بیس ایندولیل متانها از ترکیبات آلی بسیار مهمی هستند که در منابع دریایی و زمینی یافت می شوند و کاربردهای دارویی و صنعتی زیادی دارند. موقعیت سوم در ایندول برای واکنش های جانشینی الکتروفیلی فعال است و ایندول های استخلاف شده در این موقعیت حدواسط های فعالی برای سنتز ترکیبات ایندول هستند. یک روش آسان و اقتصادی برای سنتز بیس ایندولیل متان، استفاده از هتروپلی اسیدها به عنوان دسته ای از کاتالیزورهای موثر و مقاوم می باشد. هتروپلی اسیدها طبقه ای از اسید ها هستند که معمولاً به عنوان کاتالیزورهای قوی در واکنش های شیمیای کاربرد دارند و اغلب در صورت بازیافت از مخلوط واکنش خاصیت کاتالیستی خود را حفظ می کنند. . یکی از راه های بهتر، برای جداسازی کاتالیزور از مخلوط واکنش، نشاندن هتروپلی اسید روی سطح بسترهای حامل می باشد. این روش، یعنی هتروژن دار کردن کاتالیزور، بازیافت کاتالیزور را آسان می کند. تاکنون از کاتالیزورهای اسیدی لوئیس زیادی برای تهیه ترکیبات ایندول استفاده شده است. از آنجا که بیشتر کاتالیزورهای به کار رفته هموژن بوده اند در این پایان نامه از کاتالیزور هتروژن استفاده شد. دی هیدروپیریمیدین ها دسته ای از ترکیبات هتروسیکل بوده که دارای حلقه شش عضوی با دو اتم نیتروژن درموقعیت 1و3 می باشند. سنتز این ترکیبات هتروسیکلی هم در سنتز آلی و هم در زمینه پزشکی مورد توجه است. دی هیدروپیریمیدین ها را می توان در آزمایشگاه از طریق واکنش کلاسیکی بیگینلی، شامل تراکم تک- مرحله ای اتیل استو استات، آلدهید و اوره، تحت شرایط اسیدی قوی تهیه کرد. همچنین یکی از مزایای استفاده از کاتالیزور نانو ذرات، بازیافت آسان آن است که می توان کاتالیزور را طی 5 دقیقه بدون از دست دادن فعالیت کاتالیستی، با سانتریفیوژ کردن توسط یک مگنت خارجی جدا کرد. در این پروژه ابتدا نانو ذرات fe3o4 سنتز شد. این نانو ذرات با طیف سنجی ft-ir و پراش اشعه ایکس (xrd) شناسایی شدند و کاتالیزور h5pw10v2o40 را بر رویtpi-fe3o4 ساپورت کرده، قابلیت کاتالیزوری آن را بررسی کردیم. همان طور که گفته شد 3و4- دی هیدروپیریمیدین-2- (1h)- اون ها به سبب فعالیت بیولوژیکی، خواص درمانی و کاربرد در شیمی سنتزی، بسیار مورد توجه هستند، از این جهت کارآمدی کاتالیزور nh4h2po4/mcm-48در سنتز 3و4- دی هیدروپیریمیدین ارزیابی شد و با کاتالیزورnh4h2po4/mcm-41 مقایسه گردید.

بیماری آلزایمر با تخریب پیشرونده سیستم عصبی همراه است. تشکیل پلاگهای آمیلوئیدی در هیپوکامپ منجر به مرگ نورون ها، اختلال در سیناپس ها و در نهایت ضعف در حافظه فضایی می گردد. اخیراً نقش پلی فنل ها در جلوگیری از پیری و تحلیل نورونی کشف شده است چای سبز سرشار از ترکیبات پلی فنلی است. در این مطالعه از عصاره چای سبز برای مهار شکل گیری پلاک های آمیلوئیدی در موش های صحرایی مدل آلزایمری ناشی از تزریق لیزوزیم آمیلوئیدی سفیده تخم مرغ استفاده شد. 36سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن ( 280-250 گرم) به این صورت گروه بندی شدند: کنترل و کنترل مثبت که به ترتیب نرمال سالین 9/0 % و اسکوپولامین به آنها تزریق شد. گروه آسیب که لیزوزیم آمیلوئیدی سفیده تخم مرغ را دریافت کردند و گروه های تیمار، لیزوزیم آمیلوئیدی سفیده تخم مرغ تحت القاء عصاره چای سبز با سه غلظت پایه و رقیق شده 50 و 75 درصدی دریافت کردند. تزریقات به صورت داخل هیپوکامپی با مختصات 3/3- ap= 2+ l= و 3/3 v= میلیمتر نسبت به برگما انجام شد. 20 روز پس از تزریق، حافظه فضایی حیوانات با آزمون مازآبی موریس ارزیابی شد. سپس از هیپوکامپ حیوانات نمونه های بافتی جهت بررسی پلاک های آمیلوئیدی تهیه شد. پس از بررسی داده ها، در روزهای آموزش، زمان و مسافت پیموده شده برای پیدا کردن سکو، در گروه های تیمار نسبت به آسیب و کنترل مثبت کاهش معناداری داشت. که نشان دهنده بهبود عملکرد حافظه فضایی می باشد. گروه اسکوپولامین و گروه لیزوزیم نسبت به گروه کنترل، از جهت پارامترهای فوق افزایش معناداری را نشان داد که این خود حاکی از اختلال حافظه فضایی می باشد. دو گروه لیزوزیم و اسکوپولامین، در مقایسه با یکدیگر تفاوت معناداری در زمان و مسافت پیموده شده برای پیدا کردن سکو نداشتند که نشان دهنده این می باشد که لیزوزیم آمیلوئیدی نیز مانند اسکوپولامین در ایجاد آلزایمر موفق عمل نموده است. در واقع لیزوزیم آمیلوئیدی با تشکیل پلاگهای آمیلوئیدی در مغز باعث تخریب نورونها و اختلال حافظه فضایی شده است. بررسی بافت شناسی، شکل گیری پلاک های آمیلوئیدی را فقط در هیپوکامپ گروه آلزایمری ناشی از تزریق لیزوزیم آمیلوئیدی نشان داد. عصاره چای سبز، با جلوگیری از آمیلوئیدی شدن و فیبر زایی لیزوزیم مانع از تشکیل پلاکهای آمیلوئیدی در مغز حیوانات گروه های تیمار شده و به این ترتیب از ایجاد آلزایمر و آسیب حافطه فضایی جلوگیری نمود.