از مشکلات جهان امروزی می توان به افزایش آلودگی محیط زیست، افزایش وابستگی به سوخت های فسیلی و غیره اشاره کرد. در آینده نزدیک سوخت های فسیلی به اتمام رسیده و جهان با بحران انرژی مواجه خواهد بود. لذا استفاده از انرژی های جایگزین که آلودگی کمتری دارند مورد توجه قرار گرفته است. بیودیزل از انرژی های تجدیدپذیری است که آلودگی کمتری داشته و با استفاده از منابع زیستی قابل تولید است. ریزجلبک به دلیل رشد سریعتر و تولید لیپید بیشتر، مورد توجه مراکز تحقیقاتی و سرمایه گذاران برای تولید بیودیزل قرار گرفته است. بیودیزل حاصل از ریزجلبک نسبت به سایر سوخت های زیستی انرژی بیشتری تولید می کند، در حالیکه انرژی آن همتراز با سوخت فسیلی است. در این بین کشت ریزجلبک یکی از مهم ترین قسمت های فرآیند تولید بیودیزل می باشد، بطوریکه افزایش تولید زیست توده و نیز افزایش محتوای لیپید ریزجلبک تولید بیودیزل را تحت تاثیر قرار خواهد داد. عوامل بسیاری بر رشد و محتوای لیپید ریزجلبک تاثیرگذارند. در این پژوهش از ریزجلبک کلرلا ولگاریس برای کشت در محیط z8 استفاده شد و عواملی مانند دمای رشد، مقدار کربن موجود در محیط کشت، چرخه تاریکی/ روشنایی و شدت نور مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایشات بیانگر آن است که دمای 30 درجه سانتیگراد دمای مناسب برای رشد این ریزجلبک می باشد. مقدار کربن بهینه موجود در محیط کشت 4 میلی گرم بدست آمد، که افزایش مقدار کربن به بیش از این مقدار اگرچه باعث افزایش تولید می شود ولی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد. سیکل های تاریکی/ روشنایی و شدت نور از دیگر عوامل موثر بر رشد ریزجلبک می باشند که در طی آزمایشاتی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که چرخه تاریکی/ روشنایی 16:8 مناسب ترین چرخه بوده و شدت نور 200±3500 لوکس به عنوان بهترین شدت نور انتخاب گردید. شدت نور کمتر از این مقدار به دلیل کاهش فتوسنتز و شدت نور بیش از این مقدار به دلیل پدیده مهار نوری باعث کاهش محصول می شود. در تمامی آزمایشات محتوای لیپید مورد بررسی قرار گرفت که بیشترین بازده آن در شرایط دمای 30 درجه سانتیگراد، 4 میلی گرم کربن، چرخه تاریکی/ روشنایی 16:8 و شدت نور 3500 لوکس، مقدار%6/25 بدست آمد.