تغییر در شرایط سازمان¬های عصر حاضر، منجر به تغییر در نگرش آنها به نیروی انسانی شده است. در این شرایط کارکنان سازمان ابزار موفیت مدیر نیستند و به عنوان سرمایه¬های سازمان، به گردانندگان اصلی جریان کار و شرکای سازمان تبدیل شده¬اند. برای دستیابی به این ویژگی¬ها سازمان باید مهم¬ترین منبع و عامل رقابتی خود، یعنی نیروی انسانی را توانمند نماید. مفهوم توانمندسازی به معنی آماده سازی نیروی کار با درجه بالایی از انعطاف پذیری و آزادی در تصمیم¬گیری¬های سازمانی است. هدف محقق از انجام این تحقیق بررسی تاثیر مولفه¬های توانمندسازی بر تعهدسازمانی می¬باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان شرکت عملیات انتقال گاز ایران (ستاد تهران) می¬باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش علّی می¬باشد. در این راسـتا ضمن مرور بر ادبیات موضوع و استفاده از منابع کتابخانه¬ای، محقق از پرسشنامه¬ای مبتنی بر طیف 5 گزینه¬ای لیکرت برگرفته از مقاله کائو و همکاران (2010) استفاده نموده است. در این راستا تعداد 228 پرسشنامه جمع¬آوری شده است. فرضیات این پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار لیزرل مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاصل از خروجی لیزرل حاکی از تاثیر مثبت و معنی¬دار متغییرهای (احساس شایستگی، احساس موثر بودن، احساس اعتماد، احساس استقلال، احساس معنی داری) بر تعهد سازمانی می¬باشد.