به منظور بررسی اثر سطوح مختلف سوپرجاذب a200 و دور آبیاری بر خصوصیات کمی و کیفی گوجه فرنگی، آزمایشی در سال 90-89 در محل گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. سوپرجاذب در پنج سطح(صفر، 2/0، 3/0، 4/0 و 5/0 درصد وزنی) و دور آبیاری با چهار سطح(5، 7، 9 و 11 روز) اعمال شد. میوه ها در مرحله رسیده سفت برداشت و از نظر طول، قطر و نسبت طول به قطر میوه(شاخص شکل میوه)، عمر پس از برداشت، مواد جامد محلول، ضخامت دیواره تخمدان و تعداد میوه دارای پوسیدگی گلگاه بررسی شدند.در طول آزمایش تعداد گل در گل آذین، تعداد روز برای ظهور اولین گل و تشکیل اولین میوه از زمان نشاء، تعداد روز برای برداشت اولین میوه، محتوای نسبی آب بافت، محتوای پرولین، محتوای مالون دی آلدهاید و محتوای کلروفیل و در پایان آزمایش عملکرد کل و بازار پسند، تعداد کل و بازار پسند میوه در هر بوته، وزن تر و خشک بوته مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطابق نتایج، بیش ترین عملکرد بازار پسند با ترکیب تیماری 4/0 درصد وزنی سوپرجاذب و دور آبیاری پنج روز به دست آمد. با این ترکیب بالاترین راندمان آبیاری یعنی 12 کیلوگرم میوه به ازاء یک متر مکعب آب مصرفی ثبت گردید. کوتاه ترین زمان برداشت اولین میوه و ظهور اولین گل از زمان نشاء با ترکیب تیماری 5/0 درصد وزنی سوپرجاذب و دور آبیاری هفت روز به دست آمد. حداقل تعداد روز برای تشکیل اولین میوه نتیجه اثر متقابل سوپرجاذب 5/0 درصد وزنی و دور آبیاری نه روز مشاهده شد. کم ترین محتوای پرولین و مالون دی-آلدهاید(به عنوان شاخصی از شدت تنش) به ترتیب با تیمار ترکیبی 4/0 درصد وزنی سوپرجاذب و دور آبیاری پنج روز و 5/0 درصد وزنی سوپرجاذب و دور آبیاری پنج روز به دست آمد. با استفاده از بالاترین سطح سوپرجاذب آزمایش(5/0 درصد وزنی) حداکثر عملکرد کل و حداقل میوه دارای پوسیدگی گلگاه حاصل گردید. درحالیکه با تیمار عدم کاربرد سوپرجاذب(صفر درصد وزنی) کم ترین عملکرد کل و بیش ترین تعداد میوه دارای پوسیدگی گلگاه مشاهده شد. حداقل مواد جامد محلول و عمر پس از برداشت میوه و نیز حداکثر محتوای نسبی آب بافت با سوپرجاذب به نسبت وزنی 5/0 درصد وزنی ثبت شد. هم چنین با تیمار 4/0 درصد وزنی سوپرجاذب بیش ترین وزن تر و خشک بوته، تعداد میوه بازار پسند، ضخامت دیواره تخمدان و محتوای کلروفیل a به دست آمد.

در این مطالعه اثر 5-آمینولوولونیک اسید(ala)، پیش ماده کلیدی در بیوسنتز پورفیرین ها از جمله کلروفیل و یک ماده تنظیم کننده رشد گیاهی جدید، بر رشد و برخی پاسخ های فیزیولوژیکی گیاه گشنیز (coriandrum sativum l.) تحت تنش خشکی مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش به صورت فاکتوریل3×4 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و سطوح تنش خشکی و کاربرد ala به عنوان فاکتور های اصلی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا گردید. تیمار های مورد بررسی در این تحقیق شامل 3 سطح تنش خشکی شامل شرایط بدون تنش( رطوبت خاک در حد ظرفیت مزرعه)، تنش ملایم(رطوبت خاک در حد 60 درصد ظرفیت مزرعه) و تنش شدید( رطوبت خاک در حد 30 درصد ظرفیت مزرعه) و 4 غلظت ala شامل 0، 25/0، 5/0 و 1 میلی مولار بودند. نتایج حاصل از تجزیه آماری نشان داد تنش خشکی و نیز کاربرد ala اثر معنی داری بر پارامتر های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه شامل ارتفاع گیاه، وزن تر، وزن خشک، سطح برگ، محتوای نسبی آب برگ، بازده مصرف آب، میزان پرولین، کلروفیل، مالون دی آلدهید، فعالیت آنتی اکسیدانی و... دارد. تنش خشکی سبب ایجاد اثرات منفی بر رشد و عملکرد گیاه شد. در شرایط تنش خشکی کاهش پارامتـر های رشدی، کلروفیل، محتوای نسبی آب و افزایش مالون دی آلدئید، بازده مصرف آب، پرولین و فعالیت آنتی اکسیدانی مشاهده شد. کاربرد ala سبب کاهش آثار تنش بر رشد و عملکرد گیاه شد به طوری که این ترکیب به طور معنی داری سبب افزایش پارامتر های رشدی، محتوای نسبی آب، بازده مصرف آب، محتوای پرولین و کلروفیل و همچنین فعالیت آنتی اکسیدانی شد و نیز سبب کاهش تجمع مالون دی آلدئید گردید. در این تحقیق تیمار ala با افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی، افزایش کلروفیل و همچنین افزایش تجمع پرولین سبب کاهش آثار تنش بر گیاه گشنیز شد.

