در چند دهه اخیر مساله ی جذب سطحی مولکول روی سطح pt توجه زیادی را به خود جلب کرده است. محاسبات مبتنی بر نظریه تابعی چگالی، dft تقدم جایگاه های جذب سطحی co روی pt 111 را در پوشش ها کم به صورت ابتدا جایگاه تهی، سپس جایگاه bridge و در نهایت جایگاه top پیش بینی میکنند. این در حالی است که بر اساس مشاهدات تجربی ، در پوشش های کم ابتدا جایگاه های top پوشیده میشوند و سپس با افزایش پوشش، جذب در جایگاه bridge دیده میشود. به علاوه هیچ گزارش تجربی مبنی بر مشاهده ی جذب در جایگاه تهیه وجود ندارد. امروزه دلیل اصلی بروز این نتاقض را ضعف تابعی های موضعی و شبه موضعی در برآورد دقیق قدرت پیوندهای مولکولی با درجات مختلف میدانند. ضمن آن که نظراتی نیز مبنی بر اهمیت اعمال تصحیحات نسبتی در محاسبات ارائه شده است. در تلاش برای یافتن تابعی مناسب و رفع این تناقض اثر به کارگیری تابعی و اعمال مراتب مختلف تصحیحات نسبتی را بررسی کرده ایم. پس از بهینه سازی ها و واهمش های دقیق به این نتیجه رسیدیم که تابعی metagga نتایج بهتری نسبت به تابعی gga میدهد. این تابعی اختلاف انرژی جذب سطحی بین جایگاه های top و تهی fcc را تقریبا نصف مقدار به دست آمده با gga میدهد. همچنین تاثیر اعمال تصحیح نسبیتی شامل برهمکنش اسپین - مدار را نیز بررسی کردیم. اعمال این بر همکنش برخلاف اظهارهای دیگران نه تنها نتایج را بهبود نداد. بلکه حتی پایداری جایگاه fcc را بیشتر برآورد کرد. به نظر میرسد در این مساله تابعی metagga توصیف بهتری از سطح فلز پلاتین ارائه میکند. همچنین به نظر میرسد خطاهایی وجود دارد که در محاسبات شامل تصحیح نسبیتی از مرتبه ی اسکالر - نسبتی یکدیگر را خنثی میکنند ولی در محاسبات دقیق تر شامل تصحیح نسبتی از مرتبه ی اسکالر-نسبیتی یکدیگر را خنثی میکنند ولی در محاسبات دقیق تر شامل تصحیح اسپین -مدار نمایان میگردند. مطالعه برای پیدا کردن منشا نتایج ضعیفتر در محاسبات شامل برهمکنش اسپین - مدار میتواند پیشنهادی برای ادامه ی تحقیقات در این زمینه باشد.