ایمان یکی از مباحثی است که ادیان مختلف الهی در باره آن بسیار سخن گفته و می گویند. اسلام نیز در آیات متعدد قرآن کریم و احادیث معصومین (ع) به زیبایی این موضوع را مورد توجه قرار داده و آنرا سرآغاز و مدخل ورود به جرگه دین، شرط مقبولیت اعمال در نزد خداوند و منشا سعادت و دستیابی به فواید و برکات دینداری اعلام کرده است. بدلیل غیرقابل انکار بودن موضوع ایمان با اصل دینداری، ادیان سلف و همچنین فرق مختلف اسلامی در خصوص لزوم آن اختلاف نمی کنند بلکه در باره ماهیت ایمان، متعلقات ایمان که اهم آن توحید ، نبوت و معاد است و همچنین میزان ضرورت حضور ایمان در رفتارهای فردی و اجتماعی بحثهای مختلفی را مطرح کردند شاید بتوان گفت که طرح این مباحث خود باعث ایجاد فرقه های مختلف گردیده است. این بررسی سعی می کند به تاثیر متقابل ایمان و عمل از دیدگاه اسلام پرداخته و حقانیت دیدگاه مذهب حقه تشیع را بیان کند و در ضمن به برخی از شبهات مطرح در اجتماع نیز پاسخ گوید.