بایستی در برنامه های پیشگیرانه پررنگتر دیده شود .هر چند که از عوامل انسجام گروهی نیز می توان در این رابطه در محیطهای نظامی حداکثر استفاده را نمود.