اندیشه « تجربه دینی»، فصل مهمی از مباحث فلسفی و دین شناختی است. از مفاهیم نسبتاً نوینی است که همزمان با پیشرفت الهیات جدید، در کانون مباحث فلسفه دین، پدیدارشناختی دین، روانشناسی دین، و دین پژوهی تطبیقی مطرح شد. اما عقل گرایی و توسل سنتی به استدلال و متافیزیک در توجیه عقیده و باور دینی، با انتقادات عده ای از متفکران از جمله دکارت،کانت، و هیوم، با چالش های جدی مواجه شد. تمایل به رها سازی عقیده و عمل دینی از قید عقاید متافیزیکی و نظام های کلیسایی و اتکاء به تجربه انسانی سبب شد که مفهوم تجربه دینی نمود یابد.مباحث متنوع بسیاری در قلمرو تجربه دینی مطرح شده است. از جمله، تعریف تجربه دینی، ماهیت و حقیقت آن، و حجیت معرفت شناختی تجربه دینی از مسائل مهمی است که در فلسفه دین مورد توجه واقع شده و موجب شکل گیری نظریات مختلفی در این عرصه شده است. پس از تبیین بحث و زمینه های ظهور تجربه گرایی دینی، به بررسی نظریات مهم در باب سرشت تجربه دینی پرداختیم: 1.نظریه حسی بودن تجربه دینی 2. همانندی تجربه دینی با ادراک حسی 3. تبیین مافوق طبیعی تجربه دینی.به رغم تفاوت زمینه های تاریخی و شکل گیری اندیشه ها و مفاهیم مربوط به تجربه دینی در عالم غرب، آراء جیمز در این باب، به دلیل ابعاد و وجوه مختلف که مبتنی بر تعدد رهیافت های او بر این مسئله است، از سه منظر: تجربه گرایی اساسی، پراگماتیستی و خداگروانه قابل ارزیابی است. از منظر اول، دخالت دادن نظریات فلسفی مربوط به تجربه گرایی اساسی، معرف ویژگی خردگریزی تجربه دینی ناب در آراء اوست. از سوی دیگر با تأکید بر ویژگی پویایی و غایت مندی تجربه دینی، بیانگر رویکرد پراگماتیستی او به این مسئله است. و ایده های خداگروانه او با داوری معنوی در ارزیابی تجربه دینی و پویایی تجربه دینی مرتبط است. یکی از نقد های مهم که در نگاه پراگماتیستی اش به تجربه دینی محسوس است، رویکرد نسبی گرایی در ارزیابی امور دینی است که لازمه اش حقانیت همه ادیانی است که از تجربه تجربه دینی برخوردارند.

منطقه ی مورد مطالعه در کوه سرمه واقع در غرب شهرستان شهر بابک در استان کرمان قرار دارد. سن احتمالی این دگرگونی ها مربوط به سیمیرین آغازی می باشد و فاز های کوهزایی کرتاسه ی بالایی و ترشیاری باعث دگرگونی قهقرایی در این سنگ ها شده اند. سنگ های دگرگونی دارای رخساره ی آلبیت اپیدوت هورنفلس می باشند و سه فاز دگرگونی را متحمل شده اند. تنوع سنگ شناسی آن شامل هورنفلس، آندالوزیت– کردیریت- هورنفلس، کردیریت- هورنفلس، گارنت– هورنفلس، گارنت- آندالوزیت هورنفلس می باشد. مهم ترین رویداد در تشکیل این سنگ ها جایگیری سنگ های توده نفوذی گرانیتوئیدی در اثر فرآیند های تکتونیکی می باشد. برای پی بردن به منشأ سنگ ها چند نمونه برای تجزیهicp-ms وxrf به آزمایشگاه ارسال شدند. نتایج حاصل از این آنالیز ها نشان داد که مقدار al2o3 و sio2 در سنگ ها بالاست .این امر به دلیل وجود کانی هایی مانند آندالوزیت، کردیریت و گارنت در نمونه ها می باشد. در نمودارree آنومالی منفی eu به دلیل کاهش میزان کانی پلاژیوکلاز در سنگ ها است. منشأ سنگ های مورد مطالعه رسوبی و از نوع شیل بوده و محیط تکتونیکی آن ها احتمالا حاشیه فعال قاره ای می باشد