هدف از تحقیق حاضر بررسی پیاده سازی مولفه های سازمان یادگیرنده در بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران می باشد. ابتدا مفهوم یادگیری سازمانی و سازمان یادگیرنده از نظر اندیشمندان گوناگون مورد بررسی قرار گرفت. مدل سازمان یادگیرنده واتکینز و مارسیک به عنوان مبنای نظری در این تحقیق به کار رفته است. این تحقیق شامل هفت فرضیه است. در این تحقیق از روش تحقیق توصیفی (غیرتجربی) استفاده شده است. از طرف دیگر این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی است. جامعه آماری تحقیق کارکنان بانک مرکزی به تعداد 2790 نفر می باشد . برای نمونه گیری از روش تصادفی ساده استفاده شده است و براساس جدول کرجسی و مورگان نمونه مورد نیاز برای این جامعه تعداد 338 می باشد و از پرسشنامه واتکینز و مارسیک برای گردآوری داده ها استفاده شده است. در تجزیه و تحلیل داده ها در مرحله اول فرض مساوی بودن تعداد پاسخ های اختصاص یافته به هر یک از گزینه ها (فرض همگنی پاسخ ها) از طریق آزمون کای دو ( ) بررسی شد و نتایج نشان داد فقط فرضیه اول مورد تأیید قرار گرفت و بقیه فرضیات رد شده است.