در این پژوهش وضعیت زیستگاه پایکای افغانی طی فصول پاییز 1389 و بهار 1390 در منطقه حفاظت شده لشگردر، به منظور بررسی رابطه بین گونه و متغیرهای زیستگاهی انجام گرفت. متغیرهای محیطی مورد بررسی عبارت بودند از تو پو گرافی (شیب ، جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا)، درصد پوشش گیاهی، درصد خاک لخت و درصد پوشش سنگی(سنگریزه، قطعه سنگ، صخره). نمونه برداری به روش ترانسکت خطی تصادفی با برداشت 68 پلات (39 پلات حضور و 29 پلات عدم حضور) انجام شد، و تجزیه و تحلیل داده ها بر مبنای رگرسیون منطقی دوتایی صورت گرفت. نتایج آنالیزها نشان داد که متغیرهای شیب، میزان پوشش صخره ای و سنگریزه ای و خاک بدون پوشش، موثرترین متغیرها بر حضور گونه در منطقه مورد مطالعه هستند. همچنین نتایج حاکی از آن بود که پایکای افغانی در این منطقه، دره ها و شیب هایی که دارای صخره های به هم پیوسته باشند را به عنوان زیستگاه مطلوب خود بر می گزیند. در واقع عامل صخره فاکتوری کلیدی برای حضور پایکا در منطقه است که علاوه بر نقش آن به عنوان پناه در برابر شکارچیان، ممکن است به برقراری تعادل دمایی بدن پایکا کمک کند. اگرچه نتایج این مطالعه در مقیاس خرد زیستگاه برخی عوامل زیستگاهی موثر را در انتخاب زیستگاه این گونه تعیین نموده است با این وجود مطالعات تکمیلی در مقیاس های بزرگتر(چشم انداز) می تواند در تکمیل خ? اطلاعاتی موجود مفید واقع شود