از آنجا که رابطه بازار و دولت همواره در تحولات سیاسی اجتماعی ایران نقش بسزایی داشته است بررسی روابط بین این دو نهاد در رویدادهای مهم تاریخی، که مهمترین آنها در نیم قرن گذشته انقلاب 57 می باشد، می تواند در تبیین چرایی و چگونگی این رخدادها و پیش بینی آینده سیاسی کشور مفید فایده باشد. . بر این اساس در این پژوهش ساختار دولت پهلوی و ساختار بازار و نیز رابطه اقتصاد سیاسی این دو نهاد که طی انقلاب 57 با هم در مواجهه قرار گرفتند، با رویکرد اقتصاد سیاسی و روش تعلیلی نمونه پژوهی مورد بررسی قرار گرفته است. دولت تحصیلدار پهلوی در دهه 50 با توجه به ویژگیهای خاص خود به تمرکز هرچه بیشتر در حوزه اقتصاد و سیاست پرداخت و در این سیاستها نه تنها نقشی برای بازار در نظر نگرفته بود بلکه در جهت کاهش نفوذ بازار نیز گام برداشت. اما اجرای سیاست مبارزه با گرانفروشی فضای روابط بازار و دولت را خصمانه نمود و این فرصت را در اختیار نیروهای سیاسی مخالف حاضر در بازار قرار داد تا با ائتلاف با روحانیت و روشنفکران به بسیج بازاریان در طی انقلاب 1357 بپردازند.