امروزه مواد کامپوزیتی جهت کاربردهای سازه¬ای و غیرسازه¬ای در صنایـع هوافضا و حمل و نقل، به دلیل بالا بودن خواص مکانیکی و فیزیکی و دانسیته ی نسبتا پایین مورد استفاده زیادی قرار گرفته اند. جهت تولید کامپوزیت های زمینه فلزی انتخاب روش ساخت از اهمیت ویژه¬ای برخوردار است زیرا فرآیند تولید بر خواص مکانیکی و قیمت نهایی کامپوزیت تاثیر بسزایی دارد. در میان روش های موجود، متالورژی پودر پر کاربردترین فرآیند برای ساخت این مواد است. در تحقیق حاضر رفتارهای کششی و سختی کامپوزیت¬های زمینه al تقویت شده با میکرو و نانو ذرات al2o3 بررسی شـد. پودرهای میکرونی al و 5% حجـمی میکرو و به طور مشابه پودر al با 5% حجمی نانو ذرات al2o3 بطور جداگانه در آسیاب گلوله¬ای سیاره¬ای انرژی بالا در مدت زمان¬های 5، 10، 15، 20 و 25 ساعت و با نسبت وزنی گلوله به پودر 10:1 به منظور خردایش، ریز شدن ساختار و توزیع یکنواخت ذرات al2o3 در زمینه فلزی، آسیاب شدند. سپس برای بررسی خواص مکـانیکی پـودرهای تهیـه شده، نمونـه¬های متالـورژی پودر با اعمـال فشـار یک محوریmpa 200 ساخته شد. تف جوشی در دمای c˚545 به مدت 60 دقیقه صورت گرفت و بلافاصله بعد از آن عملیات اکستروژن گرم بر روی نمونه¬¬ها انجام شد. در نهایت به منظور بررسی کیفیت نمونه¬های تولید شـده آزمایش¬های خواص مکانیکی نظیر تست کشش، میکرو سختی و بررسی ریزساختار، توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و آنالیز پراش اشعه ایکس (xrd) انجام شد. نتایج آزمایشـات نشـان داد که با انجام عملیـات آسیاب¬کـاری بر روی مخلـوط پـودرهای al-al2o3 و ساخت قطعات از آنها، خواص مکانیکی به شکل چشم گیری افزایش می¬یابد. بطوریکه پس از گذشت 20 ساعت از زمان آسیاب¬کاری توزیع یکنواختی از پودرهای نانوکامپوزیتی در زمینه آلومینیوم بدست آمد. همچنین مشخص شد در این مدت زمان آسیاب¬کاری اندازه دانه کاهش و کرنش شبکه افزایش یافته است.

در پروژه حاضر ، پودر آومینیوم با پودر آلومینا در دو اندازه 3 میکرون و 40نانومتری پس از مخلوط سازی ، در زمانهای 5و10و15و20و25 ساعت در آسیاب سیاره ای آسیاکاری شدند. به منظور مقایسه پودرهای آلومینیوم نیز به تنهایی آسیاب شدند. تغییرات مورفولوژی پودر حین آسیاکاری با میکروسکوپ الکترونی بررسی شد . اندازه دانه با آنالیز xrd به روش ویلیامسون هال تعیین گردید. نمونه ها به دو روش پرس سرد-تفجوشی و اکستروژن گرم تولید شدند و آزمون های سختی ، فشار و سایش بر روی آنها انجام گرفت . نتایج نشان می دهد که آسیاکاری مکانیکی منجر به ریز شدن دانه ها تا حد 60 نانومتر و توزیع مناسب تقویت کننده ها می شود. ذرات نانوآلومینا در بهبود خواص مکانیکی موثرتر از ذرات میکرونی می باشند . علاوه بر این اکستروژن در مقایسه با روش متالورژی پودر ، جهت ارتقا چگالی و خصوصیات مکانیکی موثرتر است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در این تحقیق، رفتار خستگی آلیاژ 7075 آلومینیوم تولید شده به روش "spray casting" تحت بار ثابت و متغیر، بررسی شده است . این روش یکی از روش های تولید شمش یا قطعه نهایی است که سبب بهبود خواص مکانیکی خصوصا خستگی و خزش می شود. در این روش یک جریان (stream) از فلز مذاب توسط گازی خنثی با سرعت بالا، مانند آرگون و یا نیتروژن، اتمیزه می شود و این توده به سوی جمع کننده (substrate) هدایت می شود. با برخورد ذرات به جمع کننده، آنها پهن شده و به یکدیگر متصل می شوند تا یک توده داغ و پردانسیته بدست آید. در این روش به دلیل انجماد سریع قطرات مذاب ، دانه ها بسیار ریز شده و استحکام قطعه بالا می رود. در این تحقیق با انجام عملیات حرارتی رسوب سختی روی آلیاژ، رژیم حرارتی t6 در دو دمای 120 و 150 درجه سانتیگراد بدست آمد و با ساخت نمونه های استاندارد، رفتار خستگی آنها بعد از اعمال رژیم حرارتی t6 بدست آمد و با ساخت نمونه های استاندارد، رفتار خستگی آنها بعد از اعمال رژیم حرارتی t6 بررسی شد. پس از رسم منحنی s-n رفتار آلیاژ تحت بارهای افزایش یابنده و کاهش یابنده نیز مورد بررسی قرار گرفته و صحت رابطه ماینر (miner) در مورد آنها تحقیق شد. در نهایت با انجام آزمایش تحت الگوی بار تکرار شونده. نتایج دو روش از روش های شمارش سیکل ها، با یکدیگر مقایسه شد.

