چکیده یکی از مهمترین دغدغه های بزرگ جوامع بشری، از دیر باز تا کنون که ذهن پژوهشگران و متخصصان بهداشت روانی و اجتماعی و دولتها رابه خود مشغول داشته، مسأله ی بزهکاری می باشد. شناخت کامل پدیده ی بزهکاری و بزهکار، علل وعوامل سقوط یک انسان، چگونگی درمان وی و درنهایت پیشگیری ازبزهکاری ودریک کلام سالم سازی یک جامعه، رسالت عظیم، انسانی ومقدسی می باشد که با بررسی شخصیت مجرم یعنی[ انسانی که تحت شرایط خاص مرتکب عمل خلاف شده و درگودال انحراف افتاده]، جوامع را ازاجرای مجازاتهای نامناسب و بی فایده، دورمی نمایدوبا این دیدگاه جامعه را براین می دارد تا با تمام امکانات، سعی درنجات وی بنماید. امروزه قضات و مقامات دادگستری، باید قبل ازاینکه بزهکاررا به عنوان یک خاطی و جانی تلقی نمایند، به عنوان یک معلول که تحت تأثیرانگیزه های داخلی به سمت ارتکاب جرم هدایت شده بنگرند، بنابراین برعکس گذشته که، صرفاً سعی درانطباق جرم با مواد قانونی می شده، اکنون رسالتی چون اصلاح و بازسازی مجرم مدنظرمی باشد. ازنظر تقنینی نی‍ز قانونگذار باید درموقع تدوین قوانین، مفاهیم جرم شناسی راچون چراغی، همواره فراراه قرارداده و باتوجه به نظرات کارشناسانه ی اندیشمندان ودکترین امرو نتایج حاصله ازمطالعات جرم شناسی و راه های ارایه شده، آن را در مقررات مصوب لحاظ نمایند، تا بدین وسیله عدالت را برقرار و درسایه ی آن سلامت را به جامعه هدیه کنند،که رضای حق نیز، جزاین نمی باشد.