در این تحقیق با کنترل مناسب توان اکتیو تولید شده در توربین بادی، اثر نوسانات فرکانس های بالای باد بر روی شبکه قدرت کاهش می یابد. روش کنترلی استفاده شده در این تحقیق بر اساس فیلترینگ توان باد طراحی می گردد. بدین صورت که یک نسخه فیلتر شده از توان باد به عنوان توان مرجع شبکه تعریف شده و دینامیک توربین باید آن را دنبال کند. در نتیجه، پایداری توربین تحت تأثیر پارامترهای فیلتر قرار می گیرد. برای افزایش کنترل پذیری توربین روشی ارائه می گردد که علاوه بر مجزا کردن دینامیک های آهسته و سریع توربین از هم، وابستگی این دینامیک ها را نسبت به شبکه کاهش می دهد. این روش با استفاده از روش کنترل غیر خطی طراحی می گردد. تنظیم پارامترهای فیلتر طراحی شده مسئله دیگری است که باید برای بهبود عملکرد سیستم مد نظر قرار داد. هر چقدر ثابت زمانی فیلتر بیشتر باشد، توان بیشتری از باد جذب توربین شده و توان داده شده به شبکه هموارتر خواهد شد. بنابراین، باید موازنه ای بین از دست رفتن بخشی از توان باد و کاهش اثر توربین بر شبکه برقرار نمود. همچنین، یک ناحیه مجاز برای ثابت زمانی فیلتر لازم است تا تعیین گردد. نتایج شبیه سازی نشان می دهند که توربین به عنوان یک فیلتر قابل تنظیم، نوسانات توان باد را جذب کرده و توان هموارتری به شبکه تحویل می دهد. علاوه بر آن، دینامیک های داخلی توربین می توانند مستقل از شبکه کنترل شوند.

در تحقیق حاضر از کانه اکسیدی طلادارِ زایلیک که با وسعت تقریبی 12 کیلومترمربع در فاصله 11 کیلومتری باختر اهر در استان آذربایجان شرقی قرار دارد، استفاده شد. کانی اصلی نمونه کوارتز و کانی های دیگر شامل کانی های رسی، اکسیدهای ثانویه و آبدار آهن (در فرم هماتیت) و به ندرت پیریت، کالکوپیریت، طلا، آزوریت و مالاکیت می باشد. در تحقیق حاضر از بخش پرعیار نمونه با عیار طلای 16.24ppm استفاده شد. با استفاده از جدایش مغناطیسی شدت بالای تر و نتایج بدست آمده در خصوص افزایش میزان آهن و طلا در کنسانتره مغناطیسی، احتمال همراهی طلا با فاز آهن دار نمونه (هماتیت) تشخیص داده شد. نتایج این آزمایش ها نشان داد که استفاده از دو مرحله جدایش مغناطیسی، منجر به حذف بیش از 69% وزنی خوراک اولیه با عیار نهایی 1.13ppm طلا می شود. در نتیجه این فرایند، کنسانتره ای با وزن تقریبی 31% خوراک اولیه و با بازیابی طلای 95.19% تولید شد. نتایج این آزمایش ها، همراهی عمده طلا با فاز آهن دار نمونه را تأیید کرد. بهینه سازی فرایند لیچینگ به منظور کاهش میزان انحلال ناخالصی مس انجام شد. این آزمایش ها با در نظر گرفتن دو عامل شامل غلظت سیانور اولیه و درصد جامد پالپ انجام شد. نتایج نرم افزار dx7 نشان داد که انجام آزمایش ها در پالپی با درصد جامد 35% و با غلظت سیانور اولیه برابر ppm 26/748 منجر به انحلال 92.29% طلا با عیار 9ppm و 19.92% مس با عیار 102ppm می شود. تغلیظ محلول طلای بدست آمده از مرحله لیچینگ با استفاده از کربن فعال انجام شد. بهینه سازی این فرایند با هدف افزایش جذب کمپلکس های سیانوری طلا، کاهش جذب کمپلکس های سیانوری مس و با مصرف کمترین مقدار کربن فعال، با در نظر گرفتن 4 عامل شامل ph، غلظت سیانور، زمان ماند و غلظت کربن فعال انجام شد. نتایج نشان داد که انجام آزمایش های جذب در 4=cu:cn،در مدت زمان 16 ساعت،ph=10 و با غلظت کربن 1.4g/l منجر به جذب 92.38% از طلای محلول و 4.39% از مس محلول می شود. همچنین استفاده از 0.02m نمک cacl2 منجر به افزایش بازیابی به 95.11% در مدت زمان 8 ساعت و 99.24% در مدت زمان 16 ساعت شد. شستشوی کربن باردار با استفاده از حلال های آلی استون، اتانول و متانول در فشار و دمای محیط انجام شد. بالاترین بازیابی (92.46%) با استفاده از سه مرحله شستشو با استون 40 درصد منجر به تولید محلولی با عیار طلای برابر 31.66ppm شد؛ این مقدار برای روش شستشوی زادرا برابر 32.84ppm حاصل شد. مقایسه سینتیکی دو روش شستشو با استون و روش زادرا نشان داد که در مدت زمان یکسان، فرایند شستشو با استون سریعتر است.