هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و هوش هیجانی دبیران ریاضی با یادگیری ریاضی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر بهمئی بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کلیه معلمان ریاضی دوره دوم متوسطه شهر بهمئی به تعداد 55 نفر و کلیه دانش آموزان این دوره در درس ریاضی در سال تحصیلی 94-1393 بود که با توجه به اینکه حجم جامعه معلمان کمتر از 100 نفر می باشد از روش سرشماره استفاده شد و همان تعداد 55 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد که از این تعداد 2 نفر با پژوهشگر همکاری نکردند و 53 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شدند، از جامعه آماری دوم یعنی دانش آموزان از بین دانش آموزان معلمین منتخب با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از هر کلاس به تصادف 5 نفر انتخاب که در مجموع تعداد 265 نفر به عنوان حجم نمونه دانش آموزان انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های ویژگی شخصیتی نئو (1992)، هوش هیجانی شوت و همکاران (1998) و نمره درس ریاضی دانش آموزان استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین ویژگی شخصیتی روان نژندی دبیران با یادگیری ریاضی دانش آموزان رابطه منفی و بین ویژگی های شخصیتی برون گرایی، توافق پذیری، انعطاف پذیری و مسئولیت پذیری دبیران و هوش هیجانی و ابعاد آن (تنظیم هیجان، ارزیابی از هیجانات، مهارت های اجتماعی و کاربرد هیجانات) در دبیران با یادگیری ریاضی دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد، ویژگی شخصیتی روان نژدی به طور منفی و ویژگی های شخصیتی برون گرایی، توافق پذیری، انعطاف پذیری و مسئولیت پذیری و ابعاد هوش هیجانی (تنظیم هیجان، ارزیابی از هیجانات، مهارت های اجتماعی و کاربرد هیجانات) دبیران به طور مثبت قادر به پیش بینی یادگیری ریاضی دانش آموزان می باشند.

هدف پژوهش حاضر،تحلیل محتوای متن و تصاویر و تمرین های کتاب ریاضی پایه،هشتم سال تحصیلی 94-93 بر اساس مولفه های یادگیری فعال به روش ویلیام رومی می باشد. در این پژوهش از روش تحلیل محتوا استفاده شده است؛که میزان استفاده از محتوای فعال در تدوین کتب درسی را مشخص می کند. نتایج موجود با توجه به ضریب درگیری بدست آمده نشان می دهد؛که متن کتاب به صورت فعال ارائه شده است لذا متن،دانش آموزان را با فرایند یادگیری و تفکر کاملاًدرگیر می کند.همچنین تمرین های کتاب طوری انتخاب شده اند که دانش اموزان مسئله را با عمق بیشتر و در کلاس درس و با مشارکت یکدیگر حل و بررسی کنند تا یادگیری عمیق تر صورت گیرد.پیشنهاد می شود که دیگر دروس نیز بر اساس روش های فعال همراه با مسائل ملموس مطرح تا هم درک بهتر و عمیق تر محتوا صورت پذیرد و هم توانایی فکری و عقلی دانش آموزان رشد و پرورش یابد.

هدف از این پژوهش نقش تاب آوری و یادگیری خودتنظیمی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی درس ریاضی ‏دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر شیراز بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش کاربردی و از نوع ‏توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر شیراز درسال تحصیلی ‏‏94-1393 بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از بین نواحی چهار گانه ‏شهر شیراز به صورت تصادفی یک ناحیه انتخاب و به صورت تصادفی 6 مدرسه انتخاب و از هر مدرسه یک ‏کلاس انتخاب و تمام دانش آموزان آن کلاس ها به عنوان نمونه آماری در پژوهش حاضر شرکت داده شدند. ‏برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)، یادگیری خودتنظیمی پنتریچ ‏و دگروت (1990) و آزمون استاندارد درس ریاضی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از ‏داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون ساده و چندگانه به شیوه همزمان استفاده ‏شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین تاب آوری و یادگیری خودتنظیمی و از بین راهبردهای آن بین ‏خودکارآمدی، ارزش تکلیف، راهبردهای شناختی و فراشناختی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار و ‏بین اضطراب امتحان با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین یافته های پژوهش نشان ‏داد که تاب آوری و راهبردهای خودکارآمدی، شناختی و فراشناختی، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را به ‏صورت مثبت و اضطراب امتحان، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را به صورت منفی پیش بینی می کنند.‏