مقدمه: فرمالین به عنوان یک آلاینده زیست محیطی در بیمارستان‏ها، آزمایشگاه‏ها و بسیاری از محیط‏های صنعتی استفاده می‏شود. فرمالین از طریق افزایش استرس اکسیداتیو، اثرات نامطلوبی بر ساختار بیضه و پارامترهای اسپرم دارد. منگنز نیز یک آنتی اکسیدان شناخته شده می‏تواند آسیب‏های استرس اکسیداتیو را مهار کند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیرات منگنز بر ساختار بیضه، پارامترهای اسپرم و میزان بیان ژن tsga10در موش بالغ در معرض فرمالین است. مواد و روش‏ها: ابتدا جهت تعیین دوز بهینه به شش گروه 5 تایی موش نر بالغ، کلرید منگنز با دوزهای mg / kg (5، 10، 20و 30 ) و فرمالین با دوزهای (mg / kg 10 و 15) به مدت 14 روز و به صورت داخل صفاقی تزریق شد. سپس گروه‏ها از لحاظ مرگ و میر بررسی شدند. پس از تعیین دوز مناسب، تعداد بیست و پنج سر موش نر دیگر انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: (1) کنترل، (2) شم (3) گروه در معرض فرمالین و (4) گروه در معرض فرمالین و منگنز کلرید. گروه 3 به مدت 14 روز متوالی فرمالینmg/ml 10 به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. از هفته دوم به گروه 4 منگنز با دوز mg/ml 5 ، تزریق شد. پس از آن در روز پانزدهم موش‏‏ها جراحی شدند و اسپرم‏ها از دم اپیدیدیم راست برای بررسی تعداد، تحرک، مورفولوژی(طبیعی/ غیرطبیعی) و درصد زنده بودن اسپرم‏ها با توجه به استانداردهای who جمع آوری و آنالیز شدند. بیضه چپ نیز برداشته شد و پس از وزن شدن به منظور بررسی های بافت شناسی آماده و قطر لوله‏های اسپرم ساز و لومن، ضخامت اپیتلیوم اندازه گیری شد. میزان بیان ژن tsga10 در بیضه گروه‏های مطالعه به روش real-time pcr بررسی شد در این مطالعه، ژن?2m به عنوان ژن مرجع انتخاب و برای تجزیه و تحلیل real-time pcr از روش ??ct استفاده شد. داده‏ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه anova و تست تکمیلی tukeyتحلیل شدند. نتایج این مطالعه با در نظر گرفتن مقدار معنی‏داری (05/0 ?p ) بدست آمده است. نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که تجویز فرمالین در گروه 3، وزن بیضه، تعداد اسپرم، تحرک اسپرم، درصد زنده بودن و مورفولوژی طبیعی را به طور معنی‏داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش می‏دهد (05/0 ?p ). همچنین در ارزیابی بافتی نیز قطر لومن و لوله های اسپرم ساز نسبت به گروه کنترل، به طور معنی داری کاهش یافت(05/0 ?p ). پارامترهای اسپرم و ساختار بیضه در گروه 4 (درمان با منگنز) باعث بهبود این پارامترها به طور معنی‏دار نسبت به گروه 3 شد(05/0 ?p ). بررسی نتایج real-time pcr نیز نشان داد که میزان بیان ژن tsga10 در گروه 3 نسبت به گروه کنترل وگروه "fa + mn2+ "(گروه4) کاهش یافته و منگنز سبب افزایش میزان بیان ژن tsga10 در موش‏های تحت درمان با فرمالین شد(05/0 ?p ). نتیجه‏گیری: منگنز دارای اثر محافظتی بر روی پارامترهای اسپرم، بافت بیضه و میزان بیان ژن tsga10 در نمونه های تحت درمان با فرمالین است و می تواند اثرات تخریبی ناشی از فرمالین را بهبود بخشد.

چکیده ندارد.

هرچند اسپرماتوژنزیس برای باروری امری ضروری است، اطلاعات موجود درباره ی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی اندک است. این سلول ها ازطریق خودتکثیری و تمایز اسپرماتوزوا را به وجود می آورند و در طول زندگی فرد اسپرم زایی را فراهم می کنند. سلول های سرتولی در لوله های منی ساز در ارتباط نزدیک با سلول های ژرم هستند و یک محیط مطلوب را برای اسپرم زایی به وجود می آورند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر لایه های تغذیه کننده ی sto و سرتولی بر کلونی زایی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی در طول دو هفته کشت است. ابتدا سلول های سرتولی و سلول های بنیادی اسپرماتوگونی از بیضه ی موش بالغ با استفاده از دو مرحله ی هضم آنزیمی جدا شدند. ماهیت سلول ها ی سرتولی توسط ویمنتین و سلول های اسپرماتوگونی توسط نشان گرهای oct-4، cdh1، plzf و c-kit تایید شد. سلول های بنیادی اسپرماتوگونی روی لایه های تغذیه کننده ی سرتولی و sto به مدت دوهفته کشت داده شدند. تعداد و قطر کلونی ها توسط میکروسکوپ معکوس در طول دو هفته کشت اندازه گیری شد. همچنین بیان ژن های1 integrin و 6 integrinتوسط تکنیک های rt-pcr و real time pcr و ژن oct-4 توسط real time pcr ارزیابی شد. تحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی t زوجی و آزمون تعقیبی توکی انجام شد. نتایج نشان داد که در هر یک از گروه های هم کشتی با سلول سرتولی، هم کشتی با sto و کنترل، در متغیر های تعداد و قطر کلونی ها، بین چهار نقطه ی زمانی اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05 <p)، اما تعداد و قطر کلونی ها در گروه هم کشتی با سلول سرتولی نسبت به دو گروه دیگر افزایش بیشتری داشت (0/05 <p). همچنین نتایج نشان داد که در هر یک از روز های مورد بررسی، بین سه گروه اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05 <p) و تعداد و قطر کلونی ها در گروه سرتولی نسبت به دو گروه دیگر بیشتر بود (0/05 <p). نتایج به دست آمده rt-pcr نشان داد که بعد از دو هفته کشت، ژن 1 integrin در هر سه گروه بیان شد ولی ژن 6 integrin بیان نشد. همچنین بر اساس نتایج real time pcr، نیز سه ژن ذکر شده بیان شدند. بحث: با توجه به اثر بهینه ای که سلول های سرتولی بر سلول های بنیادی اسپرماتوگونی در هم کشتی با این سلول ها فراهم می کنند، که این موضوع توسط سایر مطالعات نیز تایید شده است، استفاده از سلول های سرتولی برای کلونی زایی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی پیشنهاد می شود.