در سال های اخیر به دلیل سرعت رشد دانش فناوری اطلاعات و ارتباطات و گستردگی دامنه ی تأثیر این دانش بر عوامل و متغیرهای مختلف اجتماعی و اقتصادی، مطالعاتی در این مورد صورت گرفته است. از جمله بررسی تأثیر این دانش بر رشد اقتصادی و بهره وری. اما بررسی تأثیر این دانش به صورت داخلی و خارجی بر رشد تولید ملی و بهره وری کل عوامل تولید و به صورت تأثیر مستقیم و غیرمستقیم، نیاز به مطالعه ی بیشتری دارد. هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر سرریز دانش فناوری اطلاعات و ارتباطات بر رشد بهره وری کل عوامل تولید و تولید ملی کشور ایران و شرکای برتر تجاری آن؛ شامل چین، هند، ترکیه، امارات متحده عربی و کره جنوبی طی سال های 2010-2000 در قالب یک الگوی اقتصادسنجی است. آمار و اطلاعات از پایگاه های اطلاعاتی بانک جهانی و اتحادیه جهانی ارتباطات ، سایت گمرک جمهوری اسلامی ایران، صندوق بین المللی پول و سایت un comtrade database جمع آوری شده است. در این پژوهش تأثیر مستقیم و غیر مستقیم سرمایه گذاری داخلی و خارجی (سرریز) دانش فناوری اطلاعات و ارتباطات بر رشد تولید ملی و رشد بهره وری کل عوامل تولید با استفاده از برآورد همزمان معادلات به روش حداقل مربعات دو مرحله ای، با بکارگیری نرم افزار stata12 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده ی اثر مثبت و معنی دار سرریز دانش فناوری اطلاعات و ارتباطات (سرمایه ی خارجی فناوری اطلاعات و ارتباطات) و همچنین سرمایه گذاری داخلی فناوری اطلاعات و ارتباطات بر رشد بهره وری کل عوامل تولید و رشد تولید ملی در کشورهای مورد بررسی می باشد.