در این پایان نامه رفتار خزشی آلیاژ آلومینیوم ss70 که از آلیاژهای سری 7xxx بوده و به روش ریخته گری پاششی تهیه شده است ، مورد بررسی قرار گرفته است . این آلیاژ ازنوع آلیاژهای رسوب سخت شونده بوده و به همین خاطر قبل از انجام آزمایشات خزش ابتدا در دو دمای 120 و 160 درجه سانتیگراد عملیات پیر سخت کردن بر روی آن انجام شد و سختی بیشینه حاصله در هر یک از دماهای مذکور به دست آمد. سپس این اپتیمم سختی بر روی نمونه های ساخته شده استاندارد آزمایش خزش از دو گروه آلیاژی ss70 (تهیه شده به روش ریخته گری پاششی) و 7075 (تهیه شده به روش ریخته گری سنتی) اعمال گشته و آنها را تحت آزمایش خزش قرار دادیم. آزمایش خزش در دو دمای 120 و 170 درجه سانتیگراد و تنش های 200 و 280 و 360 مگاپاسکال انجام شدند. یکی از اهداف این تحقیق محاسبه و بدست آوردن مقادیر n (توان تنشی) و q (انرژی محرکه خزشی) برای هر دو گروه آلیاژی مورد بجث بود. با توجه به مقادیر به دست آمده n و q می توان مکانیزم خزشی جاکم بر محدوده دمایی و تنش اعمالی را پیش بینی کرد. این آزمایشات نشان دادند که آلیاژهای سری 7xxx آلومینیوم تهیه شده به روش ریخته گری پاششی مقاومت بسیار بالایی در برابر خزش از خود نشان می دهند. بنابریان خواص مکانیکی و از آن جمله مقاومت خزشی خوب این آلیاژهای جدید آلومینیوم (ss70) افق های روشنی را برای استفاده از آنها در صنعت و به خصوص صنایع هوا - فضا نشان می دهند.

امروزه آلیاژهای ریختگی ‏‎a356‎‏ کاربردهای بسیاری را در صنایع مختلف پیدا کرده اند. نکته مهم در مورد این آلیاژ ها، وجود ذرات درشت و سوزنی سیلیسیم می باشد که موجب افت شدیدی در خواص مکانیکی آلیاژ می شود. امروزه از عناصر بهساز آنتیموان و استرانسیم همراه با افزایش سرعت سرد کردن به منظور بهسازی ذرات یوتکتیک استفاده می شود.

ورق های فولادی کم کربن، نقش مهمی در صنایع مختلف شکل دادن ایفا می کنند. یکی از کاربردهای عمده این ورق ها به کار رفتن آنها در درب و بدنه اصلی یخچالها می باشد. کارخانه آزمایش یکی از صنایع تولید کننده یخچال در ایران است. مشکلی که این کارخانه در اغلب مواقع با آن مواجه است، جفت نشدن درب یخچالهای به بدنه اصلی آنها می باشد. در این تحقیق علل پیچیدگی این دربها مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور ابتدا ورق هایی از کارخانه انتخاب گردید (دو ورق ایرانی و یک ورق آلمانی) و سپس آزمایشهایی بر روی آنها انجام گرفت. از جمله این آزمایشها، تعیین خاصیت ناهمسانگردی قائم و صفحه ای، تعیین خواص مکانیکی شامل تنش تسلیم، استحکام کششی و نمای کار سختی ئر جهت های طولی، عرضی و 45 درجه نسبت به جهت نورد، رسم منحنی حد شکل پذیری، آزمایش تفرق اشعه ‏‎x‎‏ و بررسی ریزساختار ورق ها می باشد. علاوه بر این مراحل تولید دربها در کارخانه نیز مورد برسی قرار گرفت. نتیجه حاصل از بررسی مراحل تولید دربها نشان داد که تلورانس قالبهای دتسگاه خم کردن در اثر کار مداوم از بین رفته بود؛ در نتیجه ورق ها پس از فرایند خم کاری دچار نوعی پیچیدگی می شدند. همچنین آزمایشهای انجام شده بر روی ورق ها نشان دادند که عواملی از جمله ناهمسانگردی قائم، ناهمسانگردی صفحه ای و نیز هم راستایی و غیریکنواختی دانه ها، که موجب توزیع غیریکنواخت تر کرنش در سطح ورقها می شدند، می توانستند پیچیدگی مذکور را تشدید نمایند. بعلاوه وجود موجهای اولیه در سطح ورقها که باعث ایجاد تنش ها و کرنش های پس ماند در ورق ها می گردید، نیز این پیچیدگی را شدیدتر می کرد.