با توجه به شیوع نسبتا بالای ناهنجاری های دید دو چشمی، یک معاینه منظم و انجام تست هایی برای ارزیابی و تعیین این ناهنجاری ضروری است. هدف: هدف این مطالعه به منظور بررسی رابطه بین نقطه نزدیکی همگراییnear point of convergence):npc) و نشانه های دید دو چشمی نزدیک که شامل خستگی، تاری دید، سردرد و دوبینی ،غیره می باشد و یافتن یک نقطه قطع یا یک مقدار آستانه برای npc برای ایجاد علائم در دانشجویان پزشکی دانشگاه بود. مواد و روشها: در این مطالعه که به صورت مقطعی انجام شد، 150 نفر از دانش آموزان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد شاهرود بر اساس سن از 18 تا 26 سال و جنس به صورت تصادفی انتخاب شدند. با توجه به معیارهای ورود به مطالعه، آنها به دو گروه (علامتدار و بدون علامت) با توجه به پرسشنامه علائم نارسایی همگرایی تقسیم شدند. برای اندازه گیری npc، از تست هدف نزدیک شونده (accommodative target) و فرم پرسشنامه مربوط به نقطه نزدیک همگرایی استفاده شد. تست هدف نزدیک شونده پس از اصلاح عیوب انکساری چشم انجام شد. پس از جمع آوری داده ها، داده ها در نرم افزار، spss 18 با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی، تجزیه و تحلیل شد. یافته ها:از مجموع 150 نفر شرکت کننده تحت بررسی میانگین یافته npc در گروه علامتدار و بدون علامت تفاوت معنی داری بین دو گروه شرکت کننده وجود داشت که تعداد 86 نفر علامت دار بودند و متوسط نقطه نزدیک همگرایی در بیماران علامتدار بر اساس تست نقطه نزدیک همگرایی 3 ± 11 بدست آمد. همچنین در بررسی علائم سردرد،از دست دادن تمرکز،اشکال در به خاطر سپردن شایع تر از سایر علائم بوند.به طور کلی بین گروه علامت دار و بدون علامت تفاوت معنی داری با p<1../0 وجود دارد. نتیجه گیری: تعیین npc در تمایز علامتدار از افراد بدون علامت مفید است. واژگان کلیدی: دیددوچشمی،نقطه نزدیک تقارب،علائم بصری