چکیده پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : مسیری که در پیش پای توسعه قرار گرفته ـ به ویژه در کشور ما ـ به دلایل متعددی از جمله نامشخص بودن جایگاه ارزش ها در حوزه های مختلف، متأسفانه در حوزه حرمت گزاری و نگهداشت ثروت های فرهنگی پیامدی نداشته، مگر هتک حرمت از آنها. در این رساله با تمرکز بر پیامدهای ناگوار توسعه ناپایدار بر ثروت های فرهنگی در ایران، یکی از محوطه های باستانی پرآوازه، یعنی شوش را مورد توجه قرار داده ایم. بازشناسی و معرفی شوش به قرن نوزدهم میلادی برمی گردد. این بازشناسی مدیون حضور باستان شناسان می باشد. روند تکوین و توسعه شهرشوش که بر اساس سه عامل کاوش های باستان شناسی، حرم دانیال(ع) و شرکت های صنعتی می باشد، پیامدی نداشته مگر هجوم بی وقفه به حریم و عرصه محوطه باستانی شوش. باید به یاد داشته باشیم با گسترش شهر در بخش شمالیِ تپه های چهارگانه شوش، تعداد زیادی از تپه های اقماری این محوطه کم نظیر در زیر شهر فعلی مدفون می شوند. از سویی دیگر پس از انقلاب و بازپس دادن زمین های مزروعی به مردم، کشاورزی منطقه رونقی مضاعف می یابد. اما این رونق اقتصادی نیز به دلیل نامشخص بودن سیاست های کلان توسعه در برابر حرمتگزاری بر ثروت های فرهنگی، پیامدی نداشته مگر برهم خوردن توازن استعدادهای طبیعی منطقه از سویی و از دیگر سو از بین رفتن تدریجی بسیاری از ثروت های فرهنگی ملموس و ناملموس. اما در این بین حریم بلافصل شوش به دلیل گسترش هدایت نشده و ناهنجار شهر، لطمات سنگینی را متحمل شده است. در این گزارش سعی شده است تا با به موضوع کشاندن مشکلات ناشی از توسعه در مجاورت محوطه باستانی شوش، پیشنهاداتی کارآمد برای مرتفع نمودن آنها ارائه گردد.