در این مطالعه از نانو جاذبsba-15 اصلاح شده با پلی آنیلین بمنظور حذف رنگزای راکتیو زرد 15 استفاده گردید. از دستگاه میکروسکوپ الکترونی عبوری برای تعیین مورفولوژی سطح ، از طیف سنج مادون قرمز تبدیل فوریه به منظور تایید پوشش نانو جاذبsba-15 با پلیمر پلی آنیلین و از تکنیک (بمنظور اندازه گیری سطح موثر) استفاده شد. پارامتر های موثر بر حذف رنگزا از جمله ، مقدار جاذب و غلظت رنگزا بررسی و بهینه شدند. دستگاه اسپکتروفتومتر جذبی بمنظور تعیین مقدار ماده رنگزا در محلول استفاده شد. نتایج نشان دهنده کارامد بودن جاذب انتخاب شده بمنظور حذف رنگزای راکتیو زرد 15می باشد. برای تعیین نوع ایزوترم جذب از ایزوترم های جذب لانگمیور و فرندلیش و برای تعیین نوع معادله سینتیک جذب از معادلات شبه مرتبه اول و دوم استفاده شد. پارامترهای ترمودینامیکی جذب اعم از آنتالپی، آنتروپی و انرژی آزاد گیبس تعیین شدند. نتایج نشان دهنده گرماگیر بودن فرایند جذب می باشد.

نانو کامپوزیت ها با افزایش نانو ذرات خاک رس با نسبت 1،3و 5 درصد به وینیل استر تهیه گردید. بدین ترتیب که ابتدا رزین وینیل استر به مقدار 100 گرم داخل همزن ریخته شد و سپس نانو پودرها با توجه به درصدهای مورد نظر که قبلاً گفته شد به رزین اضافه شد و به مدت 3 ساعت داخل همزن با دور rpm 2000 با یکدیگر مخلوط شدند.در مرحله بعد پروکساید به عنوان آغازگر به مقدار5/1? وزنی رزین به مخلوط اضافه و مخلوط با دست هم زده شد. در آخر هم کبالت نفتنات به میزان 5/0? وزنی رزین به مخلوط اضافه و مخلوط با دست مخلوط شد. در مرحله آخر برای انجام عملیات پخت ، قالب ها به مدت 24 ساعت در دمای محیط نگه داشته می شود تا عملیات پخت انجام شود. سپس برای پخت نهایی ، نمونه ها به مدت 5 ساعت در دمای 100 درجه سانتیگراد نگه داشته شدند. در این پروژه تاثیرات تابش پرتوی الکترونی و حضور نانورس بر خوردگی الکتروشیمیایی نانو کامپوزیت های وینیل استر /مونت¬موری¬لونیت اصلاح شده، در دو محیط اسیدی و بازی از طریق اندازه¬گیری پلاریزاسیون تافل مورد بررسی قرار گرفت. آماده¬سازی نانوکامپوزیت¬ها از طریق اختلاط مکانیکی و التراسونیک انجام شد و ساختار به کمک آنالیزهای پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی عبوری بررسی شد. آثار مکان جای گیری نانو ذرات خاک رس بر رفتار رئولوژیکی و ریزساختار وینیل استر با استفاده از آزمون های رئولوژیکی در میدان های جریان برشی نوسانی، گذار و پایا و همچنین با استفاده از آزمون های tem وxrd مطالعه شد. . نتایج حاصل از آزمون های tem و xrd تأیید کرد، نوع ذرات کلویزیت 30b در فاز زمینه وینیل استر نیز قرار گرفتند طبق نتایج حاصل از آنالیز پراش اشعه ایکس، باعث تشکیل ساختار اکسفولیت و اینترکلیت در نمونه های نانوکامپوزیت تهیه شده را تایید کرد. در خواص شیمیایی ساختار اینترکلیت در 5% وزنی مطلوب می باشد. افزودن نانورس تا 5% وزنی می¬تواند در محیط قلیایی و اسیدی باعث کاهش در پتانسیل خوردگی شد و مقاومت به خوردگی را افزایش داد. پرتودهی تا مقدار kgy500 در محیط قلیایی و اسیدی باعث کاهش در پتانسیل خوردگی می¬شود اما در مقادیر بالاتر با افت مقاومت به خوردگی همراه خواهد بود. نمونه 5% وزنی پرتودهی شده در kgy 500 بهترین مقاومت به خوردگی را دارد.

