با توجه به رشد جمعیت ایران در سال های گذشته و عدم ساخت و ساز متناسب با این رشد، هم اکنون با مشکل کمبود مسکن بخصوص مسکن ارزان قیمت و مقاوم مواجه هستیم. استفاده از ایده تولید انبوه اجزای ساختمانی و به هم پیوستن آنها برای یک واحد ساختمانی پیش ساخته در مقیاس وسیع بوسیله جوزف پاکستون آغازگردید و سپس رو به گسترش یافت. پیش ساختگی عناصر ساختمانی فقط قدم کوچکی بسوی صنعتی کردن ساختمان ها می باشد که هماهنگی طرح تولید عملیات لازم در محل ساختمان، بازاریابی سرمایه گذاری و اداره ساختمان نهایی را در بر می گیرد. اندازه و ابعاد این قطعات بستگی به ترتیب اندازه های ساختمان دارد و اما هدف از این پیش ساختگی این است که کمترین تعداد قطعات مختلف به صورت تکراری در بیشترین تعداد شکل ها به کار رود. این قطعات پیش ساخته باید در فضایی که برای آن اختصاص داده می شود، جا بگیرد و چون دست یافتن به ابعاد دقیق در جریان تولید و نصب قطعات غیر ممکن می باشد لذا می بایست بر ابعاد قطعه حدود اغماض مجاز در نظر گرفته شود. بر مبنای محاسبات کارشناسان طی سال های آینده، نیاز به 000/?00/1 واحد مسکونی در سال می باشد که با ساخت و ساز به روش های متداول سنتی به هیچ وجه امکان تأمین نیاز فوق وجود ندارد. همین مسأله خود اهمیت تغییر رویکرد ساختمان سازی و توجه مسئولان را از روش های سنتی به تکنولوژی های صنعتی با توجه به سرعت بالای این سیستمها و دیگر ویژگی های آن مشخص می سازد. در این زمینه با توجه به لزوم استفاده از پانل های پیش ساخته در صنعتی سازی بررسی پانل های پیش ساخته ساندویچی با رشته های مسلح کننده frp برای انتقال نیروی برشی در بین لایه های پانل انجام شده و همچنین دسته بندی پانل های پیش ساخته از جنبه کامپوزیتی یا غیر کامپوزیتی و میزان تحمل نیروی خمش و برش و کارآمدی پانل ها از لحاظ سازه ای و دمایی کاملاً صورت گرفته است. همچنین به منظور بررسی مقایسه ای انواع سیستم های صنعتی ساخت، توسط نرم افزارabaqus ، سیستم پیش ساخته جعبه ای، سیستم تیلت آپ ((tilt-up و سیستم سنتی قاب خمشی متوسط مدل سازی شده است.

با توجه به رشد روز افزون جمعیت و نیاز به افزایش سرعت ساخت و ساز و همچنین بالا بردن کیفیت و مقاومت سازه ها در برابر زلزله و قرار گرفتن ایران بر روی یکی از فعال ترین کمربند های زلزله ما را ملزم می کند که در روش های ساخت و ساز سنتی تحولاتی صورت دهیم و رو به ساخت و ساز صنعتی و سبک سازی بیاوریم در این پایان نامه بر روی رفتار یکی از سازه های پیش ساخته با عنوان پانل های ساندویچی کار شده و با استفاده از نرم افزار ansys مورد مدلسازی و تحلیل های مودال و استاتیکی غیر خطی و دینامیکی خطی قرار گرفت و برای بررسی بهتر رفتار این پانل ها مقایسه ای با قاب بتنی در همان نرم افزار و تحت همان تحلیل ها، صورت گرفت نتایجی که از تحلیل مودی بدست آمد این قضیه را مطرح می کند که مشارکت جرمی این سیستم بالاتر از قاب بتنی بوده و نشاندهنده این است که بر روی این سازه در تعداد مودهای پایین تر می توان تحلیل ها را انجام داد که منجر به کاهش هزینه و زمان تحلیل خواهد شد در تحلیل استاتیکی غیر خطی با توجه به نمودار های بار- تغییر مکان بدست آمده مشخص شد که تحمل نیروی جانبی در سازه های پانلی بالاتر از قاب بتنی بوده و به علت سطح زیر منحنی بالاتر، جذب و استهلاک انرژی زلزله در این سیستم ها بیشتر می باشد در تحلیل دینامیکی خطی تحت سه رکورد السنترو، ناغان و طبس مشخص گردید که سازه پانلی دچار تغییر مکان و شتاب کمتری تحت زمان گردیده که این به این مفهوم است ، این سازه در مقایسه با قاب بتنی در هنگام زلزله دارای ایمنی و ثبات بیشتری خواهد بود

