در این پروژه تاثیر فرایند جوشکاری قوسی یا الکترود تنگستن و نیز تاثیر تقدم و تاخر سیکل عملیات حرارتی بر خواص مناطق مختلف جوش آلیاژ مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از جوانه زا حین فرایند جوشکاری، ساختار و خواص مکانیکی منطقه جوش بهبود داده شد. بدین منظور ابتدا پس از تهیه شمش ریختگی آلیاژ a356 فرایند جوشکاری gtaw با حرارت ورودی 608j/mm و با استفاده از سیم جوش er4043 با قطر 4 میلیمتر بر روی نمونه ها اعمال گردید. ساختار و خواص مکانیکی مناطق مختلف جوش توسط پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ نوری، آزمایش کشش و سختی سنجی مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی مناطق مختلف جوش نشان داد که در اثر گرمای ناشی از فرایند جوشکاری فاصله بین بازوهای دندریتی در ناحیه haz افزایش می یابد. وجود چنین ساختاری موجب کاهش سختی منطقه haz می شود. در اثر عملیات حرارتی t6 ذرات سیلیسم یوتکتیک به ذرات کروی تبدیل میشوند. همچنین در نمونه هایی که ابتدا تحت عملیات حرارتی t6 قرار گرفته اند، افت سختی در ناحیه متاثر از حرارت به دلیل فراپیر شدن رسوبات مشهود است. در نمونه هایی که پس از انجام فرایند جوشکاری gtaw تحت عملیات حرارتی قرار گرفته اند به دلیل تشکیل رسوبات در ناحیه fz خواص مکانیکی بهبود یافته است اما با این وجود شکست در ناحیه ذوب رخ داده است. جهت بهبود ساختار میکروسکوپی و به دنبال آن خواص مکانیکی منطقه جوش، از افزودن جوانه زا در حین فرایند جوشکاری استفاده شد. به منظور بررسی تاثیر افزودن جوانه زا بر ساختار منطقه جوش، از آلیاژ al-5ti-1b جهت تهیه سیم جوش استفاده گردید و در ادامه سیم جوش حاصله در حین فرایند جوشکاری به کار برده شد. نتایج ارزیابی نشان داد پس از افزودن جوانه زا به محل جوش، فاصله بین بازوهای دندریتی و در نتیجه اندازه دانه کاهش یافته است و در نهایت بهبود خواص مکانیکی را به دنبال داشته است. همچنین شکست در ناحیه ذوب رخ نداده است.