حاشیه نشینی یکی از پیامدهای شهرنشینی بدون برنامه است این پدیده که در پی مسائل و مشکلات اقتصادی و اجتماعی از قبیل جریان سریع شهرنشینی و مهاجرت روستائیان و ساکنان شهرهای کوچک به کلانشهر ها بوجود می آید ، باعث شکل گیری بسیاری از مشکلات فرهنگی و امنیتی می گردد، به گونه ای که در حال حاضر یکی از مسائل بغرنج کلانشهر های ایران من جمله مشهد محسوب می گردد . در جوامع ماقبل صنعت فعالیتهای تولیدی خاص مناطق روستایی بود و در این مناطق کشاورزان قسمت عمده نیروی کار را تشکیل می داد . ایران بعد از جنگ جهانی دوم با ورود صنعت نوپا که یک عنصر وارداتی از اروپا بویژه کشور انگلستان بوده با رشد سریع جمعیت و مهاجرتهای وسیع از روستاها به سمت شهرها مواجه شد که براساس نتایج مطالعاتی وزارت مسکن و شهرسازی طی این مهاجرتها حدود 6ملیون نفر حاشیه نشین در پیرامون شهرهاپدیدار گشت ، در نتیجه رشد صنعت در شهرها مشاغل جدید در شهرها فزونی گشت و نیاز به نیروی کار در شهرها افزایش یافت و به این ترتیب مهاجرت های گسترده ای آغاز گشت .در این بین مهاجرانی که وضع اقتصادی آنها خوبی داشتند توانستند در متن شهر سکونت گزینند اما افرادی که توانایی مالی خوبی نداشتند مجبور به سکونت در پشت دروازه های شهر در مناطق حاشیه ای شدند از آنجا که مدیریتی مناسب و برنامه ریزی شده بر این پدیده اعمال نشد روز به روز گسترش یافت و در حال حاضر بصورت یک معضل ، گریبان گیر مدیران و مسئولان شهری شده است . از سویی دیگر عدم خدمات رسانی و بی توجهی سازمان های خدمات رسان شهری و عدم نظارت آنها بر گسترش بی اندازه سکونتگاهای غیر رسمی و افزایش جرم و جنایت در این محلات بستر ساز زندگی سخت و مصیبت بارحاشیه نشینان شده است . حاشیه شهر مشهد طبق سرشماری سال 1385 جمعیتی در حدود 820 هزار نفر را در خود جای داده است که در حال حاضر این جمعیت از جمعیت 20 مرکز استان و جمعیت 4 استان کشور بیشتر می باشد و این موضوع زمانی برای مدیران شهری حائز اهمیت خواهد بود که به نقش زیارتی و گردشگری این کلانشهر پی ببرند که از ملزومات اصلی این گونه شهرها وجود امنیت کافی در کلانشهر می باشد ، این در حالیست که حاشیه شهر مشهد با توجه به ویزگیهای حاکم بر ان امنیت این کلانشهر را تهدید و حتی حیات این شهر را به مخاطره می اندازد . در این با بررسی هایی که در ناحیه 3 از منطقه 3 شهرداری مشهد انجام شد به این نتیجه رسیدیم که افراد با سطح بهداشت بالا و سطح سواد بالا بیشتر تمایل به مشارکت دارند و همچنین افرادی که کیفیت واحد مسکونی انها در سطح پایینی است به علت اینکه از یک طرف خوب زیستن در ذات آنها می باشد و از طرف دیگر توانایی مالی آنها پایین می باشدبه همین علت روی به همکاری با شهرداری می آورند تا بلکه از این طریق بتوانند سطح کیفیت سکونت خود را بالا ببرند .در این بین برای اینکه بتوان ادعاهای بالا را اثبات نمود با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه ای را تعیین کرده ایم تا صحت کار خود را اثبات کنیم .