از بین روشهای مختلف جهت بهبود عملکرد لرزه ای سازه ها , استفاده از سیستم جداسازی لرزه ای , یکی از کارآمدترین و به روزترین روشهای قابل استفاده است که هم در سازه های طرح از ابتدا و هم در سازه های موجود , قابل استفاده می باشد. در این پژوهش سعی شده است تا ضوابط آئین نامه طراحی ساختمانها با استفاده از جداسازهای لرزه ای در کشورمان که ترجمه ای از آئین نامه غربی آن می باشد , به چالش کشیده شود و پیشنهاداتی جهت بهبود روابط موجود در آن , داده شود. در این پژوهش , با مدلسازی کامل 20 نوع ساختمان در محدوده ساختمانهای میان مرتبه در سه رده 4 و 7 و 12 طبقه و تحلیل تاریخچه زمانی هرکدام از آنها , تحت 12 رکورد زلزله , و همچنین انجام آنالیز پوش اور بر روی تمام آنها , ضوابط آئین نامه مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به بالغ بر 250 آنالیز تاریخچه زمانی و 350 آنالیز پوش اور انجام شده , می توان استنتاج نمود : 1- میزان تغییر مکان هدف که در آئین نامه به اندازه تغییر مکان طرح منظور شده است , به هیچ وجه , مقدار مناسبی برای معادل سازی تلاشهای ایجاد شده در اعضا , در خلال زلزله طرح نمی باشد. 2- نوع توزیع جانبی در تحلیل پوش اور ( که در حال حاضر , متناسب با مود اول در نظر گرفته می شود ) کاملا نامناسب بوده و بایستی به توزیع های مثلثی , تغییر داده شود. 3- استفاده از زمان تناوب هدف , بیشتر از سه برابر زمان تناوب اصلی سازه متناظر با پای گیردار , به دلیل اعمال محدودیت ها و کنترلی های طراحی , منجر به افزایش زمان تناوب سازه جداسازی نمی شود و در مواردی , موجب کاهش سطح عملکرد سازه جداسازی شده می شود. 4- اعمال نیروی شلاقی ( و یا اعمال نیروی جانبی بصورت سهموی بجای مثلثی ) بایستی در طراحی سازه , مد نظر قرار گیرد . 5- با توجه به مقادیر بیشینه شتاب حاصل برای مقیاس کردن شتاب نگاشت ها , و اینکه مقادیر حاصل , منجر به شتاب نگاشتهایی با بیشینه شتاب بسیار بزرگی می شوند , به نظر می رسد لازم است آئین نامه , ضریب 1.2 برابر بودن میانگین طیف ها را به مقادیر کمتری اصلاح کند. این نکته در آئین نامه asce07 ویرایش 2010 نسبت به آئین نامه های قبلی , اصلاح شده است. تا جائیکه این ضریب را که در آئین نامه های قبلی 1.4 بوده ( و البته در آئین نامه فعلی 2800 نیز 1.4 می باشد ) , به عدد 1 , کاهش داده است.

چکیده ندارد.