منطقه مورد مطالعه، بخشی از زیر حوضه صفاشهر است که بین طول جغرافیایی 7˝΄43 ˚52 الی ˝24 ΄31 ˚53 شرقی وعرض جغرافیایی˝3΄20 ˚30 الی˝53΄48 ˚30 واقع شده است. حداقل ارتفاع منطقه 2233 متر و حداکثر ارتفاع 2446 متر می باشد. متوسط میزان بارندگی سالیانه 318 میلیمتر و متوسط درجه حرارت سالیانه 3/10 درجه سانتی گراد می باشد. لذا رژیم رطوبتی منطقه زریک و رژیم حرارتی آن مزیک تعیین گردید. بررسی خصوصیات فیزیکی، شیمیایی، مورفولوژیکی و مینرالوژیکی زیر حوضه بر اساس ثوپوسکانس با انتخاب نه پروفیل خاک در چهار واحد فیزیوگرافی در دو محور طولی و عرضی انجام گرفته است. از هر پروفیل خاک تعدادی نمونه تهیه گردید، سپس نمونه طبق روش استاندارد u.s.d.a تجزیه گردیدند. با توجه به وضعیت زمین شناسی منطقه، تفسیر عکس های ماهواره ای و نیز ارزیابی نقشه های توپوگرافی، واحد های اراضی این زیرحوضه به 4 واحد فیزیوگرافی شامل مخروط افکنه های آیرفتی واریزه ای، فلات و تراس های فوقانی موج دار، فلات و تراس های فوقانی نسبتا" هموار و دشت سیلابی تقسیم شدند. وجود افق های مشخصه کلسیک و آرجلیک در فلات موج دار و تراس های فوقانی و نیز وجود دو پلی پدون بر روی یکدیگر در دشت سیلابی تأیید کننده تغییرات اقلیمی و هیدرولوژیکی همراه با فعالیت فرایندهای خاک سازی در این زیر حوضه می باشد. در مطالعات مینرالوژیکی مشاهده شد که رس های ایلیت و پالی گورسکیت، رس های غالب می باشند و کلریت، ورمی کولیت و رس های مخلوط به میزان کم حضور داشته و کائولینیت نیز مشاهده می گردد. همچنین کوارتز در تمامی نمونه ها موجود می باشد. با توجه به نتایج آزمایشگاهی و مطالعات صحرایی انجام شده تفاوت مشخص بین خاک های منطقه مشاهده می گردد که بر اساس رده بندی جدید آمریکایی(کلید 2006) خاک های منطقه در سه رده و سه زیر گروه و چهار واحد خاک نامگذاری گردید. طبق نتایج حاصله توپوگرافی و عوامل زمین ریخت ساختی (ژئومورفولوژیک)، به عنوان عامل اصلی و مواد مادری، زمان، اقلیم به عنوان عوامل موثر درپیدایش خاک های این منطقه شناخته گردید.