در این مطالعه، کاربرد نانولوله کربنی پوشش داده شده با پلی آنیلین برای حذف سریع رنگزای آبی مستقیم 199 از محلول های آبی موردمطالعه قرار گرفت. تأثیر متغیرهای موثر بر فرآیند رنگ بری نظیر مقدار جاذب، غلظت رنگزا، ph محلول و زمان تماس بررسی شد. نانولوله کربنی تهیه و نشاندن پلیمر آنیلین بر روی آن توسط تکنیک های sem و ft-ir تأیید شدند. ایزوترم حالت تعادل با مدل های جذب لانگمویر و فرندلیش بررسی گردید. نتایج نشان داد که رنگزای آبی مستقیم 199 از ایزوترم لانگمویر تبعیت می کند. مدل شبه مرتبه اول و دوم برای بررسی سینتیک داده ها استفاده شد. فرآیند جذب رنگزای آبی مستقیم 199 از معادله سینتیکی شبه مرتبه دوم تبعیت می کند که نشان می دهد فرآیند بوسیله جذب فیزیکی قابل کنترل است. در این تحقیق مشخص شد که واکنش خود به خودی است. نتایج نشان می دهد که نانوکامپوزیت پلی آنیلین/mwcnt می تواند به عنوان یک جاذب کارآمد برای حذف رنگزای آبی مستقیم 199 از محلول های آبی مورداستفاده قرار گیرد.

چکیده در این کار تحقیقاتی با به کارگیری ذرات نانومتری خاک رس اصلاح شده و سازگار کننده مالئیک انیدرید و پلی پروپیلن، نانو کامپوزیت پروپیلن/خاک رس/ مالئیک انیدرید تهیه گردید. ابتدا نمونه های 1، 3و 5 درصدی خاک رس تهیه شد. برای تهیه نانو کامپوزیت ها باید از روش پلیمریزاسیون ذوبی استفاده شد تا ذرات به خوبی در پلیمر توزیع گردد. در مرحله بعد پس از قالب گیری نمونه ها با استفاده از استانداردهای موجود، پخش خاک رس درزمینه? پلیمری به وسیله روشxrd (تفرق اشعه ایکس) وtem (میکروسکوپ الکترونی عبوری) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده وجود ساختار اینترکلیت در نمونه نانو کامپوزیتی تائید نمود . نمونه ها با اشعه الکترونی پرتودهی شد و رفتار رئولوژی نمونه ها و خواص مکانیکی آن ها مورد مطالعه قرار گرفت و نتیجه زیر حاصل گردید اضافه کردن سازگار کننده مالئیک انیدرید به پلی پروپیلن قابلیت پخش خاک رس اصلاح شده در ماتریس پلی پروپیلن را بهبود بخشیده و ساختار همگنی به وجود آورده و روی بهبود خواص تأثیر دارد.خواص مکانیکی و رئولوژی نمونه ها با (1، 3 و 5) درصد وزنی خاک رس به وسیله دستگاه تست کشش مورد بررسی قرار گرفت. وجود نانو ذرات خاک رس درزمینه? پلی پروپیلن، منجر به تشکیل ساختار شبه پلاستیک میان نانو ذرات خاک رس و درنتیجه تغییر رفتار رئولوژیکی گرانرو کشسان خطی آن در بسامدهای کم از شبه مایع به شبه جامد شد. درحالی که مقادیر توابع گرانرو کشسان خطی نانو کامپوزیت از پلی پروپیلن در بسامدهای زیاد تقریباً نزدیک به نمونه خالص بوده است. در نانو کامپوزیت پلی پروپیلن /خاک رس مقاومت کششی کاهش 42/13 درصدی تا مقدار خاک رس پنج درصدی از خود نشان می دهد که این نشانگر آن است که خاک رس اصلاح شده روی پلیمر پلی پروپیلن دارد.درصورتی که مدول یانگ افزایش می یابد. در نمونه های نانو کامپوزیت تهیه شده با افزایش درصد وزنی خاک رس اصلاح شده، مدول یانگ نانو کامپوزیت ها افزایش یافته، درحالی که مقاومت کششی به کندی کاهش پیدا می کند. فرآیند پرتودهی نمونه ها نشان داد که نانو کامپوزیت با پنج درصد وزنی خاک رس اصلاح شده مدول یانگ بالاتری نسبت به بقیه نمونه ها دارد. کلیدواژه : نانو کامپوزیت، کلوزیت 15a،رئولوژی، خواص مکانیکی، پلی پروپیلن، مالئیک انیدرید، پرتو الکترونی