در این پایان نامه سعی شده ارزیابی طرح هادی شهر شاندیز پس از اجرا مورد ارزیابی قرار گیرد. ضعف مدیریت و عدم اجرای طرح جامع پس از گذشت 3 سال از اتمام طرح هادی اولیه و اطلاق آن بعنوان شهر نمونه گردشگری طبق مصوبه هیات وزیران، به همراه نبود مدیریت یکپارچه و متوازن و همچنین عدم طرح های فرادست ، کالبد این شهر رادستخوش تغییر کرده است. در این تحقیق،نظریه توسعه پایدار بعنوان زمینه نظری تحقبق،و روش ارزیابی کمی و کیفی بعنوان روش تجزیه و تحلیل مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که در شرایط موجود، مساحت کاربری های شهر شاندیز با توجه به سرانه ها و استاندارد کاربری ها(مسکونی،پذیرایی،تجاری)دارای افزایش چشمگیر و کاربری های(آموزشی و ورزشی و فضای سبز)دارای کمبودفضا هستند.همچنین تغییرکاربری باغات طی سالیان اخیربسیار شدید بوده و 16هکتار از این اراضی از بین رفته است. در تحلیل کیفی کاربری اراضی شهر با استفاده از نرم افزار arc gis و با استفاده از مدل فاصله( distance)و تحلیل فضایی ( spatial analyze) و با توجه به شاخصهای ارزیابی (مطلوبیت، ظرفیت، سازگاری)، نتایج حاصل بیانگر آن است که مکان گزینی کاربری های این شهر از نظر مطلوبیت در شرایط نسبتاً مطلوب قرار داشته، در عین حال به لحاظ سازگاری، گرچه چگونگی استقرار کاربری ها نسبتاً سازگار بوده ولی در تحلیل ظرفیت، کاربری های ورزشی،بهداشتی_درمانی وتا حدودی تجاری وآموزشی خارج از شعاع مفید دسترسی قرار داشته است. اینک یافته های این تحقیق بیانگر آن است که با توجه به اینکه شهر شاندیز آماده دومین توسعه کالبدی خود می باشد،و زمینه توسعه و گسترش فیزیکی آن بسیار میرود ، لذا توجه به ایجاد تسهیلات و استقرار منطقی کاربری ها با تاکید بر شاخص ها و استانداردها، تخصیص فضاهای مورد نیاز و توزیع مکانی_فضایی مناسب آن، جهت رفع کمبودهای آتی شهر باید در اولویت برنامه ریز ی ها قرار گیرد .

چکیده اسکان غیررسمی پدیده ای است که بدنبال تحولات ساختاری و بروز مسایل و مشکلات اقتصادی-اجتماعی مانند جریان سریع شهرنشینی و مهاجرت روستایی و رانده شدن افراد تهیدست شهری به نواحی آسیب پذیر شهری به وجود آمده است. این مشکل شهری صرفا مساله ای کالبدی و فیزیکی نبوده و از عوامل کلان ساختاری در سطح ملی و منطقه ای ناشی می شود. رشد فزاینده جمعیت شهری نسبت به توسعه و ارائه خدمات و تسهیلات سازمان های دولتی و غیردولتی پیشی گرفته و نبود راهکارهایی در زمینه برآوردن نیازهای سکونتی و سرپناه اقشار کم درآمد در فضای رسمی و برنامه ریزی شده شهر، اسکان غیر رسمی را به گونه ای بی سابقه گسترش داده است. در کشور ما، در شهرهای بزرگ، علی الخصوص درشهر مشهد (حدود 900 هزار حاشیه نشین)، جریان سریع شهرنشینی در 20 سال گذشته پدیده اسکان غیررسمی را بدنبال داشته و این پدیده در حال رشد، مشکلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و زیست محیطی بسیاری را برای این شهرها به وجود آورده است. لذا این پژوهش به بررسی و تحلیل عوامل موثر در پیدایش و گسترش اسکان غیررسمی در منطقه 5 شهرداری مشهد می پردازد. با این هدف به تبیین شاخص های اسکان غیررسمی و روش های ساماندهی و توانمندسازی این سکونتگاهها در این منطقه پرداخته می شود. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است، جامعه آماری ساکنان سکونتگاههای غیررسمی در منطقه 5 شهرداری مشهد است. برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از روش کتابخانه ای، پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده بهره گرفته شده است، روش نمونه گیری بصورت تصادفی بوده است و برای تجزیه و تحلیل و پردازش داده ها از نرم افزارهای spss وexcel بهره گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که کیفیت سطح زندگی مهاجرین نسبت به گذشته ارتقاء پیداکرده است. و سرپرستان خانواده ها در مقایسه با فرزندانشان از رضایتمندی بیشتری از زندگی در این منطقه برخوردارند.همچنین یافته های تحقیق نشان می دهدکه برنامه های حمایتی نهادها و سازمان های اجتماعی نقش مهمی درساماندهی و توانمندسازی سکونتگاههای غیر رسمی در منطقه 5 شهرداری مشهد دارد. در نتیجه می توان گفت که مساله اصلی در اسکان غیررسمی ناشی از عدم امکان ورود افراد به بخش های رسمی اقتصاد نیست بلکه مساله اصلی به طور کلی ناشی از محدودیت در ورود به نظام اسکان رسمی است و خانوارها بدلیل محدودیت های اقتصادی و مالی به اسکان در این منطقه می پردازند. همچنین در این مقاله از رویکرد توانمندسازی به عنوان راهبردی نوین و علمی جهت مقابله با سکونتگاههای غیررسمی مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار گرفته و پیشنهاد شده است. واژگان کلیدی: اسکان غیررسمی، ساماندهی، راهبرد توانمندسازی، منطقه 5 شهرداری مشهد

سرزمین های دارای منابع معدنی و مواد اولیه، موقعیت مناسبی را برای رشد و توسعه دارا می باشند. چنانچه صنایع ملی، قدرت لازم جهت تبدیل این مواد به کالاهای مصرفی جمعیت را دارا باشد، زمینه های ایجاد اشتغال، افزایش ارزش افزوده و رشد و توسعه اقتصادی در سرزمین فراهم می گردد.پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش معادن سنگ آهن در مهاجرپذیری و توسعه کالبدی شهر سنگان انجام شده است.در تحقیق حاضر که براساس ماهیت و روش گردآوری داده ها، یک پژوهش توصیفی- پیمایشی است با توجه به اهداف موردنظر در هر یک از فصول تحقیق برای گردآوری اطلاعات از دو روش اسنادی و پیمایشی استفاده شده است.شیوه پیمایشی که در بخش عملی و مطالعه ی موردی استفاده شده است شامل:پرسشنامه و مشاهده می باشد.ابتدا پس از جمع آوری اطلاعات جمعیتی،مهاجرت و اشتغال به محاسبات بازار کار شهر سنگان در دهه ی 1355 تا 1385پرداخته شدو مشخص شد که شهر سنگان در دهه ی 55-65 و 75-85 مهاجرپذیر بوده است.برای سنجش تأثیر نقش معادن سنگ آهن در توسعه شهر سنگان اقدام به مشاهده مستقیم و پر کردن فرم پرسشنامه خانوار از سرپرست خانوارهای ساکن در محله ی سرده شهر سنگان شد.بعد از ثبت کامپیوتری اطلاعات متغیرهای تحقیق ،داده ها با استفاده از نرم افزارهای spss وexcelتوصیف و تحلیل شد.و ثابت گردید که معادن سنگ آهن در مهاجرپذیری و توسعه ی کالبدی شهر سنگان نقش داشته است. به طور کلی گسترش فعالیت های معادن سنگ آهن برخی مزایا و معایب برای شهر سنگان داشته است.اگرچه باعث اشتغالزایی،تثبیت جمعیت،توسعه خدمات وابسته به معدن به ویژه ترانزیت کالا،ایجاد و راه اندازی راه آهن،افزایش شرکتهای حمل و نقل در سطح شهر و شهرستان،افزایش فعالیتهای ساختمانی و به کارگیری کارگران ساختمانی،افزایش خدمات خرده فروشی،بهداشتی- آموزشی و خدمات شهری و تاحدودی توسعه کالبدی و اقتصادی شهر شده است،باعث محدودیت بیشتر منابع آبی،افزایش گرد و خاک،تخریب مراتع و زمینهای کشاورزی،افزایش تردد ناشی از کامیونها در سطح جاده های شهر و شهرستان و کارهای یدی سنگین برای کارگران غیرماهر ساکن شهر و شهرستان شده است.

