در فرم برنامه های تلویزیونی عناصری چون اجزای صحنه، لباس و حالات شخصیت ها، رنگ، فضا وارتباط آنها با یکدیگر ومتنی که بر اساس آن پدید آمده اند تحت عنوان «میزانسن» قابل بررسی می باشند. این تحقیق ذیل مباحث «مطالعات تلویزیونی» و در زیر مجموعه مبحث «زیبایی شناسی تلویزیون» قرار دارد. این پژوهش با روشی توصیفی، اکتشافی و با مطالعات اسنادی منابع و پیمایش نگاره هایی از کمال الدین بهزاد، با تاکید بر «فرم»، به واکاوی مبادی سواد بصری و ریشه های تصویری در هنر ایرانی- اسلامی می پردازد به گونه ای که قابل بازنمایی در مدیوم های امروزین یعنی تلویزیون باشند. این پژوهش منجر به مطالعه عناصر میزانسن از جمله اجزای صحنه، لباس و حالات شخصیت ها، رنگ و فضا در نگاره های کمال الدین بهزاد شد. نگارنده پس از بررسی های به عمل آمده به این نتیجه رسید که شیوه های بیان تصویری در نگاره های کمال الدین بهزاد می توانند در میزانسن برنامه های نمایشی تلویزیون استفاده شوند. ارتباط بصری عناصر دراماتیک مرتبط ،تضاد بصری در خدمت روایت ،ترکیب بندی روایی ،اخلاق گرایی بصری ،نوع پوشش منتج از متون اسلامی ،پیوستگی فضا و شخصیت به عنوان وجه الهی با حفظ مراتب ،ایجاد بار بیانی با محرک رنگی در فضای خنثی ،ایجاد حس انتظار وپیشگویی نمای بعدی از جمله مواردی است که می تواند بخشی از الگوی میزانسن برنامه های نمایشی تلویزیون را تشکیل دهد .