عواملی همچون آلودگیهای زیست محیطی، مشکلات احداث خطوط انتقال جدید و پیشرفتهای تکنولوژیک در ساخت مولدهای مقیاس کوچک، سبب افزایش استفاده از واحدهای تولیدی کوچک تحت عنوان «تولید پراکنده» گردیده است، که بطور عمده به شبکه های توزیع متصل شده و نیازی به خطوط انتقال ندارند. بر همین اساس در این تحقیق سعی شده است با استفاده از رویکرد ارزیابی تکنولوژی، ضمن توصیف وضعیت فعلی و پیش بینی آینده ی منابع تولیدپراکنده، شناسایی سیستم حاکم بر این بخش در کشور و شناسایی و بررسی آثار ناشی از تولید پراکنده در ابعاد مختلف (اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و...)، سیاستهایی مناسب جهت توسعه و بکارگیری این منابع پیشنهاد کنیم. همچنین جهت دستیابی به اهداف فوق و در نهایت رسیدن به گزینه های سیاستی کارامد، از روش دلفی و پنل خبرگان بهره گرفته شد.