هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات تمرین و بی تمرینی بر ظرفیت های هوازی و بی هوازی دانشجویان پسر ورزشکار می باشد. از ویژگی های این تحقیق این است که تا بحال در کشور تحقیقی در باره بی تمرینی صورت نگرفته است . ابتدا در شروع تحقیق با انجام آزمون اولیه هر دو شاخص اندازه گیری شد. پس از طی مدت دوازده هفته تمرین پیش آزمون بی تمرینی صورت گرفت تا علاوه بر تعیین اثر تمرین در مقایسه با پس آزمون در پایان سه هفته بی تمرینی اثر بی تمرینی نیز بر ظرفیت های یاد شده مشخص شود. در ابتدا دوره بی تمرینی آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شده بودند. در این بررسی متغیر مستقل تمرین و بی تمرینی و همچنین متغیر وابسته ظرفیتهای هوازی و بی هوازی بو که به ترتیب از آزمونهای کاتن و سارجنت برای اندازه گیری آنها استفاده گردید. با توجه به اثر متغیرهای غیرقابل کنترل این تحقیق ، پژوهشی نیمه تجربی است.