عموما ارزیابی کاربری اراضی شهری منعکس کننده تصویری گویا از منظروسیمای شهری وهمچنین چگونگی تخصیص فضای شهری به کاربری های مختلف مورد نیازشهر درطی زمان ودرجهت رسیدن به اهداف توسعه شهری می باشد. در این تحقیق ضمن بررسی دیدگاههای نظری درباره کاربری اراضی شهری ،مشخصا به تحلیل وارزیابی کاربری های آموزشی ،ورزشی وفضای سبز شهر قوچان به روش توصیفی-تحلیلی پرداخته شده است وبرداشت های میدانی با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis )جمع آوری گردیده است.در همین راستا تحقیق حاضراهداف زیررا دنبال می کند: بررسی وارزیابی میزان تحقق کاربری های مورد مطالعه وتغییرات حاصله درآنها بعلاوه بررسی عوامل موثردر عدم تحقق کاربری های مذکورطرح تفصیلی شهر قوچان وشعاع دسترسی به آنها. انجام طرح تفصیلی قوچان که توسط مهندسین مشاورفرافزا انجام شده محدوده زمانی 1363 تا1373 (اولین طرح تفصیلی شهر قوچان ) را در برگرفته است.در حالیکه ارزیابی صورت گرفته مربوط به سال1391 می باشدوتوجه به تفاوت زمانی بین انجام طرح وزمان ارزیابی ،نشان از عدم تحقق بیشترکاربری ها در سال پایان طرح (1373 )دارد.نتایج حاصل از ارزیابی کاربری های مورد مطالعه پیش بینی شده طرح تفصیلی فرافزا(آموزشی ،ورزشی وفضای سبز)نشانگرآن است که با عدم تحقق کاربری های ورزشی وفضای سبز وتحقق نسبی کاربری آموزشی مواجه می باشدومهمترین دلایل عدم تحقق این کاربری ها:عدم رعایت ضوابط اولیه طرح ،مشکلات مربوط به تملک اراضی ،کمبودمنابع مالی ومکان یابی نادرست کاربری ها می باشد.لازم به ذکراست میزان تحقق کاربری های آموزشی،ورزشی وفضای سبز دروضع موجود به ترتیب 64/76 ،27 و36 درصدمی باشد

این رساله به نحوه گذران اوقات فراغت در کلان شهر مشهد پرداخته است. قداست و اهمیت بین المللی کلان شهر مشهد از جمله ضرورت های این تحقیق می باشد. هدف از این تحقیق شناخت راهبردهای توسعه گذران اوقات فراغت در راستای رفاه زائر و غنی سازی اوقات فراغت بوده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، با ماهیتی قیاسی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات به دو صورت کتابخانه ای- اسنادی و پیمایشی صورت گرفته، در روش پیمایشی از یک طرف برای بررسی نیازهای فراغتی زائران با توجه به فرمول کوکران تعداد 400 پرسشنامه از آنها پر شده و برای تدوین راهبردها با توجه به روش دلفی تعداد 25 پرسشنامه از کارشناسان ذیربط تکمیل شده است. تکنیک استفاده شده swot و qspm بوده است. نتایج بدست آمده از این تحقیق مبین آن است که قوتها و فرصتهای شهر مشهد نسبت به ضعف هاو تهدیدهای این عرصه افزونی داشته و موقعیت شهر مشهد از این حیث تهاجمی می باشد. بنابراین ضرورت برنامه ریزی سیستمی و ارتقاء زیر ساختار های گذران اوقات فراغت با توجه به فرهنگ زیارت اجتناب ناپذیر می شود.

