در دنیای امروز رسانه، بالاخص سینما، نقش برجسته ای در ایجاد، سازمان دهی و تثبیت ایدئولوژی در اذهان عمومی ایفا می کند که استفاده ابزاری از زبان، توسط عوامل قدرت، جزء لاینفک این امر می باشد. اگرچه تحلیل گران نقادانه گفتمان در سال های اخیر توجه ویژه ای به رسانه داشته اند، تعداد تحقیقات انجام شده بر روی گفتمان فیلم در ایران بسیار اندک است. به علاوه، افزایش چشمگیر فیلم های ضد ایرانی تولید شده توسط فیلم سازان غربی در دهه های اخیر و تمایل روزافزون زبان آموزان برای تماشای فیلم های انگلیسی زبان، ضرورت انجام تحقیق بر روی تصویر ارائه شده از ایرانیان در فیلم های غربی را بیش از پیش آشکار کرده است تا از این طریق توجه مخاطب به لایه های پنهان و نهفته یک گفتمان، مانند فیلم، جلب شود. تحقیق پیش رو با استفاده از مدل پیشنهادی ون دایک (2004) در تحلیل نقادانه گفتمان، به بررسی تعدادی از فیلم های ضد ایرانی پرداخته است که در آن دو فیلم بدون دخترم هرگز (1991) و ایرانیوم (2011) برای بررسی و تحلیل همه جانبه انتخاب شدند. تحلیل نقادانه این فیلم ها موارد مبهم و پنهان گفتمان آن ها را آشکار نمود که به قصد سیاه نمایی، دروغ پردازی و تشویش اذهان مخاطب بکار گرفته شده بودند. در حقیقت سازندگان این فیلم ها از زبان به عنوان وسیله ای برای حمله به ایرانیان و ارائه ی تصویری نادرست و غیرواقعی از تاریخ، فرهنگ و ایدئولوژی آن ها استفاده کرده اند. از نتایج این تحقیق می توان در تدریس مهارت های خواندن و نگارش نقادانه متون به زبان آموزان استفاده کرد. همچنین، استفاده از روش تدریس نقادانه در کلاس های آموزش زبان انگلیسی و تهیه و تدوین مطالب آموزشی مرتبط، توسط افراد مسئول، برای ایجاد تفکر نقادانه در زبان آموزان و افزایش مهارت های زبانی آن ها ضروری می نماید.

بر اساس نظر ویگوتسکی بر نظریه جامعه - فرهنگ، ارزشیابی پویاوساطت را برای فعال کردن منطقه ی مجاور رشد به کار می برد. این مطالعه در مورد تاثیرات پشتیبانی بر روی توانایی درک مطلب گروهی از زبان اموزان سطح متوسط ایرانی گزارش می کند. ای مطالعه در نظر دارد تا نقش پشتیبانی معلم و همکلاسی را بر تقویت درک مطلب کشف کند. شرکت کنندگان در این مطالعه، 28 نفر، متشکل از 2 گروه از زبان آموزانی بودند که در یک موسسه خصوصی زبان در ایران در کلاس های مکالمه زبان انگلیسی شرکت کرده بودند. یک گروه در فرایند تدریس از روش پشتیبانی معلم و همکلاسی بهره جست و گروه دیگر به روش غیر پشتیبانی تدریس شد.از یک آزمون درک مطلب به نامobjective pet قبل و بعد از تدریس استفاده شد. کتاب intermediate select readings به عنوان ماده درسی استفاده شد. یک روش ترکیبی در این مطالعه به کار گرفته شد. در بخش کمی مطالعه با استفاده از آزمون های تی زوجی و تی مستقل نمره های شرکت کنندگان در آزمون های قبل و بعد از دوره ی تدریس با هم و به طور جداگانه مقایسه شد. در بخش کیفی مطالعه، تعامل های دانش آموزان طی 16 جلسه جمع آوری شد و بر اساس چارجوب lidz (1991) بررسی شد. نتایج آزمون های تی نشان داد که استفاده از پشتیبانی معلم و دانش آموز در تقویت درک مطلب شرکت کنندگان موثر بوده است. همچنین بررسی تعامل ها نشان داد که معلم و شرکت کنندگان رفتارهای پشتیبانی مختلفی از جمله مینی-درس، معنا، تشویق، چالش، تغییر، التفاتی، فرا نگری، توجه مشترک و اشتراک تجارب بهره بردند. یافته های این مطالعه تاثیر ارزشیابی پویا را بر درک مطلب پیشنهاد می کند. بنابراین نتایج این مطالعه استفاده از روش ارزشیابی پویا را در تدریس درک مطلب در کلاس های زبان تایید می کند. همچنین این روش می تواند به عنوان یک روش مکمل با روش های دیگر مثل کار-محور و یادگیری مشارکتی استفاده شود.

