نوزده تن از فرماندهان لشکر که در جنگ هشت ساله ایران و عراق به شهادت رسیدند از خود وصیت نامه بر جای گذاشته اند. وصیت نامه ها گونه هایی مهم از اسناد و ادبیات به جای مانده از جنگ را شامل می شوند؛ و بررسی و تحلیل آنان به ویژه از نگاه نشانه شناسی می تواند رویکردی تازه به این مقوله باشد. نشانه شناسی معاصر به چگونگی آفرینش معنا و نه چیستی و معنای آفریده شده می پردازد. این دانش می تواند مبنایی برای فهم رویدادها باشد؛ و ابزاری برای تحلیل اندیشه ها، ایدئولوژی ها، فرهنگها و متون مربوط به آنها در اختیار قرار دهد. نشانه شناسی روش بررسی متون و تحقیقی بین رشته ای است؛ ولی سهم ادبیات در آن به اندازه ای است که می تواند پژوهش های ادبی را به خود اختصاص دهد. در این پژوهش کنش ها و جملات نوشتاری در وصایا تقطیع، بررسی و تحلیل گردید و مشخص شد که متون وصایای فرماندهان شهید لشکر عمدتاً شامل کنش های ترغیبی و ارجاعی و عاطفی است و نسبت فراوانی آنها نیز نزدیک به هم است. همچنین بیشترین کاربرد زمان افعال در جملات و کنش های وصایا مربوط به زمان حال و سپس مربوط به زمان آینده است. ضمناً در بررسی های بینامتنی، استفاده فراوان از آیات، احادیث و کلام سایرین در متن وصایا نشانگر آن است که فرماندگان شهید لشکر در حد بالایی تحت تاثیر رهبران و پیشگامان انقلاب به ویژه امام خمینی و همچنین آموزه های قرآنی و دینی بوده اند.