با توجه به کاهش دائمی منابع، افزایش آگاهی ارباب رجوع از حق خود و پاسخگویی سازمان در مقابل جامعه، مدیران نمی توانند از یادگیری امتناع کنند؛ این گونه سازمان ها مدیران زنده و پویایی را می طلبد. تا با توجه به پیچیدگی های روزافزون عوامل محیطی و تغییرات بسیار سریع این عوامل، بتوانند خود را با شرایط پیچیده و متغیر های محیطی انطباق دهند. لذا سازمان ها باید دانش، مهارتها وراهکارهایی که برای موفقیت آنها در زمان حال وآینده اهمیت دارد، از تجربیات داخلی و بیرونی سازمان در حوزه های مختلف فرا گرفته و در عمل بکار گیرند. تلاش برای بهبود و استفاده موثر وکارآمد از منابع گوناگون چون نیروی کار، سرمایه، مواد و انرژی و اطلاعات، هدف تمامی مدیران سازمان های اقتصادی و واحد های تولیدی، صنعتی وموسسات خدماتی می باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه ی ویژگی های سازمان یادگیرنده و اثربخشی کارکنان در وزارت کار و امور اجتماعی «قبل از ادغام با وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی «می باشد. سوال اصلی پژوهش عبارت است از: بین ویژگی های سازمان یادگیرنده و اثربخشی کارکنان چه رابطه ای وجود دارد؟ که با عنایت به برخی از معیارهای اثربخشی استیفن رابینز و سازمان یادگیرنده پیتر سنگه، از این دو مدل برای بررسی رابطه یاد شده استفاده شد. با توجه به این که از اهداف اساسی سازمان وزارت کار و امور اجتماعی فراهم نمودن زمینه ها و زیر ساخت های لازم برای رشد دانش افراد و یادگیرنده بودن است و با در نظر گرفتن این موضوع که اثربخشی کارکنان از مصادیق سازمان های یادگیرنده است، لذا در پژوهش حاضر با بهره گیری از روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه ای متشکل از 2?3 نفر از کارکنان سازمان یاد شده انتخاب گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند؛ که بر اساس نتایج حاصله، از مجموع 5 فرضیه فرعی،? فرضیه تأیید و یک فرضیه رد شد. که این به منزله وجود رابطه معنادار بین مهارت های شخصی، آرمان مشترک، تفکر سیستمی و الگوهای ذهنی کارکنان با اثربخشی آنان است. آزمون فرضیه اصلی پژوهش نیز وجود رابطه بین ویژگی های سازمان یادگیرنده و اثربخشی کارکنان در سازمان یاد شده را مورد تأیید قرار داد.