چکیده این رساله به تحلیل جریان موج نو با محوریت آثار احمدرضا احمدی از ابتدا تا امروز، به عنوان بنیان گذار این جریان می پردازد. فصل اول این رساله به بیان کلیات جریان موج نو، عوامل پیدایی آن، شعرحجم، بیانیه ی شعر حجم، انواع موج نو، ویژگیهای موج نو (ادبی و فکری) و معرفی برخی از شاعران این جریان اختصاص می یابد. در فصل دوم نگارنده برآن شد تا براساس نظریه ی ساختارگرایی به بررسی تقابلهای دو جزئی در اشعار احمدی بپردازد. این تقابلها در سه دسته کلی حضور و غیاب جای می گیرند: 1- بینش نوستالژیک (کودکی/ بزرگسالی، وضعیت مطلوب گذشته/ وضعیت نامطلوب امروز، حضور/عدم حضور خانواده)، 2- مرگ و زندگی، 3- شکوه و شکایت (ارزشها/ ضد ارزشهای شعری گذشته و زمان حال شاعر، ارزشها / ضد ارزشهای اخلاقی، انسانی....) تعداد اشعاری که در شکوه و شکایت جای می گیرند بیش از دیگر تقابلهاست. در فصل سوم نگارنده بر روایت و مشخصاً کانون روایت در اشعار احمدی متمرکز می شود و از دو منظربه کانون روایت در اشعار احمدی می نگرد:1- ارتباط کانون با موضوع روایت 2- ارتباط کانون با راوی.در ارتباط کانون با موضوع روایت ، کانون روایت از نظر فاصله و سرعت،زمان و کانون روایت،کانون و محدوده ی دانش و کانون عینی و ذهنی مورد بررسی قرار می گیرد ودر ارتباط کانون با راوی، کانون روایت متغیر،کانون دید درونی و بیرونی،کانون روایت از نظر مکان راوی و شخص دستوری آن بررسی می شود. در فصل چهارم اشعار این شاعر از دیدگاه فرما لیسم مورد بررسی قرار می گیرد ومفهوم شکل و فرم،نقد جدید و فرما لیسم، فرما لیسم روسی ود ستاورد های فرما لیستها تبیین می شود در انتها پس از نقد فرما لیستی چند نمونه از اشعار شاعر، در مورد چگونگی آشکار سازی صناعت از جمله طرح فر ما لیستی،هزل رسوم نوشتار و تحریف زمان و نمود برجسته سازی در اشعار شاعر که شامل کنار نهادن وزن نیمایی،فردیت شعر و فرم فرما لیستی ـ پست مدرنیستی است، بحث می شود. واژگان کلیدی: موج نو، تقابل های دو جزئی، روایت، فرمایسم و احمد رضا احمدی

تحقیق «نقد و بررسی طنز در شعر معاصر کرمان» به شعر شاعران معاصر استان کرمان از منظر طنزپردازی می پردازد. این تحقیق، حضور طنز در آثار این شاعران را بررسی و تحلیل می کند و نگاهی نیز به پیشینه شعر طنز در کرمان و شعر طنز کرمان در دوره معاصر دارد. به نظر می رسد طنز به عنوان ابزاری کارآمد به ویژه در حوزه انتقاد و اعتراض اجتماعی، در آثار برخی از شاعران معاصر کرمان حضوری برجسته و پررنگ دارد و ایشان برای بیان شاعرانه خود از عنصر طنز بهره برده اند. آنچه باید به عنوان ضرورت و اهمیت انجام این تحقیق در نظر گرفته شود، پرداختن به چهره کم تر نمایان شده شعر استان کرمان یعنی شعر طنز، نشان دادن حضور پررنگ طنز در شعر شاعران معاصر کرمان، معرفی شاعران طنزپرداز این دیار در دوران معاصر، ارائه نمونه هایی از اشعار طنز و طنزآمیز شاعران کرمان و نقد و بررسی روش های ساخت طنز در آن اشعار است که با روش کتابخانه ای و ضمن بررسی آثار و اشعار مکتوب شاعران استان کرمان در دوره معاصر انجام می شود. در مجموع، شعر و شاعر کرمان در دوره معاصر با طنز انس و الفتی محکم دارد، هم از نظر حضور پررنگ طنز در شعرهایی که به جد سروده می شوند، و هم به لحاظ شعر طنز که به نظر می رسد در موقعیتی فراگیر و رو به پیشرفت در بین شاعران استان کرمان قرار دارد.