زیارت و گردشگری مذهبی به مفهوم تخصصی خود(فراتر از وابستگی آن به زمان و اوقات فراغت است)، ریشه در اعتقادها و باورهای مذهبی و ایمان به خدا دارد. علت وجودی اولیه شهر مشهد، وجود بارگاه ملکوتی امام رضا(ع)در قلب شهر می باشد کلان شهر مشهد به این جهت به عنوان بزرگترین کلان شهر گردشگری مذهبی در کشور و دومین کلان شهر مذهبی جهان می باشد. در این میان انبوه ای زائران در مناسبت های مذهبی و ایام تعطیلات تراکم زائران را به خصوص در شهر مشهد رقم می زند. رکود فصلی گردشگر در بعضی از فصول سال و در مقابل آن افزایش شدید جمعیت مسافران در ایام خاص هدف از پژوهش حاضر را نشان می دهد. پژوهش براساس هدف کاربردی و روش توصیفی – تحلیلی می¬باشد. جامعه آماری مدیران هیئت های مذهبی که در سال92 به مشهد سفر می نمایند.و نمونه تحقیق براساس فرمول کوکران مورد محاسبه قرار گرفت و معادل 295نفر بود. روایی و پایایی داده های تحقیق که براساس پرسشنامه محقق ساخته است از طریق نظرات کارشناسان و ضریب آلفای کرونباخ که معادل 0.75 بوده مورد تایید قرار گرفت. در نهایت پس از انجام آزمونهای آماری ، در مدل سوات از طریق رتبه بندی توسط آزمون فریدمن ، رتبه هایی برای گویه های آزمون تعیین گردید ونتایج آن در ماتریس داخلی و خارجی به ترتیب بیانگر 2.74 و 2.76 بوده که نشان داد الگوی توزیع سفر در مشهد با توجه به تجزیه و تحلیل swot در منطقه so قرار دارد و الگوی سفرها نشان می دهد، هیئت های مذهبی که به مشهد سفر می کنند تابع ایام خاص هستند. سپس با استفاده از مدل qspm استراتژی ها وزن دهی و اولویت بندی شدندکه استراتژی ساماندهی توزیع سفرهیئت های مذهبی با 2.36 اولین اولویت الگوی سفرهای زیارتی ، توسعه کمی وکیفی واحدهای اقامتی با2.33 اولویت دوم و توسعه حمل و نقل عمومی با امتیاز 2.20 اولویت سوم، درنهایت توسعه و تنوع بخشی جاذبه ها با2.16 اولویت چهارم را در میان استراتژی ها به خود اختصاص دادند.

هدف برنامه ریزی شهری حفظ وبهبود کیفیت محیط شهری و به تبع آن ارتقاء کیفیت زندگی است . به طور کلی حفظ محیط زیست شهری و در نهایت پایداری شهر از اولویت های مهم برنامه ریزان و مدیران شهری است. پسابهای شهری به عنوان یکی از عوامل تأثیر گذار بر محیط زیست شهری نقشی مهم در حفظ و سلامتی افراد ،جلوگیری از آلودگی آبهای زیر زمینی و همچنین استفاده از آبهای برگشتی حاصل از تصفیه آنها در محیط زیست شهری دارد. در این تحقیق سعی شده است که با تأکید بر پسابهای شهری به بررسی عوامل تأثیرگذار اجتماعی اقتصادی بر محیط زیست شهری پرداخته شود.از بین عوامل اجتماعی می توان به فرهنگ و آگاهی های افراد اشاره کرد که دراین پژوهش با میزان تحصیلات و میزان آگاهی آنان از حقوق و قوانین زیست محیطی شهری سنجیده می شود .از میان عوامل اقتصادی ،پایگاه اقتصادی و در حقیقت میزان درآمد افراد دراین تحقیق مد نظر است. روش تحقیق عمدتاً توصیفی – تحلیلی و نوع تحقیق کاربردی- توسعه ای است. جمع آوری آمارها و مطالب از طریق منابع تخصصی ،سایتهای اینترنتی، کتابخانه ای و بخش عمده ای از آن از طریق مطالعات میدانی به دست آمده است. با توجه به هدف پژوهش، منطقه 2 شهرداری مشهد به عنوان نمونه مطالعاتی انتخاب شد.حجم نمونه ای برابربا 250 عدد از تعداد کل واحدهای مسکونی منطقه(88883) با روش کی دو در جدول توافقی با استفاده از نرم افزار ncss-pass با سطح خطای0.05 و توان حداقل 80درصد (با احتمال خطای نوع دوم حداکثر0.2) به دست آمد.این تعداد پرسش نامه در بین نواحی منطقه به صورت طبقه ای تقسیم و در نهایت به طورسیستماتیک دربلوکهای هر ناحیه پر شد.نتایج حاصل از آنها در نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. یافته های تحقیق نشان می دهد که همبستگی اسپیرمن بین سطح تحصیلات ساکنان یک واحد مسکونی و رهاسازی پساب این واحد به معابر شهری همچنین همبستگی اسپیرمن بین میزان درآمد و رها سازی پسابها مستقیم و معنادار است . همچنین همبستگی کروسکال والیس بین میزان آگاهی افراد از حقوق و قوانین و رها سازی پسابها حدود 44.988 است.که برمبنای آن می توان قضاوت کرد که محیط زیست شهری از ویژگی های اقتصادی و اجتماعی ساکنان شهر تأثیر می پذیرد. بنابرین برای حفظ محیط زیست شهری راهکارهایی اقتصادی و اجتماعی نیز باید ارائه شود که می تواند شامل ایجاد زمینه های لازم جهت آموزش و ترویج و فرهنگ سازی دفع صحیح پسابهاوراهکارهای مدیریتی باشد.

