در این پروژه، نانوذرات تیتانیوم دی اکسید با استفاده از روش میکروامولسیون کمک شده با مایکروویو سنتز شدند. اندازه بلور، شکل و ساختار نانوذرات به دست آمده به وسیله پارامترهایی از قبیل نسبت مولی آب/ سورفکتانت، فاز روغنی (تک فاز و دو فاز روغنی) و تکنیک های اختلاط (تابش التراسونیک و هم زن مغناطیسی) بهینه شدند. بر این اساس نشان داده شده است که کاهش نسبت مولی آب / سورفکتانت، در حضور تک فاز روغنی و تحت تابش التراسونیک منجر به تشکیل ذرات کوچک تر با تبلور بهتر شده است. با توجه به نتایج بهترین محصول مربوط به استفاده از نسبت مولی آب/ سورفکتانت 2، در حضور فاز روغنی سیکلوهگزان و تحت تابش التراسونیک می باشد. ساختار، اندازه بلور و مورفولوژی ذرات تهیه شده با شرایط مختلف، به وسیله روش های ft-ir، xrd، sem و tem مورد شناسایی قرار گرفت. با توجه به نتایج ft-ir، پیک های موجود در محدوده ی cm-1 650-400 نشان دهنده حضور پیوند ti–o–ti می باشد. در ادامه ساختار این ترکیب به وسیله بلورنگاری پرتو- x تعیین شد، پنج پیک موجود در ناحیه های (?2) 25، 38، 48، 55 و 63 نشان دهنده تشکیل فاز آناتاز می باشد. نتایج sem نشان می دهد که ذرات یکنواخت با مورفولوژی کروی پراکنده شده اند. اندازه ذرات بدست آمده با معادله دبای- شررnm 10 می باشد که به وسیله نتایج tem تائید شده است. در نهایت، فعالیت کاتالیزوری tio2 در واکنش ایندول با بنزآلدئید مورد بررسی قرار گرفت. بهترین نتیجه استفاده از 20 مول درصد tio2 در شرایط بدون حلال به دست آمد.