چکیده موضوع رساله حاضر بررسی یکی از جنبه های زیباشناسی سخن فارسی ، بیان در دیوان یغمای جندقی می باشد که هدف ازتدوین آن مشخص شدن جنبه های بیانی دیوان بغمای جندقی است که در 6 فصل تنظیم شده است . در فصل نخست به طرح و کلیات تحقیق پرداخته شده و در فصل دوم مختصری از زندگینامه یغمای جندقی ارائه گردیده و در فصل سوم با ارئه تعریفی از شعر و آنچه که ما آن را علم بیان می نامیم سعی گردیده تا محدوده این علم مشخص گردد . در فصل چهارم که قسمت اصلی پایان نامه نیز می باشد به بررسی جنبه های بیانی دیوان یغما پرداخته شد . شیوه کار بدین صورت است که ابتدا تعریفی از هرکدام از جنبه های علم بیان ارائه شده و در ادامه دیوان یغما مورد بررسی و ابیات مربوط به آن بخش از علم بیان استخراج و به صورت شاهد مثال و ابیات ارجاعی آورده شده است . در پایان هر بخش از این فصل با ارائه نمودار آماری میزان بسامدی هر کدام از این جنبه های علم بیان ارائه گردیده است . در فصل پنجم بر آن شدیم تا بررسی محتوای اشعار یغما درونمایه ای کلی از اشعار یغما و اصطلاحات رایج به کار برده شده در دیوان را برای مطالعه کنندگان ارائه نماییم و در نهایت در فصل ششم با ارائه یک نمودار کلی از چهار رکن اصلی علم بیان مورد استفاده شاعر تلاش نمودیم تا مشخص گردد این شاعر از کدام یک از ابزارها و شیوه های مخیل نمودن کلام به چه میزان بهره برده است.

روش تحقیق دراین پژوهش توصیف به همراه برداشت های استنباطی است وباتحلیل ومقایسه هریک ازاثرپذیری ها درگلشن رازسعی شده پایان نامه قابل دفاعی ارائه گردد. اثرپذیریها ازلحاظ کثرت عبارتنداز: 1-اثرپذیری چندسویه2-تلمیحی 3-تصویری 4-گزاره ای 5-گزارشی 6-واژه گانی

در این پزو.هش، ویژگیهای بدیعی و بیانی در غزلیات پژمان بختیاری بر اساس چهار چوب نظری کتاب سبک شناسی دکتر شمسا بررسی شده است. بنابراین دیدگاه، غزل های پژمان در سطح ادبی مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج آن بیان شده است. هنر تصویر گری شاعر بیشتر استفاده از آرایه های بیانی، استعاره، تشبیه و کنایه است این استفاده در حد متوسط و رایج است به طوری که کلام را پیچیده و معنا را غیرقابل دسترس نمی کند. تصویر های او یک بعدی است و بعضاً دو بعدی است و تراکم تصویری ندارد. همین امر فهم شعر او را آسان می کند. از نظر بدیعی نیز شاعر بیشتر از آرایه های سجع، جناس، مراعات نظیر، تضاد، تصدیر، اغراق بیانی استفاده کرده است. موضوع اکثر غزل های پژمان بیشتر عشق و غم اندوه ناشی از عشق و ناملایمات روزگار و فقر ظاهری و بی وفایی و جفا کار بودن معشوق می باشد، مهمترین یافته ای که در این پژوهش به منص? ظهور رسیده که در نوع خود بی نظیر و مسبوق به سابقه نیست آن است که برخلاف عقیده صاحب نظران، که غزل حماسی را مربوط به ادبیات انقلاب می دانند، باید آغازگر و مبتکر غزل حماسی را پژمان بختیاری بدانیم که غزلی در بحر متقارب و مضمون و لحن حماسی دارد. این غزل در صفحه 160 دیوان اشعار او تحت عنوان (غسل وطن پروران) و در پژوهش حاضر تحت عنوان غزل 191 انعکاس داشته است.

