هدف از اجرای پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی آموزش معنویت و آموزش برنامه ریزی عصبی کلامی بوده است . نمونه پژوهش شامل 45 زوج مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بود که به شیوه تصادفی ]چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. یکی از گروه های آزمایشی 8 جلسه آموزش معنویت و دیگری 8 جلسه آموزش برنامه ریزی عصبی کلامی دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزار به کار رفته در این پژوهش پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپاینر (1976) بوده که از روایی و پایایی خوبی برخوردار است. نتایج پژوهش نشان داد آموزش معنویت و آموزش برنامه ریزی عصبی کلامی بر سازگاری زناشویی زوجین موثر بوده است. همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد آموزش برنامه ریزی عصبی کلامی برسازگاری زناشویی (توافق، ابراز و همبستگی) موثرتر بوده است . بنابراین می توان نتیجه گرفت آموزش معنویت و برنامه ریزی عصبی کلامی در کنار سایر روشها می تواند بر سازگاری زناشویی تاثیر داشته باشد.

مقدمه و هدف: تحلیل استخوان فک پس از کشیدن دندان ها یک مشکل شایع بین بیماران است. در این شرایط قرار دادن ایمپلنت در استخوان و رسیدن به بقا و زیبایی مناسب با مشکل مواجه می شود.یکی از روش های درمانی جهت بازسازی استخوان از دست رفته استفاده از آلوگرفتهاست. اگرچه با این روش از مشکلات محل دهنده اجتناب می شود اما استفاده از این مواد در بازسازی های وسیع ریج نتایج متناقضی را نشان داده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نتایج کلینیکی و رادیوگرافیک استفاده از demineralized freeze-dried cancellous block allograft در افزایش عرض ریج بی دندان صورت گرفت. روش کار و مواد: ? بیمار (2 مرد و 5 زن با متوسط سن22/12± 28/38 سال) وارد مطالعه شدند. بازسازی طرفی استخوان با استفاده از بلاک های آلوگرفت دمینرالیزه اسفنجی همراه با پیچ های تثبیت کننده و غشا کلاژنی قابل جذب صورت گرفت. اندازه گیری عرض استخوان حین جراحی و 6 ماه پس از آن در زمان قرار دادن ایمپلنت به کمک استنت آکریلی و 3 میلی متر پایین تر از کرست باکالی دندان مجاور صورت گرفت. همچنین تصویر cbct همراه با استنت آکریلی دارای یک شاخص رادیواپک در ناحیه بی دندانی در ابتدای مطالعه و 6 ماه پس از جراحی از بیماران تهیه و اندازه گیری عرض استخوانی جهت ارزیابی مقدار استخوان بدست آمده انجام گرفت. یافته ها: میانگین افزایش عرض کلینیکی و رادیوگرافیک به ترتیب 90/1±70/1 و 52/1± 28/1 میلی متر محاسبه گردید که از نظر آماری این اختلافات معنی دار نبود. (به ترتیب 056/0p = و067/0= p) نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد استفاده از بلاک های اسفنجی دمینرالیزه همراه با غشا قابل جذب در بازسازی نواقص عرضی ریج نتایج قابل پیش بینی ندارد و لذا انجام مطالعات وسیع تر و با تعداد نمونه های بیشتر جهت یافتن فاکتورهای مداخله گر پیشنهاد می شود

مقدمه: هدف از این مطالعه تعیین اثر بارگذاری فوری ایمپلنت‏های کاشته شده در حفره دندان‏های تازه کشیده شده بر موفقیت کلینیکی ایمپلنت با جمع آوری، ارزیابی و مرور نظام مند مقالات مرتبط با این موضوع می‏باشد. مواد و روش‏ها: در این مطالعه جستجو در بانک‏های اطلاعاتی pubmed, scopus و isi (web of science) انجام شد. و با توجه به کلمات کلیدی انتخاب شده، کلیه مقالاتی که تا 22 اکتبر 2013 در این بانک‏‏ها ایندکس شده بودند، با محدودیت زبان انگلیسی گردآوری و مورد ارزیابی قرار گرفت. مقالاتی که با توجه به خلاصه مقاله، شرایط اولیه ورود به مطالعه را داشتند مورد ارزیابی متن کامل مقاله قرار گرفتند. در صورتی که هر مقاله بر اساس طبقه‏بندی oxford، دارای اعتبار بالا یا متوسط بود، اطلاعات مورد نیاز استخراج می‏گردید. با توجه به مطالعات به دست آمده، مطالعات در سه گروه تقسیم و با روش‏های متاآنالیز مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‏ها: پس از جستجو در بانک‏های اطلاعاتی تعداد 1270 مقاله به دست آمد. بعد از خواندن خلاصه مقالات، متن کامل 132 مقاله تهیه گردید و 21 مقاله از میان آنها جهت متاآنالیز انتخاب گردید. نتایج متاآنالیز نشان داد که بین ایمپلنت فوری و تاخیری از نظر میزان موفقیت در هیچ یک از گروه‏ها تفاوت معنی‏داری نیست اما ایمپلنت فوری تحلیل استخوان کمتری را در سال اول نشان داد. نتیجه گیری: کاربرد ایمپلنت فوری و بارگذاری فوری به همراه آن در صورت وجود شرایط ایده‏آل برای این روش، موثر در جهت کاهش زمان درمان و کاهش تحلیل استخوان در کوتاه مدت می‏باشد.