در این تحقیق، استحکام بخشی کامپوزیت های چوب پلاستیک در متداولترین فرآیند تولید آنها یعنی اکستروژن بررسی خواهد شد. نو آوری این رساله در تقویت بخشی با استفاده از روینگ های شیشه ممتد در داخل کامپوزیت چوب پلاستیک می باشد. بدین منظور ابتدا روینگهای شیشه به مذاب پلی اتیلن با استفاده از قالبی که در این تحقیق ساخته شده است، آغشته می شود. در این آزمایشها همچنین ضریب نفوذ پذیری پلی اتیلن مذاب در داخل روینگ شیشه اندازه گیری شد. سپس برای تولید کامپوزیت های هیبریدی یک دای با تغذیه عرضی ساخته شده است تا بتواند روینگهای شیشه آغشته شده از مرحله قبل را وارد مذاب چوب پلاستیک کند. متغیرهای این تحقیق عبارتند از: تعداد روینگ های شیشه (0-2-4-6)، درصد وزنی چوب (50-60-70)، وجود و عدم وجود پیوند دهنده بین چوب و پلاستیک. به استثنای کامپوزیت 50 درصد وزنی چوب (به دلیل ویسکوزیته پایین مذاب) در بقیه حالات کامپوزیتهای مطلوب تولید شده اند. برای ارزیابی خواص مکانیکی کامپوزیت های اکسترود شده از آزمونهای خمش، کشش و ضربه استفاده شده است. بیشترین بهبود در استحکام خمشی 132% و بالاترین استحکام خمشی بدست آمده mpa 84 می باشد. علاوه بر این شکست ناگهانی در نمونه های تقویت شده مشاهده نشد. نتایج آزمون کشش افزایش قابل توجهی نشان داده است بطوریکه بیشترین افزایش در استحکام کششی حدود شش برابر و بالاترین مقدار استحکام کششی mpa 72 به دست آمده است. بر خلاف آزمون خمشی، در بارگذاری کششی افزودن پیوند دهنده در برخی از کامپوزیت های تقویت شده نتیجه منفی داشته است. مقاومت به ضربه افزایش فوق العاده ای داشته بطوریکه در درصد وزنی چوب 60 و تعداد روینگ تقویتی شش، حدود 20 برابر شده است. همچنین رفتار کششی کامپوزیتهای چوب پلاستیک با روابط تئوری بررسی شده است. در پایان به منظور مقایسه اثر استحکام بخشی الیاف ممتد با الیاف غیر ممتد، روینگهای تقویت آغشته شده در سه طول 5، 15 و 25 میلیمتر بکار گرفته شده است. این آزمایشها در کامپوزیت 70 درصد وزنی چوب و با درصد وزنی الیاف غیر ممتد یکسان با چهار روینگ انجام شد. نتایج آزمون های مکانیکی بر روی کامپوزیت های تقویت شده با الیاف غیر ممتد نشان داد که الیاف کوتاه تقویت بخشی بر زمینه چوب پلاستیک نداشته است.

یکی از بزرگترین مشکلات جوامع شهری، ازدحام ترافیک ناشی از تردد وسایل نقلیه شخصی است؛ که برای حل این مشکلات راهکارهای مختلفی در مدیریت تقاضای حمل ونقل ارائه شده است. در بسیاری از مطالعات، بر قیمت گذاری شبکه معابر و محدوده های با تردد زیاد با هدف کاهش استفاده از خودرو شخصی و استفاده از سیستم های جایگزین به عنوان هدف اصلی سیاست های مدیریتی حمل ونقل تأکید شده است. شناخت رفتار سفرکنندگان تحت تأثیر این سیاست گذاری میتواند به تصمیم گیران برای اتخاذ تصمیمات بهتر و کاراتر کمک کند. در این پژوهش نسبت به بررسی اثر قیمت¬گذاری راه بر آلودگی هوا در بزرگراه شهید همت تهران اقدام شد. برای این منظور از روش رجحان بیان¬شده برای جمع¬آوری اطلاعات موردنیاز استفاده شد که در این راستا 219 مصاحبه انجام و وارد بانک اطلاعاتی شد. چندین سناریوی قیمتگذاری در شرایط مختلف آب وهوایی با استفاده از روشهای طراحی تجربی تعریف شد و به همراه مشخصات اقتصادی-اجتماعی و اطلاعات سفر رانندگان مورد پرسش قرار گرفت. با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده و متغیرهای تعریف شده نسبت به پردازش مدلهای لوجیت دوگانه و چندگانه اقدام شد. برای تحلیل اثر قیمتگذاری بر جریان ترافیک و میزان انتشار آلاینده های ترافیکی، از نرم¬افزار شبیه¬سازی aimsun استفاده شد. بر اساس نتایج این تحقیق، سهم پذیرش هزینه عبور در قیمت 1000 تومان برابر با 91/64 درصد است. میزان مصرف سوخت در این قیمت برابر با 91/49 % و میزان انتشار آلاینده های دی اکسید کربن، اکسیدهای نیتروژن، ذرات معلق و ترکیبات آلی فرار به ترتیب برابر با 82/56، 46/49، 8/36 و 17/63 درصد است. در بالاترین قیمت (10000 تومان)، سهم پذیرش هزینه عبور، مصرف سوخت، انتشار آلاینده های دی اکسید کربن، اکسیدهای نیتروژن، ذرات معلق و ترکیبات آلی فرار به ترتیب برابر با 47/5، 57/3، 98/3، 85/2، 22/1 و 86/4 درصد میباشد. در این تحقیق بیشترین کارآمدی به لحاظ کاهش میزان آلاینده ها در قیمت 3000 تومان به دست آمد.

چکیده ندارد.