چکیده : بدیعیّات به عنوان فنّی نو و بی سابقه در دوره ای از ادبیّات دو ملّت ایران و عرب پدید آمد. دوره ای که ادبیّات و بخصوص شعر در حال حرکت به سمت جمود و انحطاط بود. هرچند که در این دوران با خیل عظیمی از ادبا و دانشمندان برخورد می کنیم که خدمات ارزنده ای به ادب و ادبیّات کرده اند؛ امّا در حقیقت همان معانی گذشته را شرح و بسط دادند. دوره ای که معانی در زیر لایه های ستبر لفظ پردازی پنهان شده است. بدیعیّات که در زبان عربی بیشتر در مدح پیامبر اکرم«ص» و منقبت ائمه اطهار سروده شده است؛ درزبان فارسی در مدح امرا و سلاطین، به قصایدی اطلاق می شود که بنای هر بیت بر صنعتی استوار باشد و بنا به میل شاعر دارای بحور مختلف عروضی است. پژوهش انجام شده به بررسی بدیعیّه سرایی در دو ادب فارسی و عربی پرداخته است. برای بررسی این مطلب، ابتدا کتب تاریخ ادبیاتی و بعد کتب بلاغی و بدیعی مورد مطالعه قرار گرفته؛ سپس به تقسیم بندی شاعران صنعت پرداز و ذکر شاعران بدیعیّه سرا پرداخته شده است.و پیشینه این نوع شعر خوانی را در دو ادب فارسی و عربی مشخّص نموده. ودر نهایت به بررسی و آوردن مثال هایی در این زمینه روی آورده شده است. روند بیان مطالب در این مجموعه، به این صورت است که ابتدا مقدمه ای در باب مطلب مورد نظر آورده شده و سپس به بیان مطلب اساس پرداخته شده است.بعد از آن شاعرانی که در این زمینه آثاری داشتند نام برده و شواهد و نمونه هایی برای آن آورده شده است. بنابر اسناد تاریخی که در کتب تاریخ ادبیّات موجود است؛ بدیعیّه سرایی ابتدا در بین شاعران فارسی زبان شکل میگیرد؛ هرچند که اعراب در زمینه تألیف کتب بدیعی بر ایرانیان مقدّم هستند. مبدع این فن در بین فارسی زبانان قوامی مطرّزی گنجوی است. و سپس حدود نیم قرن بعد در بین اعراب توسط امین الدین اربلی، برای نخستین بار سروده می شود. این بدیعیّات در دو ادب دارای تفاوتهایی در زمینه بحر عروضی و موضوع شعر هستند.

اساطیر، عامل پیوند گذشته، حال و آینده به یکدیگر و شریان های جاری مشترک، میان اقوام و ملل هستند. روایاتی که از دریافت ها، تأمّلات و احساسات عمیق درونی و بیرونی، پرده بر می دارند و گذر زمان از بار معنایی آن ها نمی کاهد. بر خلاف آن چه که برخی می-پندارند، اسطوره هرگز نمی میرد؛ چراکه ذهن بشر، اسطوره ساز و حافظ آن ها است. ناخودآگاه جمعی بشر، از مهم ترین عوامل حفظ این باورها و اطّلاعات پیش از تاریخ و منعکس کنند? آن-ها در عصر حاضر، به ویژه در رویا و هنر است. در این پژوهش به بررسی اسطوره هایی پرداخته شده است که حاصل تأثیر و نقش ناخودآگاه جمعی در شعر خواجه شمس الدّین محمّد، حافظ شیرازی، است؛ چرا که این بخش از ذهن، در حالت جوشش عاطفه و احساس، در هنر و به صورت پنهان و در لفّافه، بیشتر، تجلّی می یابد. با بررسی و یافتن اسطور? پنهان در پس تشبیهات و استعارات که از جمله عوامل دیرینه و کهن پیوند دو رکن تشبیه و استعاره و جواز کاربرد آن دو در کنار یکدیگر و ادّعای همانندی یا این همانی آن ها است، می توان معنا و مقصود شاعر و ناخودآگاهی او را بهتر دریافت