بنابراین هدف تحقیق مطالعه این طرح توسعه و ارزیابی آن و تطبیق دادن آن با نیازها و دیدگاه‏های مردم می‏باشد. لذای ما می‏خواهیم در این تحقیق نظرات مردم را که یکی از پایه‏های مهم و اساسی در برنامه‏ریزی مشارکتی و مردم محور یکی از اصلی‏ترین ذی نفعان بازتوسعه اراضی پارگان هستند مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم. این پژوهش حاضر در رسته پژوهش‏های کاربردی – توسعه‏ای می‏باشد و در آن از روش توصیفی - تحلیلی استفاده شده است. جامعه آماری در این تحقیق، شهروندان 18 سال به بالای ساکن در نواحی اطراف پادگان می‏باشد که با استفاده از روش کوکران تعداد نمونه به مقدار 382 نفر و روش انتخاب نمونه تصادفی ساده استفاده شده است. در ابتدا چارچوب نظری مرتبط با موضوع پژوهش، مفاهیم و دیدگاه‏های مطرح شده، پرداخته شده و در خصوص ادبیات مربوط به آن به طور کلی مورد مطالعه قرار گرفته است در ادامه به توضیحات مورد نیاز در خصوص حوزه میانی غربی مشهد پرداخته شده است و در گام نهایی با عنایت به معیارها و اصول استخراج شده از فصل دوم طرح توسعه پیشنهادی پادگان لشکر خراسان از دیدگاه مولفه‏های توسعه پایدار مورد بررسی و در نهایت کاربری‏های پیشنهادی با رویکرد شهروندی مورد سنجش قرار گرفت.

این پایان نامه به بررسی مکان یابی کاربری بهداشتی درمانی در محلات حاشیه نشین مشهد (نمونه موردی: محلات حاشیه نشین نودره و نوده) پرداخته است. خدمات بهداشتی-درمانی از جمله خدمات شهری محسوب می شود که با سلامت شهر در تمام نقاط ارتباط مستقیم داشته و لزوم توجه به سلامت جان و روان شهروندان در این نقاط شهر را نشان می دهد. در این میان محدوده های نوده و نودره در نقاط مختلف شهر، از جهت دسترسی به خدمات بهداشتی- درمانی و کیفیت این خدمات در محله دارای شرایط نامناسبی می باشند. انتخاب اولویت های اول برنامه ریزی کاربری اراضی و خدمات رسانی به این محلات و مکان گزینی مناسب کاربری ها در پهنه های شهری از جمله مهم ترین دغدغه های مدیریت شهری است که در این پژوهش سعی بر ارائه معیارهای مناسب جهت مکان گزینی خدمات بهداشتی- درمانی در محلات حاشیه نشین نوده و نودره می باشد. این پژوهش از نظر نوع تحقیق کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات به دو صورت کتابخانه ای- اسنادی و روش های میدانی منجمله مشاهده و تصویربرداری بوده است. در این پژوهش از روشahp برای تحلیل مکانی و از نرم افزار gis برای تحلیل های گرافیکی استفاده شده است. یافته های حاصل از این تحقیق نشان داد که، با توجه به اینکه در انتخاب مکان بهینه برای احداث مراکز خدمات بهداشتی و درمانی پارامترهای زیادی دخیل اند، لذا تئوری های مکان یابی سنتی قادر به ترکیب تمامی این پارامترها در فرایند مکان یابی نیستند. از طرفی، سیستم های اطلاعات جغرافیایی، با دارا بودن قابلیت های تحلیلی فراوان در زمینه تحلیل های فضایی مکانی، امکان تجزیه و تحلیل انواع اطلاعات را فراهم می سازند. در این پژوهش با بهره گیری از سیستم های اطلاعات جغرافیایی و مدل های تحلیلی در برنامه ریزی شهری و شناسایی امکانات و محدودیت های محلات نوده و نودره بهترین و مناسب ترین نقاط جهت استقرار مراکز درمانی شناسایی شده است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.