چکیده: در سال های اخیر بکار بردن فنون جدید جهت افزایش محصول در واحد سطح، منجر به آسیب های جدی به محیط زیست و از جمله آلودگی خاک شده است. خاک به عنوان یکی از اصلی ترین منابع طبیعی و بستر رشد گیاهان در تماس مستقیم با زنجیره غذایی است، بنابراین آلودگی خاک می تواند سبب تسهیل یا تشدید آلودگی برای سایر منابع زیستی از جمله گیاهان و تهدید چرخه های زیستی موجود در طبیعت گردد. امروزه یکی از آلاینده-های مهم، فلزات سنگین می باشند که در حال حاضر به یک معضل جهانی تبدیل شده است چرا که اغلب این فلزات متحمل تغییرات شیمیایی یا میکروبی نمی شوند و برای مدت های طولانی در خاک باقی می مانند. از جمله چالش های مهم در خصوص، این آلاینده ها، حرکت آنها در خاک بخصوص حرکت عمودی در طول پروفیل و در نتیجه آلوده نمودن آب های زیرزمینی واز سویی جذب توسط گیاهان ونفوذ به زنجیره غذایی می باشد. بطور کلی علاوه بر ویژگی های شیمیایی یون فلزی یکسری خصوصیات خاک نیز در حرکت فلزات سنگین موثر هستند که از جمله آنها می توان به: ph خاک، بافت، میزان مواد آلی و... اشاره نمود. هرکدام از این عوامل با تاثیر بر توان خاک در جذب یا دفع فلزات سنگین، بر حرکت یا انباشت آنها در خاک تاثیر دارند. این تحقیق با هدف مطالعه غلظت این فلزات در طول یک ترانسکت، در خاک و پوشش گیاهی استان ایلام و بررسی امکان حرکت آنها در طول پروفیل خاک و در دو نوع کاربری کشاورزی و مرتع صورت گرفت. در این رابطه از پنج منطقه استان شامل مهران، صالح-آباد، ایلام، سرابله و کارزان در دو عمق 5-0 و 10-5 سانتیمتری نمونه برداری خاک انجام شد. پارامترهای خاک شامل کربن آلی، آهک، بافت، اسیدیته و گچ بوده و غلظت فلزات سنگین از جمله آهن، نیکل، مس، سرب، روی، کادمیوم، کروم و کبالت در نمونه های خاک اندازه گیری گردید. همچنین از پوشش گیاهی غالب مناطق مورد مطالعه نیز نمونه برداری انجام و غلظت فلزات سنگین در آنها نیزتعیین شد. نتایج بیانگر اختلاف غلظت فلزات سنگین در دو نوع کاربری بوده بطوری که در زمین های کشاورزی بدلیل استفاده بی رویه از کودهای شیمیایی و سموم غلظت بالاتر از مرتع بود. از طرفی غلظت بیشتر این عناصر در خاک سطحی نسبت به خاک زیرین حاکی از عدم حرکت برخی فلزات سنگین است. در بین پنج منطقه مذکور نیز تفاوت هایی در غلظت عناصر سنگین مشاهده گردید که ناشی از اختلاف منابع آلاینده و فاصله از مرز عراق (به عنوان منبع ریزگردها) بوده به عبارتی نتایج بیانگر آلودگی ناشی از تاثیر ریز گردها می باشد.