دو آزمایش با گاوهای گوشتی (آزمایش1) و شیرده (آزمایش2) به منظور بررسی اثر آغشته سازی میکروبی و شیمیایی بر ترکیب و ارزش تغذیه ای، چهار تیمار سیلاژ شبدر برسیم (تیمار شاهد)، سیلاژ آغشته سازی شده با لاکتوباسیلوس پلانتاروم (تیمار 2)، سیلاژ عمل آوری شده با لاکتوباسیلوس پلانتارم-فرمالدئید (تیمار 3) و سیلاژ فرایند شده با فرمالدئید (تیمار 4)، طراحی و انجام شد.عمل آوری سیلاژ موجب کاهش ph، افزایش درصد ماده خشک و پروتئین خام گردید. بر اساس ارزیابی ظاهری و شیمیایی آغشته سازی میکروبی و شیمیایی موجب بهبود و ارزش تغذیه ای سیلاژ شبدر برسیم شد آغشته سازی میکروبی، ماده خشک و مواد مغذی مصرفی، کل فعالیت جویدن دام، زمان نشخوار، تولید شیر و چربی شیر را افزایش داد. فرایند سیلاژ با لاکتوباسیلوس پلانتاروم- فرمالدئید ماده خشک و مواد مغذی مصرفی و قابلیت هضم ظاهری و تولید شیر را در مقایسه با سیلاژ شاهد و سیلاژ فرایند شده با فرمالدئید افزایش داد. عمل آوری سیلاژ در تیمار 2 و 3 موجب بهبود ماده خشک و مواد مغذی مصرفی و افزایش قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و مواد مغذی شد، اما تیمار 4 موجب کاهش ماده خشک و مواد مغذی مصرفی گردید.