پلی کربنات یک پلیمر مهندسی است که بدلیل خواص مکانیکی خوب، پایداری ابعادی و حرارتی بالا و خواص الکتریکی مطلوب مورد استقبال روزافزون در صنایع مختلف قرار گرفته است. این پلیمر دارای ویسکوزیته مذاب بالائی است و لذا فرایندپذیری آن در تولید برخی قطعات با مشکل مواجه است. بعلاوه، مقاومت به ضربه آن در حضور شکاف (notch) ضعیف است. به منظور برطرف کردن معایب یاد شده، از آلیاژهای پلی کربنات با سایر پلیمرها بویژه abs استفاده میشود. آلیاژ pc/abs دارای مقاومت به ضربه بالا، حساسیت کم به شکاف به خصوص در دماهای پائین، خواص الکتریکی خوب، ویسکوزیته مذاب پائین و در نتیجه فرایند پذیری خوبی هستند. خواص منحصر به فرد pc/abs موجب مصرف آن در کاربردهای متنوع و گسترده از قبیل صنایع الکتریکی، صنایع خودروسازی و لوازم خانگی و وسایل ورزشی شده است. در اکثر موارد یاد شده بویژه در صنایع الکتریکی که پر مصرفترین زمینه مصرف آلیاژهای pc/abs می باشد، ضدآتش بودن از اهمیت بالائی برخوردار است. برای تولید محصولات مقاوم در مقابل آتشگیری از عواملی تحت عنوان افزودنیهای بازدارنده آتش (flame retardant) استفاده می شود. لازم به ذکر است که روند پیشرفت جهانی در استفاده از این افزودنیها، به سمت حذف ترکیبات هالوژنه و جایگزینی آنها با ترکیبات بدون هالوژن می باشد. این ترکیبات شامل مشتقات فسفره، ترکیبات معدنی و سیستمهای پف زا می باشد. در این تحقیق، هدف اصلی، برآورد عملکرد افزودنیهای ضدآتش فسفاته و نانورس به تنهائی و همچنین هیبرید آنها در کاهش اشتعال پذیری آلیاژ pc/absاست. آزمایشات مورد نظر از جمله اندازه گیریهای خواص آتشگیری، حرارتی، موفولوژیکی، رئولوژیکی، فیزیکی و مکانیکی در راستای رسیدن به فرمولاسیون بهینه، انجام پذیرفت. ضمن بررسی پارامترهای موثر بر کیفیت محصول تولیدی از قبیل دما و دور مارپیچ اکسترودر نیز مورد بررسی قرارگرفتند. پدیده های رئولوژیکی و مورفولوژی آنها و سینتیک تخریب آلیاژها مورد بررسی دقیق قرار گرفتند. به منظور بررسی تأثیر تغییر در ترکیب درصدهای pc و abs در فرمولاسیونهای آلیاژهای pc/abs، درصدهای مختلفی از آلیاژ با نسبتهای 15/85، 35/65، 50/50، 65/35 و 85/15 تهیه و رفتار رئولوژیکی آنها در دماهای مختلف و تغییرات مورفولوژیکی آلیاژها بررسی و دیاگرام فازی آنها ترسیم گردید.