پژوهش حاضر با عنوان «ارتباط حصر و قصر و تشبیه مضمر تفضیلی در دیوان حافظ»، به منظور بررسی و دریافت چگونگی ارتباط این دو مقوله ی مهم از علم معانی و بیان در دیوان حافظ انجام گرفته است. منابع اصلی تحقیق، کتاب های مهم و برجسته در زمینه بلاغت و به طور اخص معانی و بیان است. علاوه بر این کتب، به دلیل اینکه این پژوهش، درباره ی چگونگی ارتباط یک مبحث از علم معانی با مبحثی از علم بیان در دیوان حافظ است، این دیوان نیز به عنوان منبعی اصلی مورد استفاده قرار گرفته است. نظریه ی اصلی تحقیق، اثبات این مهم است که استفاده از تشبیه مضمرتفضیلی می تواند به عنوان یکی از روش های ایجاد حصر و قصر در دیوان حافظ به حساب آید و این روش تا کنون مورد توجه و بررسی قرار نگرفته است. علاوه براین مهم، در جریان بررسی ابیاتی که در آن ها تشبیه مضمر تفضیلی وجود دارد، نوع استعاره ی به کار رفته در بیت (مکنیه یا مصرحه) نیز مورد بررسی قرار گرفته است تا بتوان دریافت چگونه ارتباطی بین این دو مقوله از علم بیان وجود دارد. روش تحقیق بکار رفته در این پژوهش، روش توصیفی است و به منظور گردآوری اطلاعات لازم، از کتاب های مختلف معانی و بیان استفاده شده است تا بتوان به اشرافی کامل برحصر و قصر و تشبیه مضمر تفضیلی دست یافت. در نهایت برای تحلیل اطلاعات، روش آمار گیری به کار گرفته شده است. جامعه آماری مورد بررسی، ابیاتی از دیوان حافظ هستند که در آن ها تشبیه مضمر تفضیلی وجود دارد. یافته ی اصلی این پژوهش، اثبات این نظریه است که استفاده از تشبیه مضمر تفضیلی می تواند به عنوان یکی از شیوه های ایجاد حصر و قصر مورد استفاده قرار بگیرد. یافته ی کناری و فرعی نیز این نکته است که، تشبیه مضمر تفضیلی لزوماً همراه با استعاره ی مکنیه نیست. نکته ی آخر این که: پژوهش حاضر بیانگر این است که بین دو علم معانی و بیان می توان راه های ارتباطی زیادی را اثبات کرد یا به وجود آورد که این مسأله بیانگر پویا بودن این دو شاخه از علم بلاغت است. کلید واژه: تشبیه- تشبیه مضمر- تشبیه تفضیلی- تشبیه مضمر تفضیلی- حصر و قصر- استعاره-استعاره مکنیه- استعاره مصرحه- دیوان حافظ

هدف این نوشته بررسی عناصر داستان( شخصیّت پردازی، زمانمندی، گفتگو، صحنه پردازی، کانون روایت) در کتاب دا است. این بررسی علاوه بر شناخت این چند عنصر در کتاب دا، می تواند زمینه آشنایی با عناصر دیگر داستان را نیز فراهم کند. نوع ادبی خاطره و داستان از منابع مهم ثبت شده درباره دفاع مقدّس و از مهم ترین اسناد و مدارک جنگ است که نقش مهمی در آثار ادبی، هنری و تاریخی ایفا می کند. دوران دفاع مقدّس آگنده از زیبایی ها، رنجها، شادی ها و نکته های عبرت آموز است. پدیدآورندگان بسیاری از این آثار امروز در بین ما نیستند. لازم است به منظور انتقال تجربه و احساس به آیندگان به زیباترین شکل ممکن خاطرات آنها را منتقل می کنند. یکی از کتاب های مهم در این زمینه که مورد استقبال قرارگرفته است، کتاب «دا» می باشد. همین امر مارا بر آن داشت تا با دقّت بیشتری در این کتاب از لحاظ نوع ادبی، تأثیر آن بر ادبیّات معاصر و دفاع مقدّس توجّه کنیم. این نوشته شامل چهار فصل است: فصل اوّل مروری مختصر دارد بر تعریف و اهمیّت موضوع، روش و پیشینه پژوهش، فرضیه ها و پرسش ها، هدف پژوهش و توضیح مختصر واژگان کلیدی، فصل دوم شامل بخش هایی درباره سیر خاطره نویسی در ایران و خاطره و گونه های مشابه آن است. فصل سوم به معرفی مختصر عناصر داستان به خصوص پنج عنصر مورد بررسی(شخصیت پردازی، زمانمندی، گفتگو، صحنه پردازی، کانون روایت) اختصاص یافته است. فصل چهارم مهمترین قسمت این نوشته است. در این فصل ابتدا کتاب «دا» به طور مختصر معرفی شده و خلاصه ای از داستان بیان شده است. و سپس، به ترتیب عناصر مورد نظر در کتاب بررسی شده و نمونه هایی نیز بیان شده است. و در آخر هم نتیجه گیری از مباحث مورد نظر است.

