تحولات در چند دهه اخیر جامعه نشان می دهد، ایران به عنوان جامعه ای در حال گذار، شاهد تغییر و تحولات نامتوازن در حوزه های فرهنگ، سیاست، مذهب در قالب چالش بین سنت و مدرنیته، در نگرش، ارزش ها و رفتارهای افراد جامعه تأثیر گذاشته است.. نقش کلیدی کار در توسعه و بهبود اجتماع غیرقابل انکار است و جامعه ای که خواهان پیشرفت است باید کار و فرهنگ کار و نیروی انسانی را مورد عنایت خاص قرار دهد. با توجه به اهمیت نقش فرهنگ کار در شکل دهی رفتار و جهت گیری های افراد سازمانی، ضرورت دارد تا مدیران و مسئولان توجه ویژه ای به این موضوع داشته باشند. وجود فرهنگ کار، مدیریت رفتارهای کارکنان است که با هدایت صحیح می توان بهره وری فردی و نهایتاٌ بهره وری سازمانی را به دست آورد بنابراین در این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر فرهنگ کار و راه کارهای ارتقای آن در بین کارکنان دانشگاه پرداخته است. روش به کار رفته در این پژوهش، روش ترکیبی (کمی و کیفی) است. جامعه آماری تمام کارمندان دانشگاه های شهرستان بروجرد می باشد که از این میان حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای 185 نفر برای پژوهش کمی و از روش نمونه گیری هدفمند 40 نفر برای پژوهش کیفی تعیین گردید. داده های پژوهش نیز با استفاده از پرسش نامه و مصاحبه نیمه ساخت یافته جمع آوری گردید. نتایج توصیفی، بیان گر آن هستند که میانگین نمره فرهنگ کار و نیز ابعاد آن در سطح متوسط به بالا می باشد، اما نتایج تحلیلی پژوهش نشان می دهند روابط اجتماعی، رضایت شغلی، ارزش های مذهبی، درک عدالت سازمانی، بوروکراسی، سن، سنوات کاری و تحصیلات رابطه مثبت و معناداری بافرهنگ کار دارند. تحلیل مسیر برحسب متغیرهای مستقل، بیان گر آن است که روابط اجتماعی و درک عدالت سازمانی بیشترین تأثیر را بر فرهنگ کار دارد. هم چنین نتایج کیفی نشان داد که هشت مقوله مشارکت، به رسمیت شناخته شدن، سیستم پاداش، صلاحیت شغلی، توانمندسازی، فرهنگ پذیری، ابداع و نوآوری و مذاکره در مورد نقش، راه کارهای ارتقای فرهنگ کار هستند که از این میان فرهنگ پذیری و سیستم پاداش بیشترین اثرگذاری را دارند.