هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، آزمون مدل رابطه علّیِ بین پیوند با مدرسه، پیوند خانوادگی، وضعیت اجتماعی اقتصادی خانواده، شیوه های فرزندپروری پدر و مادر و عملکرد تحصیلی با میانجی گری زورگویی کردن و قربانی بودن در دانش آموزان پسر و دخترِ مقطع راهنمایی شهر شیراز بود. روش: بدین منظور تعداد 564 نفر از دانش آموزان دوره ی راهنمایی تحصیلی شهر شیراز (و پدران و مادران آنها) به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. آزمودنی های پژوهش، به مجموعه ای از ابزارهای پژوهشی شامل مقیاس زورگویی ایلینویز، مقیاس ارزیابی پیوند و سازگاری خانواده- ویرایش دوم، و مقیاس برداشتِ دانش آموز از پیوند با مدرسه (تکمیل شده توسط دانش آموزان)، پرسشنامه ی شیوه ها و ابعاد فرزندپروری رابینسون، و سوالات مربوط به وضعیت اجتماعی اقتصادی خانواده (تکمیل شده توسط والدین) پاسخ دادند. مشخصات روان سنجیِ مقیاس های مورد استفاده، از طریق محاسبه ی روایی سازه و ضریب آلفای کرونباخ، مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل که با استفاده از نرم افزار spss16 انجام گرفت نشان داد که نزدیک به 80 درصد از دانش آموزان، درگیر زورگویی کردن و 80 درصد نیز قربانی هستند. علاوه براین، بین پسران و دختران در میزان اقدام به زورگویی و قربانی بودن، تقاوت آماری معناداری (0001/0 = p) وجود دارد. بر این اساس، پسران، بیش از دختران، اقدام به زورگویی می کنند و قربانی هستند. از سوی دیگر، نتایج به دست آمده با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری (amos-20) نشان داد که در کل نمونه، برخی از ضرایب مسیر بین متغیرها از لحاظ آماری معنی دار و برخی دیگر غیرمعنی دار بودند. شاخص های برازندگی نیز نشان دادند که در کلِ نمونه، مدل با داده ها، برازش قابل قبولی دارد. فرضیه های غیر مستقیم با استفاده از روش بوت استراپ ماکرو (bootstrap macro)، بررسی شدند که بیشتر فرضیه های غیر مستقیم، مورد تأیید قرار گرفتند. نتیجه گیری: در مجموع، یافته ها نشان می دهند که پیوند خانوادگی و پیوند با مدرسه به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر عملکرد تحصیلی و نیز بر زورگویی و قربانی بودن اثر دارند. اما اثر فرزندپروری پدر و مادر و نیز وضعیت اجتماعی اقتصادی، بر زورگویی و قربانی بودن یکدست نیست.