مقدمه: ماتریکس خارج سلولی شامل مجموعه ی پیچیده ای از پروتئین های ساختاری و عملکردی می باشد که نقش مهمی در ریخت زایی بافت و اندام، حفظ سلول، مهاجرت، تکثیر و ترمیم زخم ایفا می کنند. تحقیقات زیادی در مورد مکانیسم های حرکت و مهاجرت سلولی در مدل های دوبعدی صورت گرفته است. که با توجه به تفاوت این مدل ها با شرایط in vivoاستفاده از مدل های سه بعدی، بهتر می تواند نمایانگر شرایط بافت های زنده جهت بررسی رفتارهای سلولی باشد. در این تحقیق از داربست مشتق شده از ماتریکس خارج سلولی (ecm) پانکراس گاو به عنوان داربست سه بعدی جهت بررسی رفتار سلول های بافت بلاستما استفاده گردید. مواد و روش ها. برای این کار ابتدا نمونه های پانکراس به قطعات کوچک تقسیم شده و سپس با روش انجماد – ذوب مکرر و استفاده از شوینده یونی سدیم دودسیل سولفات (sds)1% به مدت 24 ساعت بافت حاصل سلول زدایی گردید. بررسی بافت شناسی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، پیکروسیروس رد، پیک ایندیگو، پیکروفوشین انجام گردید. همچنین با استفاده از پانچ لاله گوش خرگوش نر نژاد نیوزلندی، بافت بلاستما به صورت حلقه مانند جدا گردید. سپس حلقه بلاستمایی با داربست پانکراس سلول زدایی شده، مونتاژ گردیده و در شرایط in vitro در محیط کشت نگهداری شدند. نمونه های مذکور در روزهای 5، 10، 15، 20، 25 و 30 بعد از کشت، مورد مطالعات بافت شناسی قرار گرفتند. نتایج: آنچه در روزهای مختلف بعد از کشت مشاهده شد، نفوذ سلول های بافت بلاستمایی و تخریب بخشی از داربست سه بعدی پانکراس در حین نفوذ، تکثیر و ترشح احتمالی سلول ها بود. همچنین بهترین زمان نفوذ سلول ها در داربست در روزهای 20 و 25 بعد از کشت مشاهده گردید. این بررسی نشان داد که ماتریکس سلول زدایی شده پانکراس، دارای اثرات القا کننده بر مهاجرت سلول های بافت بلاستما می باشد و می تواند به عنوان یک داربست طبیعی جهت کاربردهای احتمالی در مطالعات مهندسی بافت بکار رود

چکیده ندارد.