موضوع رساله حاضر ، بررسی اجتماعی دو رمان از ادبیات فارسی و عرب است. کافه پیانو فرهاد جعفری و گدا اثر نجیب محفوظ. نگارنده قبل از بررسی و نقد دو رمان ، مقدمه نسبتا مفصلی درباره تاریخچه و بزرگان جامعه شناسی ادبیات آورده است و سپس به بررسی مسائل اجتماعی ایران و مصر و هم چنین مسائلی که نویسندگان کتاب ها با آن ها درگیر بوده اند پرداخته است و در پایان ، دو کتاب بررسی شده اند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

این رساله از هفت فصل تشکیل شده است . فصل اول "مقدمه "است . و در آن راجع به داستان ، قصه ، قصه های عامیانه، روش تحلیل ساختاری داستان و ... بحث شده است . فصل دوم "گفتار"است و آن شامل گفت و شنودهای قهرمانان ، گفت و شنودهای معمولی ، با خود سخن گفتن قهرمانان ، گفتار مکتوب (نامه ها) و ... می شود. فصل سوم در باره کردارهاست و آن شامل جنگها، کشتن ، نیرنگ ، عشق بازی و سایر موارد متعدد دیگر از جمله مابعدالطبیعه و کردارهای مابعدالطبیعی می شود. فصل چهارم در باره پندارهاست که شامل تقدیر، چاره گری در برابر مرگ ، همگانی بودن مرگ و ... می شود. فصل پنجم راجع به قهرمانان است و آن تقسیم قهرمانان به : مردان درباری و وابسته به دستگاه حکومت ، زنان درباری و وابسته به دستگاه حکومت و عیاران می شود. فصل ششم در باره زمان و مکان است . فصل پایانی اختصاصا" مربوط به عیاران است و تحت عنوان "آیین عیاری " رقم خورده است ، در این فصل مفصلا" در باره کارهای عیاران یعنی رازداری ، یاری درماندگان ، فداکاری ، کمندافکندن ، نقب بریدن و سوگند عیاران و ... سخن به میان آمده است .

وصف در این پژوهش ، عبارت از هر تعبیر و بیانی است که شاعر به کمک آن بخشی از ویژگیها و حالات درونی و بیرونی ، جسمی و روانی ، مادی و معنوی اشخاص و قهرمانان را معرفی می کند.

حماسه یکی از مهیج ترین انواع ادبی است که شاعر در آن به شرح و توصیف اعمال پهلوانی و افتخارات قوم یا فردی می پردازد، به طوری که شامل مظاهر مختلف زندگی آنها باشد . کتاب حمله حیدری ملابمانعلی کرمانی متخلص به راجی ، حماسه ای دینی است که شاعر در ان به شرح و توصیف شجاعتهای قهرمانان و پیشوایان دینی بویژه حضرت علی (ع) پرداخته است . این کتاب مشتمل بر حدود سی هزار بیت است که در قالب مثنوی و در بحر متقارب سروده شده است و شاعر در سرودن آن بیشتر به شاهنامه فردوسی نظر داشته است . در این پایان نامه به کتاب حمله حیدری راجی از چشم انداز ویژگیهای سبکی حماسه نظر گردیده است که ویژگیهای سبکی حماسه به طور کلی به سه دسته مشخص قابل تقسیم است : ویژگیهای زبانی ، ادبی و محتوایی.کتاب حمله حیدری راجی به دلیل ماهیت مذهبی اش ، در زمینه ویژگیهای محتوایی حماسه با حماسه های ملی نظیر شاهنامه فردوسی تا اندازه ای تفاوت دارد اما در زمینه ویژگیهای زبانی و ادبی حماسه تا حد زیادی از شاهنامه فردوسی متاثر است .

در این پایان نامه به توصیف و تصویرپردازی از شب در شعر فرخی و ناصرخسرو از سبک خراسانی وعراقی و خواجو از سبک عراقی پرداخته شده است.