هدف این تحقیق بررسی تاثیر تکلیف های ساختار محور در مقایسه با روش سنتی بر یادگیری و یادآوری لغات در زبان آموزان دبیرستانی ایران می باشد.به منظور تعیین سطح و اطمینان از همگن بودن شرکت کنندگان یک آزمون استاندارد(ket) بین 80 دانش آموز پسر در مقطع اول دبیرستان برگزار شد.از این تعداد 60 دانش آموز که نمرات آنها یک انحراف معیار بالا و پایین تر از میانگین بود در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.گروه آزمایش لغات را از طریق تکلیف های ساختار محور و گروه دیگر به صورت سنتی آموزش دیدند. سپس از هر دو گروه دو پس آزمون یکی بلافاصله بعد از جلسات آموزش و دیگری با یک فاصله زمانی دو هفته ای به عمل آمد. سپس داده های خام با استفاده از نرم افزار آماری (spss) مورد تحلیل قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات و مقایسه میانگین نمرات با استفاده از روش آماری t-test نتایج نشان داد که بین عملکرد دو گروه یک تفاوت آماری قابل ملاحظه ای در دو پس آزمون فوری و تاخیری بین گروه آزمایش و کنترل وجود دارد.

در طول دو دهه گذشته منظور شناسی میان زبانی توجه گسترده محققین را به خود جلب کرده است. براساس تحقیقات اخیر در در منظور شناسی میان زبانی , این اصل به اثبات رسیده است که برخی از ویژگی های منظور شناسی قابل اموزش در کلاس زبان دوم و زبان خارجی هستند. علی رغم واقعیت های به اثبات رسیده در ای ال پی , همچنان بحث و جدل هایی بر سر رویکردهای اموزشی وجود دارد. بنابراین این تحقیق بررسی تاثیر مطالب خودآگاهی بخش ضمنی و تلویحی منظور شناسی بر درک کنش های گفتاری درخواست و امتناع را مد نظر قرار داد. تحقیق مورد نظر بر روی هشتاد و سه ( 22 مرد و 61 زن ) دانشجوی ایرانی دانشگاه ازاد مشهد صورت گرفت و به سه گروه ( ضمنی , تلویحی , و کنترل ) تقسیم گردیدند. به هر سه گروه سی کلبپ ویدئویی گرفته شده از سریال فلش فوروارد در طول هشت جلسه چهل و پنج دقیقه ای اموزشی یکبار در هفته نشان داده شد. نتایج ازمون شنیداری منظور شناسی نمایان ساخت که درک کنش های گفتاری درخواست و امتناع فراگیران از هر دو روش اموزشی ضمنی و تلویحی سود میبرد. به عبارت دیگر خودآگاهی بخشی تلویحی تاثیر اماری گسترده ای بر درک کنش های گفتاری درخواست و امتناع را داشته است. افزون بر این , خودآگاهی بخشی ضمنی نیز تلویحی تاثیر اماری گسترده ای بر درک کنش های گفتاری درخواست و امتناع را داشته است. گذشته از این چنین یافت شد که دربین این سه گروه , میان این دو گروه اگاهی بخشی تفاوت معنا داری وجود داشت. به عبارت دیگر گروه تلویحی در مقایسه با گروه ضمنی عملکرد بهتری از خود نشان داده است. چنین استنتاج میگردد که فراهم اوری داده قوی و دارای بستر مناسب برای فراگیران به عنوان شرط لازم جهت تقویت توانایی منظور شناسی در هنگام درک و اجرای کنش های گفتاری در زبان مقصد در نظر گرفته میشود.

چکیده ندارد.